Αναγνώστες

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η Δημοκρατική Αριστερά στη Θεσσαλονίκη, μέσα από χθεσινή ευρεία σύσκεψη μελών ανέδειξε την Πολιτική της Επιτροπή που θα έχει την ευθύνη συντονισμού της δράσης της. Στο πλαίσιο αυτής θα συγκροτηθεί και συντονιστική ομάδα για τη Β’ Εκλογική Περιφέρεια.

Συντονιστής της Πολιτικής Επιτροπής εκλέχθηκε ο Σάκης Παπαθανασίου ο οποίος είναι και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Στο όργανο συμμετέχουν γνωστά στελέχη όλων των γενεών της Αριστεράς, άνθρωποι με συμμετοχή σε φορείς και κινήματα και διάθεση να έχουν μια αυξημένη συμμετοχή στο νέο εγχείρημα.

Τα μέλη της Π.Ε.Θ. είναι τα εξής:



1. ΑΓΓΕΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ- ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ

2. ΑΚΡΙΤΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΟΤΕΧΝΗΣ

3. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

4. ΒΑΣΙΛΑΚΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

5. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

6. ΓΟΥΡΓΟΥΡΗ ΦΑΝΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑ ΟΛΘ

7. ΔΗΜΗΤΡΑΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΕΚ

8. ΔΡΑΓΑΣ ΑΔΑΜ ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΗΣ

9. ΖΟΡΚΑΔΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΛΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ

10. ΚΑΠΠΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΩΠΟΝΟΣ

11. ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

12. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ ΙΑΤΡΟΣ ΕΣΥ

13. ΚΟΤΡΟΤΣΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΛΟΣ Π.Τ.Κ.Μ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

14. ΚΟΥΡΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

15. ΚΟΥΤΑΛΙΑΝΟΣ ΘΕΜΗΣ ΓΕΩΠΟΝΟΣ

16. ΚΟΥΤΡΟΥΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΧΗΜΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

17. ΚΟΥΤΣΟΜΙΤΕΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΙΑΤΡΟΣ

18. ΜΑΛΑΜΙΔΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Μ.Ε.

19. ΜΗΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ - ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΟΣΕ

20. ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΗΜΙΚΟΣ

21. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ- ΘΡΑΚΗΣ

22. ΞΥΡΟΤΥΡΗ ΜΙΝΑ ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

23. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ- ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

24. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ - ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ

25. ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

26. ΠΟΥΛΟΥΚΤΣΗ ΑΝΘΟΥΛΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΗΣ

27. ΡΟΥΣΙΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ - ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ

28. ΣΑΜΑΡΟΥΔΗΣ ΝΙΚΟΣ ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΗΣ

29. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ- ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

30. ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΚΑΙΤΗ ΓΕΩΠΟΝΟΣ

31. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ

32. ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΕΕΤΕ ΟΤΕ

33. ΦΩΤΙΟΥ ΝΙΚΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Μ.Ε.

34. ΦΩΤΙΟΥ ΝΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

35. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ ΝΑΝΤΗΣ ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΣΦΕΑ

36. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑ ΜΕΛΟΣ Δ.Σ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ

37. ΨΑΡΡΑΣ ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΟΣ - ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ







Στην Π.Ε.Θ. συμμετέχουν:



Στελέχη του αντιδικτατορικού αγώνα όπως οι Δράγας Α., Τσαρουχά Κ., Χατζηγιάννης Ν.

Η Ξυροτύρη Μ., πρώην Βουλευτής

Ο Ζορκάδης Β., μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής

Εκλεγμένοι σε φορείς όπως Γουργούρη Φ., Κοτρότσιος Χ., Νικολαίδης Γ., Φωτιάδης Ζ., Χατζοπούλου Ο., και ο Κουράκης Ανδρέας, Δημοτικός Σύμβουλος Θεσ/νίκης.

Διακρίνεται μήπως "διγλωσσία";

Ο Δ. Παπαδημούλης και ο Π. Λαφαζάνης κάνουν δηλώσεις για την απεργία των φορτηγών
Διακρίνεται μήπως κάποια διαφορά θέσεων;


Δ. Παπαδημούλης
Δεν υποστηρίζουμε συλλήβδην όλες τις κινητοποιήσεις Αντίθετος στις κινητοποιήσεις των μεταφορέων δήλωσε χθες ο Δ. Παπαδημούλης. Μιλώντας στον ρ/σ "Θέμα", ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι "ένα κόμμα της αριστεράς πρέπει να αποφεύγει να υποστηρίζει συλλήβδην όλες τις κινητοποιήσεις και όλες τις μορφές αντίδρασης". Ταυτόχρονα ανέφερε πως "αυτή η κινητοποίηση, η μορφή που παίρνει, του στραγγαλισμού της αγοράς, ουρές στα βενζινάδικα κ.λπ. κ.λπ. δεν έχει την κοινωνική συμπαράσταση". Παράλληλα σημείωσε ότι το επάγγελμα δεν πρέπει να παραμείνει κλειστό, ενώ πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση έπρεπε να μεριμνήσει για την κατηγορία οδηγών δημόσιας χρήσης που "έχουν πάρει την άδεια πρόσφατα, δεν έχουν προλάβει να κάνουν έστω και στοιχειώδη απόσβεση και τώρα με το κυβερνητικό νομοσχέδιο μειώνεται πολύ η αξία αυτής της άδειας". Ο Δ. Παπαδημούλης απέρριψε επίσης το σχέδιο επιστράτευσης της κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντάς το ως "αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό μέτρο που δεν ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη".

Π. Λαφαζάνης
Για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κατήγγειλε την «κλιμάκωση του ιουλιανού πραξικοπήματος που θα γραφεί με μελανά γράμματα στην ελληνική ιστορία - καταπάτηση του Συντάγματος, διάλυση κάθε κοινοβουλευτικής τάξης».

«Βγάλατε παράνομη την απεργία των ναυτεργατών στα λιμάνια, μετά των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, τώρα επιστρατεύετε τους ιδιοκτήτες φορτηγών. Πού οδηγείτε την χώρα και την Δημοκρατία; Στο γύψο πάτε να βάλετε τις απεργίες; Μας φέρνετε αντισυνταγματικές τροπολογίες με τις οποίες εκποιείτε τον εθνικό πλούτο και τροπολογία με την οποία καταργείτε τις συλλογικές συμβάσεις, τον ΟΜΕΔ, το συνδικαλιστικό κίνημα. Καμία κυβέρνηση μετά τον πόλεμο δεν προχώρησε σε τέτοιου είδους μέτρα αυταρχισμού. Μόνη διέξοδος να εξεγερθεί ο ελληνικός λαός ενάντια στην νεοαποικιοκρατία και μια παραδομένη κυβέρνηση που μας οδηγούν στην καταστροφή» ανέφερε ο κος Λαφαζάνης.

Φορτηγά, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και συντεχνιασμός


Κώστας Κάρης, Αυγή, 29/07/2010
Όλοι έχουν αντιληφθεί ότι η κρίση με τα φορτηγά και τα βυτία οφείλεται στη σύγκρουση του πελατειακού συστήματος (μη έκδοσης) των αδειών με την οικονομική πραγματικότητα και τις ανάγκες της κοινωνίας από τις οδικές τις μεταφορές. Η αντίθεση αυτή δεν είναι τωρινή, με την κρίση και την τρόικα, αλλά τώρα κλιμακώνεται.

Δύο είναι τα κεντρικά και σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί το ισχύον επί δεκαετίες σύστημα, το οποίο έστησαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και συντεχνιασμός :

Πρώτο. Οι μεταβιβάσεις των αδειών δεν φορολογούνται επί της – πράγματι μεγάλης – αγοραίας αξίας τους, αλλά επί ασημάντου εικονικής. Έτσι συγκροτείται, με κρατική ανοχή και οργάνωση, το κύκλωμα της παραοικονομίας στις μεταφορές.

Δεύτερο. Η μη έκδοση νέων αδειών επι τόσο μεγάλο διάστημα (από το 1977) εκτίναξε τις αξίες των ισχυουσών αδειών, καθώς αυξάνονταν συνεχώς οι ανάγκες για οδικές μεταφορές. Η εκτίναξη αυτή που φθάνει για τα βυτιοφόρα και τις 300.000 ευρώ έχει σαν πρώτο δυσμενές αποτέλεσμα την αύξηση των κομίστρων, καθώς το επιθυμητό για τον επιχειρηματία μηναίο κέρδος λογίζεται όχι μόνον πάνω στο κόστος αγοράς του φορτηγού ή βυτιοφόρου, αλλά και στο διπλάσιο και άνω κεφάλαιο λόγω της μεγάλης αξίας της άδειας.

Επιπλέον - και πιό σημαντικό από την μακροπρόθεσμη κοινωνική σκοπιά - αποτέλεσμα της μεγάλης αξίας των αδειών είναι η διάθεση τουλάχιστον του μισού κεφαλαίου ενάρξεως του επαγγελματία όχι στην αγορά του οχήματος αλλά σε κείνον που πουλά άδειες. Έτσι, ενισχύεται με μεγάλα κεφάλαια το (φοροδιαφεύγον) κύκλωμα μεταπωλήσεως αδειών.

Η αδικία και η στρέβλωση με δυό κουβέντες : η κοινωνία μέσω των υψηλών κομίστρων και οι επαγγελματίες με μεγάλο μέρος του εισοδήματος από τη δουλειά τους (αρκετά χρόνια έχουν να ξεχρεώσουν γραμμάτια) πληρώνουν υπέρογκο ποσό στο κύκλωμα μεταβιβάσεων αδειών, ποσό που δεν διατίθεται στην αύξηση του αριθμού και την ανανέωση των οχημάτων.

Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε περισσότερες παραβιάσεις των κανονισμών εργασίας - ασφαλείας των οδηγών. Οι ιδιοκτήτες οδηγοί δρούν ως φορείς ανταγωνισμού στην υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας και των οδηγών που είναι μισθωτοί.

Η κυβέρνηση με την προσφιλή μέθοδο της, να τα περάσει όλα μέσω τρόικας, παριστάνει ότι “δίνει αγώνες” για το ανάποδο από το αναγκαίο : για το πώς θα καθυστερήσει η έκδοση νέων αδειών, που έπρεπε να έχει ξεκινήσει δύο δεκαετίες τώρα!

Ήδη το θέμα θέτουν και δυνάμεις της αριστεράς. Ανακοίνωση εξέδωσε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και σαφή θέση έχει πάρει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης. Το συντομότερο πρέπει να τελειώσει αυτό το σύστημα, στηρίζοντας όμως τους νέους επαγγελματίες, που για να πάρουν άδεια τα τελευταία χρόνια έδωσαν (ή δανείστηκαν) υπέρογκα ποσά._

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Η θέση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και ο λαϊκισμός των ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Σοβαρά προβλήματα στην εξέλιξη της κοινωνικο οικονομικής ζωής με τη συνέχιση της απεργίας των ιδιοκτητών φορτηγών
28/07/2010
Η συνέχιση της απεργίας των ιδιοκτητών φορτηγών δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην εξέλιξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.

Η μη έκδοση νέων αδειών φορτηγών και βυτιοφόρων επί δεκαετίες οδηγεί σε αυξημένα κόμιστρα και σε μεγάλη δαπάνη κεφαλαίων για τις μεταβιβάσεις των αδειών.

Αυτή η πολιτική του πελατειακού κράτους, με αδικαιολογήτως κλειστά επαγγέλματα πρέπει να πάρει τέλος το συντομότερο δυνατό.

Η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι του κλάδου οφείλουν με διάλογο - και μόνο με αυτόν - να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, διασφαλίζοντας όσους απέκτησαν άδειες πρόσφατα, πληρώνοντας υπέρογκα ποσά.

Είναι ανάγκη να αναζητηθούν άμεσα τρόποι συνεννόησης για να εξασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον και η καθημερινότητα των πολιτών.



ΚΚΕ: Θ' ανοίξουν οι τόποι εξορίας; ΣΥΡΙΖΑ: Ιουλιανό πραξικόπημα
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης, αν και τόνισε ότι οι εξελίξεις δεν τον ξαφνιάζουν, έκανε λόγο για πολιτική «του πυρός και του σιδήρου». Αναρωτήθηκε αν ύστερα από αυτό θα ανοίξουν και οι τόποι εξορίας και κάλεσε τους εργαζομένους να συνεχίσουν τους αγώνες τους.
Ακόμη πιο αιχμηρός ο Π. Λαφαζάνης από τον ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για ιουλιανό πραξικόπημα που βρίσκεται στην ίδια γραμμή με προηγούμενες αποφάσεις της κυβέρνησης για την απεργία των ναυτεργατών και των υπαλλήλων της Πολιτικής Αεροπορίας. «Η μοναδική διέξοδος είναι να εξεγερθεί ο ελληνικός λαός απέναντι στην αποικιοκρατική πολιτική της κυβέρνησης», κατέληξε.
Οσο για τη Ν.Δ. και τον ΛΑΟΣ η θέση τους ήταν «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ».

Αλλά να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα :
• Απεργούν οι ιδιοκτήτες και όχι οι οδηγοί του μεροκάματο του τρόμου….γιατί αυτό είναι το να οδηγείς σήμερα στην Ελλάδα, τα κακοσυντηρημένα, στην πλειοψηφία τους παρανομούντα και επικίνδυνα ΔΧ. Μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τον νόμο αλλά και το αίτημα της τελευταίας απεργίας, τιμωρείται ο οδηγός ενός οχήματος για παράνομες πράξεις αλλά όχι ο ιδιοκτήτης.
• Η ευγενής τάξη των ιδιοκτητών φορτηγών πρέπει κάποτε να μας πει για την ταμπακιέρα. Δηλαδή το κουφό αίτημα του περιορισμού του δικαιώματος εγώ ή εσείς να γίνουμε ιδιοκτήτες φορτηγών ή μεγάλου αριθμού φορτηγών, μόνο στην κεντρικά σχεδιαζόμενη οικονομία των Σοβιέτ, την έχω συναντήσει.
• Για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα συμφωνώ απόλυτα. Αλλά και πάλι που ήτανε όταν απεργούσε το σύμπαν; Ποιά η συμμετοχή του δεξιού κατά βάση κλάδου στις απεργίες των εργαζομένων;
Το ξέρετε ότι μια θαλάσσια μεταφορά έχει φτάσει να κοστίζει 40 και 50% φτηνότερα από το φορτηγό; Ξέρετε ότι στην γενικότερη πολιτική της ΕΕ, επιδοτούμε την κατά τόνο αφαίρεση φορτίου από τον δρόμο και την κατεύθυνση του σε σιδηρόδρομο και θάλασσα; Ξέρετε ότι αν είχαμε μια ολοκληρωμένη πολιτική μεταφορών θα έπρεπε να είχαμε βελτιώσει λιμάνια και πλοία (αλήθεια πόσα ρο-ρο έχει η ελληνική αγορά και ποιός τα έχει; γιατί δεν επεκτάθηκαν σε μεγάλη κλίμακα;) ώστε να μειώνουμε τον φόρτο από την ξηρά σταδιακά;
Γιατί κάποιος θέλει να στηρίξει σώνει και καλά τις χερσαίες μεταφορές, όταν ρυπαίνουν, είναι ακριβές και προσβάλλουν την ασφάλεια των υπόλοιπων οδηγών
Να σταματισουμε επιτελους να χαϊδεύουμε τα κεφαλάκια των ψήφων των φορτηγατζήδων. Μην ξεχνάμε ότι στη Χιλή έριξαν τον Αλιέντε και οδήγησαν την χώρα στην αγκαλιά του Πινοσέτ. Ας διαβάσουμε και λίγο ιστορία για την συμπαθή τάξη των ιδιοκτητών ΔΧ….Δεν θα πείραζε…

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Παρασκευή 19 Σεπτέμβρη 2003 ΓΙΑ ΤΗ ΧΙΛΗ

Παράλληλα με την οικονομική πίεση που ασκούσαν οι ΗΠΑ, υπήρχε και η εγχώρια ολιγαρχία και η πολιτική δραστηριότητα της αντίδρασης, εκμεταλλευόμενη ακριβώς τις οικονομικές δυσκολίες. Τον Αύγουστο του 1972 δημιουργήθηκε το μέτωπο CODE, από το Εθνικό Κόμμα και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, που στήριζαν τις απεργίες των μικροεμπόρων, των φορτηγατζήδων, των ιδιωτικών μέσων μεταφοράς, με κύριο στόχο να κερδίσει τα μεσαία στρώματα και να κλονίσει την επιρροή της «Λαϊκής Ενότητας» στην εργατική τάξη. Στην προσπάθεια αυτή, η αντίδραση χρησιμοποιούσε συνδυασμένα τα νόμιμα και τα παράνομα μέσα, την προπαγάνδα και την εξαγορά, την κοινοβουλευτική πάλη, το πεζοδρόμιο, ενώ το Μάρτη του 1972

ΕΕ. 23/9/1998
αποκαλύφθηκε το σχέδιο της νεοφασιστικής οργάνωσης «Πατρίδα και Ελευθερία», που προέβλεπε τη δημιουργία ταραχών και στρατιωτικής ανταρσίας για την κατάληψη του προεδρικού μεγάρου. Τέλη Αυγούστου του 1972, οργανώθηκε η απεργία της Ομοσπονδίας Εμπόρων Λιανικής Πώλησης. Τον Οκτώβρη, η Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Φορτηγών Αυτοκινήτων ξεκινά απεργία αόριστης διάρκειας. Ακολουθούν οι έμποροι λιανικής πώλησης και μετά οι σύλλογοι των γιατρών, των δικηγόρων και άλλοι.

Οι δεξιές εφημερίδες από τον Αύγουστο του '72 καλούν τους μικροαστούς σε απεργίες κατά της κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα καλούν σε ένα εργοδοτικό λοκ-άουτ κατά της εργατικής τάξης. Εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της εργατικής τάξης να δώσει μια διέξοδο από την κρίση οι δεξιοί ετοιμάζονται να καλύψουν το κενό. Από εκείνη τη στιγμή προετοιμάζουν το έδαφος στο στρατό. Στα τέλη του Αυγούστου μαγαζάτορες συγκρούονται με την αστυνομία στο Σαντιάγκο και λίγο αργότερα ξεκινάει η απεργία των ιδιοκτητών φορτηγατζήδων ενάντια στις εθνικοποιήσεις. Η απεργία αυτή ήταν στην κυριολεξία η αρχή της αντεπανάστασης

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Ασκήσεις επί αριστερού χάρτου


Βασίλης Πεσμαζόγλου, Κυριακάτικη Αυγή, 25/07/2010
Η βαθύτατη κρίση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα είναι αποτέλεσμα δύο διακριτών διαδικασιών που συναντώνται «χωροχρονικά» το 2009-2010, με εκρηκτικό αποτέλεσμα.

Πρώτον, τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε ανεξέλεγκτη γιγάντωση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που αντιπροσωπεύει πλέον πολλαπλάσιο του παραγόμενου πλούτου. Λόγω εξελίξεων όπως η κατάρρευση της Λέμαν και του Ντουμπάι, οι κινήσεις αυτών των κεφαλαίων έχουν γίνει ιδιαίτερα «νευρικές». Μάλιστα, χάρη στα νέα σύνθετα προϊόντα, επιδίδονται σε μια αποσταθεροποιητική κερδοσκοπία, με τη βοήθεια και των περίφημων οίκων αξιολόγησης.

Δεύτερον, συγχρόνως παρατηρούνται ευρωπαϊκές εξελίξεις, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη. Εκεί μπορούμε να διαχωρίσουμε δύο συνιστώσες: α) Τη συστηματική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, πρωτίστως της Γερμανίας (κυρίως μέσω καθήλωσης αποδοχών), που οδήγησε σε συσσώρευση πλεονασμάτων στο εξωτερικό της ισοζύγιο. Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος είναι ελλείμματα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών στις χώρες της περιφέρειας (Ελλάδα, Πορτογαλία), αλλά και στη Γαλλία. β) Την αλόγιστη διατήρηση και διόγκωση του ελληνικού ιδιότυπου ελληνικού κρατισμού, που διευκολύνθηκε από την πρωτόγνωρη πρόσβαση του δημοσίου σε φθηνό δανεισμό ελέω ευρώ.

Πολλές προσεγγίσεις στο ζήτημα είναι επιλεκτικές και μονόχνοτες: ορισμένοι περιορίζονται στο να κατηγορήσουν την όντως κραυγαλέα ελληνική κακοδιαχείριση, που συνδυάστηκε και με λαθροχειρίες-αποκρύψεις ως προς τα στατιστικά στοιχεία. Άλλοι εστιάζονται αποκλειστικά στον εξωτερικό παράγοντα -- είτε πρόκειται για τη διεθνή κερδοσκοπία είτε πρόκειται για τις αντινομίες της ΟΝΕ.

Στην τελευταία κατηγορία ανήκει μεγάλο μέρος των αναλύσεων που προέρχονται από τον χώρο της Αριστεράς -- στον οποίον, άλλωστε, και απευθύνονται. Στο πολιτικό-ιδεολογικό επίπεδο, πρόκειται για ανακύκλωση, με νέα ενδυμασία, της παλιάς ρητορείας ότι «καλό είναι να ξεκόψουμε». Στο παρελθόν, η επιχειρηματολογία αυτή αντλούσε από μια προστατευτική λογική: πρέσβευε αναχαίτιση των εισαγωγών και «αυτοδύναμη» ανάπτυξη, μακριά από «ιμπεριαλιστικά κέντρα». Και προέβλεπε καταστροφή: είτε με τη σύνδεση της Ελλάδας με την τότε ΕΟΚ-«λάλκο των λεόντων» (1961) είτε, αργότερα, με την ένταξη (1981). Ανάλογο απομονωτισμό αποπνέουν πολλά από όσα λέγονται–γράφονται στις μέρες μας.

Η αρθρογραφία του Κ. Λαπαβίτσα

Χαρακτηριστικό δείγμα, δύο άρθρα του Λαπαβίτσα στην Αυγή, 11 και 13.7.2010 (απάντηση στον Κ. Καλλωνιάτη). Κατατείνουν στην πρόταση: αναδιάρθρωση χρέους-έξοδος από την ΟΝΕ-υποτίμηση. Συμπληρώνουν ότι αυτά θα συνοδεύονται από κρατικό έλεγχο μεγάλου τμήματος της οικονομίας, αρχής γενομένης από τον τραπεζικό τομέα. Τα πλέον κραυγαλέα προβλήματα αυτής της επιχειρηματολογίας είναι τα εξής:

1. Ο συγγραφέας υποτιμά το σκέλος «ελληνικό κράτος-κρατισμός». Ως εάν η ελληνική κρίση ήταν ανεξάρτητη των πολιτικών της τελευταίας δεκαετίας (ή μάλλον δεκαετιών). Η αποσιώπηση αυτή είναι ίσως προτιμότερη από τον όρο «νεοφιλελεύθερη» με τον οποίο χαρακτηρίζουν την ελληνική πολιτεία τέσσερις αριστεροί οικονομολόγοι. Νεοφιλελεύθερο ένα δημόσιο του οποίου τα ελλείμματα καλπάζουν από έναν συνδυασμό σπατάλης, πελατειακής λογικής, φοροδιαφυγής-φοροασυλιών; Ο Λαπαβίτσας αποφεύγει τον σκόπελο διά της σιωπής.

2. Πουθενά δεν αναφέρεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο σοβαρό ενδεχόμενο --για να μην πω βεβαιότητα-- εξόδου και από αυτήν, ιδίως εάν ετσιθελικά «φεσώσουμε» τους πιστωτές μας και καταστρατηγήσουμε βασικές αρχές της ενιαίας αγοράς. Αυτό σημαίνει τέρμα στα κοινοτικά κονδύλια στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής, ίσως δε και δυσχέρειες στις εξαγωγές μας στις οποίες δίνει τόση έμφαση ο συγγραφέας. Σε αυτό το ουδόλως ευκαταφρόνητο κόστος, ας προστεθεί και η πολιτική απομόνωση που θα επηρεάσει αρνητικά τις ισορροπίες της Ελλάδας στην περιοχή και θα τροφοδοτήσει τον ελληνικό εθνικισμό. Όλα αυτά τα εντελώς προφανή διαφεύγουν της προσοχής του συγγραφέα.

3. Συναφές με το προηγούμενο είναι η εύκολη, απλουστευτική συνταύτιση της ΟΝΕ με το τραπεζικό κεφάλαιο. «Παραγραφή εντός της ΟΝΕ, αν γίνει, θα συμβεί υπό την αιγίδα των τραπεζών». Η σύνθετη διάσταση της νομισματικής ένωσης, με τις αντιφάσεις της, τα συμφέροντα και άλλων κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, τις τάσεις ομοσπονδοποίησης, τις θεσμικές διαφοροποιήσεις, την αέναη διαπραγμάτευση που αυτή συνεπάγεται μοιάζει να του διαφεύγει παντελώς. Και άρα δεν αποτελεί πεδίον δράσης, αλλά εύκολης απόδρασης -- το κόστος της οποίας επιχειρεί να ελαχιστοποιήσει, μέσω μιας «οικονομίστικης» προσέγγισης.

4. Οικονομίστικης και, ας μου επιτραπεί, ανιστόρητης. Είναι απλοϊκή και εξωραϊστική η περιγραφή του είδους: πίσω στη δραχμή, κάποια πρόσκαιρη αναστάτωση στις τιμές, υποτίμηση, πληθωρισμός-άρα έλεγχος τιμών, κλονισμός του τραπεζικού συστήματος-άρα κρατικοποίησή του κλπ. Ως εάν η Ελλάδα, στις δεκαετίες μετά τη μεταπολίτευση, να μην ακολούθησε ανάλογο αναπτυξιακό δρόμο του φαύλου κύκλου πληθωρισμός-υποτίμηση-πληθωρισμός. Το κόστος της διατήρησης-υπεράσπισης εθνικού νομίσματος, και μάλιστα σε διεθνείς χρηματοπιστωτικές συνθήκες όπως οι σημερινές, δεν μοιάζει να απασχολεί τον συγγραφέα. Το παρακάμπτει με την πρόταση για έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων, πηγαίνοντάς μας πίσω μερικές δεκαετίες (ίσως και σε διπλανή χώρα…)

5. Η αντίληψη ότι η πολιτική λιτότητας είναι καταστροφική, διότι ανατροφοδοτεί το χρέος, αφοριστικά διατυπωμένη από τον συγγραφέα (και όχι μόνον) παραπέμπει σε έναν παραπλανητικό κευνσιανισμό: η μείωση δαπανών και αύξηση φόρων εντείνει την ύφεση, αυξάνοντας το καίριο κλάσμα Χρέος/ΑΕΠ. Όντως. Αλλά μπορεί κάλλιστα να γεννά προϋποθέσεις εξυγίανσης και αναπτυξιακής προοπτικής, που μεσοπρόθεσμα να οδηγήσουν στη σταδιακή μείωση της αναλογίας (και αύξηση της αξιοπιστίας). Αυτό είναι άλλωστε το στοίχημα -- δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.

6. Τέλος, τυχόν αναδιάρθρωση χρέους στις παρούσες συνθήκες θα σήμαινε αναγκαστικά και αυτομάτως τεράστια μείωση των δημοσίων δαπανών- άρα δραστικότερη περικοπή μισθών απʼ ό,τι τώρα. Θα μας δανείζουν άραγε ακόμα ή το νομισματοκοπείο θα δώσει λύση;

7. Ο Κ. Λαπαβίτσας λέει ότι «εδώ και δύο δεκαετίες η ελληνική Αριστερά αρκείται σε ασκήσεις επί χάρτου, ενώ περισσεύει η επαναστατική κενολογία». Ορθώς. Φοβούμαι ότι και ο ίδιος δεν απέχει πολύ από αυτό που καυτηριάζει. Και μάλιστα όταν αναφέρεται σε μια νεφελώδη «ανάληψη της πρωτοβουλίας από τα κάτω».

Μερικά συμπεράσματα

1. Η πρόταση αναδιάρθρωσης χρέους-εξόδου από την ΟΝΕ έχει μια τυχοδιωκτική χροιά και παραγνωρίζει σημαντικές παραμέτρους. Επιπλέον, όντας μη ρεαλιστική, με τους παρόντες όρους, γίνεται εκ του ασφαλούς. Το γεγονός ότι «θα θιγούν ξένοι δανειστές» δημιουργεί μια ψευδαίσθηση αριστεροσύνης και δικαιότερης ανακατανομής, που συγκαλύπτει ότι οι Έλληνες συνολικά θα βγουν ζημιωμένοι.

2. Η υπογραφή του Μνημονίου και η συνέχιση της δανειοδότησης του ελληνικού δημοσίου αποτέλεσε, στη συγκυρία όπου βρεθήκαμε, λύση επώδυνη αλλά το μη χείρον. Η καταπολέμηση του ιδιότυπου ελληνικού κρατισμού μέσω της τήρησης των συμφωνημένων όρων μπορεί να αποβεί ευεργετική και εξυγιαντική ενός σπάταλου, διεφθαρμένου, αναποτελεσματικού δημοσίου τομέα. Ας μη δαιμονοποιούμε την τρόικα και τις προτάσεις της προς την κατεύθυνση αυτή.

3. Η καταπολέμηση άδικων και ατελέσφορων πτυχών αυτού του έξωθεν επιβεβλημένου εκσυγχρονισμού είναι αποτελεσματικότερη αν η συνολική πολιτική πλεύση τοποθετείται εντός των ορίων του Μνημονίου. Ας έχουμε άλλωστε κατά νου ότι, στην πράξη, βρισκόμαστε σε μια ρητή ή άρρητη διαπραγμάτευση, όπου όλες οι πλευρές κινδυνεύουν να χάσουν από τυχόν ναυάγιο της προσπάθειας. Μετά από δυο-τρία χρόνια, έχοντας νοικοκυρέψει τα δημοσιονομικά μας και αποκαταστήσει την αξιοπιστία μας, μπορούμε να διαπραγματευθούμε συντεταγμένα παρατάσεις που να βοηθούν σε διαχρονικά ομαλότερη αποπληρωμή του χρέους.

4. Τα παραπάνω αφορούν τη διεθνή οικονομία, όσο και την ΟΝΕ με τους ρευστούς κανόνες της. (Το Σύμφωνο Σταθερότητας έχει στην πράξη ακυρωθεί, γίνεται λόγος για σύσταση Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου). Πληθαίνουν οι τάσεις ρύθμισης του ανεξέλεγκτου διεθνούς χρηματοπιστωτικού τοπίου (βλ. ΗΠΑ). Στην δε ΟΝΕ γίνεται φανερή η ανάγκη επεκτατικής πολιτικής της Γερμανίας και η αναίρεση του νεομερκαντιλισμού της, που την καθιστά «Κίνα» της Ευρώπης. Η ΕΚΤ, παίζοντας το δικό της θεσμικό παιχνίδι, μοιάζει εν μέρει να έχει συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλάζοντας άρδην πορεία και αγοράζοντας πλέον ελληνικά ομόλογα, ασχέτως της βαθμολόγησής τους.

5. Η διαπραγματευτική δύναμη της Ελλάδας προτιμότερο είναι να πηγάζει από βελτιωμένη αξιοπιστία, παρά από μια «τρομοκρατική απειλή» πτώχευσης-αποχώρησης από την ΟΝΕ. Το τελευταίο ισοδυναμεί με το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων», με κόστος στους εταίρους μας, αλλά πολλαπλάσιο κόστος για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

«Είμαστε η Αριστερά της ευθύνης»


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΜΑΡΙΑ ΔΕΔΕ
Με εξαίρεση τους τρεις μεγάλους δήμους της χώρας, ανοιχτό αφήνει για τους υπόλοιπους το ενδεχόμενο συνεργασιών με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης.

Στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά «δεν θα θελήσουμε να συνδέσουμε, λέει, την αυτοδιοικητική μας παρουσία με σχήματα που είναι δυνατόν να επιτρέψουν να διατυπωθούν απόψεις ότι ετεροκαθοριζόμαστε πολιτικά».

Επισημαίνει ότι η Αριστερά δεν είναι φύσει ταγμένη να βρίσκεται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής και να μη θέλει να επηρεάζει το περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας και το περιεχόμενο της κυβερνητικής εξουσίας. Προσθέτει όμως ότι σήμερα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για συγκλίσεις σε κεντρικό επίπεδο.

«Θέλουμε να εκφράσουμε μια Αριστερά της ευθύνης», υπογραμμίζει. Μια Αριστερά που «να αγωνίζεται με συγκεκριμένες θέσεις για να δίνει λύσεις στα προβλήματα της χώρας. Λύσεις προοπτικής χωρίς να κλείνεται στις "ασφαλείς" απαντήσεις των περασμένων δεκαετιών».

Δώστε μου το στίγμα του νέου κόμματος. Τι καινούργιο φιλοδοξεί να φέρει η Δημοκρατική Αριστερά;

«Με την ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς διεκδικούμε τη σύγχρονη, δημοκρατική, ευρωπαϊστική, μεταρρυθμιστική και οικολογική Αριστερά. Φιλοδοξούμε οι προσδιορισμοί αυτοί με τον προγραμματικό μας λόγο, τις παρεμβάσεις μας και κυρίως τις πρωτοβουλίες και τη δράση μας, να αναγνωρίζονται αμέσως και ευθέως από την κοινωνία.

Θέλουμε να εκφράσουμε μια Αριστερά της ευθύνης, να συσπειρώσουμε δυνάμεις της εργασίας, ζωντανές δυνάμεις, που διεκδικούν να βελτιώσουν τη θέση τους σε μια κοινωνία που τεμαχίζεται και αλλάζει.

Σήμερα ανακαθορίζονται οι κοινωνικοί συσχετισμοί και αυτός ο ανακαθορισμός αναζητεί την πολιτική του έκφραση. Με δεδομένη αυτή την παραδοχή, επιλέξαμε να υπηρετήσουμε τη δημοκρατική Αριστερά που θέλει μέσα σε αυτόν τον ανακαθορισμό των κοινωνικών δυνάμεων να αγωνίζεται με συγκεκριμένες θέσεις για να δίνει λύσεις στα προβλήματα της χώρας. Λύσεις προοπτικής, χωρίς να κλείνεται στις "ασφαλείς" απαντήσεις των περασμένων δεκαετιών. Μας αφορά η δυναμική θεώρηση των πραγμάτων και κυρίως η διεκδίκηση νέων κατανομών της πολιτικής και κοινωνικής ισχύος προς όφελος των εργαζομένων.

Οι πολιτικές μας παρεμβάσεις και επιλογές νοούνται από θέση ευθύνης για την πορεία της χώρας, με πλήρη απόρριψη της πολιτικής που καλλιεργεί καταστροφικά αδιέξοδα και συντείνει στη χαοτική χρεοκοπία.

Οι κοινωνικοί αγώνες αποκτούν προοπτική και δύναμη όταν χαράσσουν διεξόδους και βαθιές αλλαγές στο σημερινό κράτος και την οικονομία. Δεν είναι δυνατόν αυτές οι αλλαγές να στηρίζονται στον κρατισμό, στον δογματισμό, στην αυταρχική κομματική εξουσία και ουσιαστικά να επαναφέρουν διαδικασίες ή να συντηρούν στοιχεία πολιτικής που μπορεί, αν δεν υπάρξει πλήρης αντιμετώπιση του ζητήματος, να αναστηλώσουν και το πελατειακό κράτος το οποίο αποτέλεσε το δυναμικό στοιχείο ενός άναρχου νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα ο οποίος δημιούργησε τις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες».

Επιχειρείτε να «φωτογραφίσετε» κάποιες πολιτικές δυνάμεις με αυτό που μου λέτε;

«Δεν φωτογραφίζω. Προσδιορίζω τη δική μας Αριστερά, τη Δημοκρατική Αριστερά και πιστεύω ότι αυτή η πολιτική είναι διακριτή, ξεκάθαρη και βεβαίως διακρίνεται και από άλλες πολιτικές επιλογές άλλων δυνάμεων».

Πολλοί προβληματίζονται για το εάν πράγματι υπάρχει ανάγκη ή και χώρος για ένα νέο αριστερό κόμμα στην ήδη κατακερματισμένη Αριστερά.

«Ο πολυκερματισμός της Αριστεράς είναι ένα υπαρκτό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται αλλά η ενότητα της Αριστεράς δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται γενικόλογα και αφηρημένα. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές και στο επίπεδο των στρατηγικών στόχων και στο επίπεδο της καθημερινά ασκούμενης πολιτικής. Ηδη με αυτά που προανέφερα έχω προσδιορίσει πολλές από τις διαφορές που συνιστούν τους διαφορετικούς δρόμους της Αριστεράς στην ευρύτητα του όρου».

Είπατε τις προάλλες ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ένας πρόσφορος χώρος συμμαχιών και συνθέσεων. Θα συνεργαστείτε στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές με το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ;

«Η διοικητική μεταρρύθμιση με το όνομα "Καλλικράτης" συντήρησε σε πολύ μεγάλο βαθμό τη συγκεντρωτική κεντρική διοικητική δομή με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δυσχερής ο δρόμος για την ουσιαστική αποκέντρωση και την επίσης ουσιαστική περιφερειακή συγκρότηση του κράτους.

Στόχος μας είναι η νίκη των ιδεών της ουσιαστικής αποκέντρωσης και η επικράτηση των δυνάμεων που μπορούν να υπερασπιστούν και να προωθήσουν αυτές τις περιφέρειες και τις περιφερειακές επιλογές μέσα από φερέγγυους συνδυασμούς και πρόσωπα. Αρα για εμάς, βασικό γνώμονα αποτελούν οι εκτιμήσεις και οι επιλογές των τοπικών αυτοδιοικητικών κινήσεων με σταθερή διεκδίκηση την υπεράσπιση του δημόσιου και κυρίως του κοινωνικού χαρακτήρα των ΟΤΑ.

Απορρίπτουμε τις λογικές της κομματικής καταγραφής. Θα αναζητήσουμε, ευθέως απαντώ στο ερώτημά σου, σχήματα που διασφαλίζουν τις πιο πλατιές συνεργασίες με προγραμματικές συμφωνίες και φερέγγυα πρόσωπα.

Τώρα, σε ό,τι αφορά την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά, στις τρεις μεγάλες πόλεις θα έπρεπε να αναζητηθεί ένας κοινός τόπος προκειμένου να αναδειχθεί επί της ουσίας η κοινωνική και δημοκρατική διάσταση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Κοινός τόπος με ποιους;

«Προς κάθε κατεύθυνση. Θεωρώ όμως ότι η δική μας πολιτική, η δική μας τακτική θα κινηθεί σε πλατιές συμμαχίες κυρίως προς τον χώρο της πολιτικής οικολογίας και ανένταχτους πολίτες και δεν θα θελήσουμε σε αυτές τις τρεις μεγάλες πόλεις να συνδέσουμε την αυτοδιοικητική μας παρουσία με σχήματα που είναι δυνατόν να επιτρέψουν να διατυπωθούν απόψεις ότι ετεροκαθοριζόμαστε πολιτικά».

Εχουν γίνει βήματα προσέγγισης με τους Οικολόγους Πράσινους;

«Τις επόμενες ημέρες θα πραγματοποιηθούν δύο συναντήσεις με τους Οικολόγους Πράσινους. Αναζητούμε, χωρίς καμιά διάθεση ηγεμονίας ο ένας πάνω στον άλλον, να βρούμε τον κοινό τόπο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση».

Θα επιδιώξετε στο μέλλον συμμαχίες σε κεντρικό επίπεδο;

«Η Δημοκρατική Αριστερά πιστεύει ότι η Αριστερά δεν είναι φύσει ταγμένη να βρίσκεται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής και να μη θέλει να επηρεάζει το περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας και το περιεχόμενο της κυβερνητικής εξουσίας.

Επίσης, η Δημοκρατική Αριστερά πιστεύει ότι οι συγκλίσεις είναι αναγκαίες προκειμένου να μετατοπίζεται η πολιτική ζωή από τη συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται προς μια ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση προφανέστατα προς όφελς της κοινωνίας και της χώρας. Ομως, οι συγκλίσεις δεν παράγουν κανένα αποτέλεσμα όταν δεν στηρίζονται σε συγκεκριμένες προγραμματικές δεσμεύσεις και σε φερέγγυες πρακτικές που είναι δυνατόν, στον βαθμό που υπάρχουν οι προγραμματικές συμφωνίες και δεσμεύσεις, να μετατρέπουν αυτές τις συμφωνίες σε ένα επίσης καθημερινό πολιτικό αποτέλεσμα προς όφελος των πολιτών και για την ουσιαστική προοδευτική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Αυτές οι προϋποθέσεις σήμερα δεν υπάρχουν. Αν θα διαμορφωθούν, είναι άλλης τάξεως ζήτημα».

Νέοι ασφαλιστικοί νόμοι, ανατροπές στον εργασιακό βίο και στις συντάξεις. Τα χαμηλά και μεσαία οικονομικά στρώματα πλήττονται ανελέητα. Τι αντιπροτείνετε απέναντι στις πολιτικές της κυβέρνησης και της «τρόικας»;

«Θεωρούμε ότι η παρουσία του ΔΝΤ θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.

Σήμερα, στη βάση του απαράδεκτου Μνημονίου που εμείς καταψηφίσαμε έχουμε μερικές συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές: Οι ρυθμίσεις της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις είναι απαράδεκτες. Πέρα από την αντισυνταγματικότητά τους, καταστρέφουν τον προστατευτικό ιστό της εργασίας και υποτάσσουν τους εργαζομένους στις διαθέσεις της εργοδοσίας. Και, κυρίως, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ότι εντάσσονται στην αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος.

Για το Ασφαλιστικό έχουμε μιλήσει πολλές φορές. Το σύστημα που επέβαλε η κυβέρνηση ανατρέπει βίαια (ιδιαίτερα για ευαίσθητες κατηγορίες πολιτών όπως οι γυναίκες-μητέρες) ασφαλιστικά δικαιώματα των πολιτών και κυρίως στερεί το δικαίωμα στη σύνταξη για τις επόμενες γενεές. Δεν υπερασπιζόμαστε ρυθμίσεις του παρελθόντος που ανορθολογικά και με πελατειακή στόχευση θεσπίστηκαν. Υπερασπιζόμαστε ρυθμίσεις που υπηρετούν ένα δίκαιο και βιώσιμο κοινωνικό Ασφαλιστικό που αναγνωρίζει και σέβεται το δικαίωμα των πολιτών.

Δεν προχώρησε η κυβέρνηση στην ενοποίηση των Ταμείων ούτε στη δημιουργία όπως θα έπρεπε ενός ανεπτυγμένου μηχανισμού για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και της εισφοροαπαλλαγής αλλά και της ανασφάλιστης εργασίας. Την ίδια ώρα κατήργησε, ενώ δεν θα έπρεπε, την τριμερή χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος. Ανατρέποντας έτσι την έννοια της κοινωνικής ασφάλισης, ανοίγει τον δρόμο για τη μετατροπή της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική-ιδιωτική».

Πώς βλέπετε τα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στο κόμμα σας;

«Αυτά που καταγράφονται δεν είναι αποθαρρυντικά. Εχουμε τρεις δημοσκοπήσεις με ποσοστά 5,9%, 3,5% και 2%. Με σύνεση και εξαιρετικά μεγάλη προσοχή αξιολογώ τις δημοσκοπήσεις που αποτελούν μια καταγραφή τη δεδομένη στιγμή. Γνωρίζουμε ότι η παρουσία ενός κόμματος δεν εξασφαλίζεται από τις όποιες δημοσκοπήσεις και από τις όποιες ενθαρρύνσεις του πρώτου καιρού. Θέλει δουλειά, θέλει εξειδικευμένη προγραμματική θέση, θέλει εξειδικευμένη πολιτική δράση στα συγκεκριμένα ζητήματα που απασχολούν και βασανίζουν την ελληνική κοινωνία. Θέλουμε σε κάθε περίπτωση να είμαστε μια πολιτική δύναμη, μια Αριστερά της ευθύνης, που δεν γενικολογεί και δεν θέλει να εξασφαλίζει την πολιτική της παρουσία ούτε με έναν αριστερότροπο λαϊκισμό αλλά ούτε με έναν αριστερισμό».

Πώς θα επιτευχθεί η εσωκομματική δημοκρατία στο κόμμα σας;

«Αναφορικά με την οργανωτική συγκρότηση της Δημοκρατικής Αριστεράς θεωρούμε αναγκαίο να επανεξετάσουμε τη σχέση μέλους - κόμματος. Οι γνωστές παραδοσιακές κομματικές οργανώσεις οι οποίες τοπικά αναφέρονται δεν είναι εκ των ων ουκ άνευ. Θα μπορούσαμε, ενδεικτικά μιλάω, να κινηθούμε στην κατεύθυνση οργανώσεων πανελλαδικού χαρακτήρα με θεματικό αντικείμενο. Θεωρώ πάντως ότι το οργανωτικό μας σχήμα θα εξασφαλίζει τη δυνατότητα συνδιαμόρφωσης των πολιτικών επιλογών μέσα από διαδικασίες μιας συνεχούς αμφίδρομης επικοινωνίας κυρίως του κόμματός μας με την κοινωνία».

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Φώτης Κουβέλης: Διερευνούμε τα στοιχεία και το περιεχόμενο συγκρότησης ισχυρού τραπεζικού δημόσιου πυλώνα.


Ο Φώτης Κουβέλης, πρόεδρος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, μετά τη συνάντηση με το προεδρείο του σωματείου των εργαζομένων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έκανε δηλώσεις όπου μεταξύ άλλων τόνισε:

«Kεντρικό ζήτημα από τη σκοπιά των πολιτών, των εργαζομένων και ευρύτερα της χώρας είναι η συμμετοχή του τραπεζικού συστήματος για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ διερευνούμε τα στοιχεία και το περιεχόμενο συγκρότησης ισχυρού τραπεζικού δημόσιου πυλώνα. Και τούτο για λόγους δημόσιου συμφέροντος, στην κατεύθυνση ανταγωνιστικής πίεσης στις ιδιωτικές τράπεζες στο μέτωπο των επιτοκίων και της ρευστότητας καθώς και της διοχέτευσης μέρους της αποταμίευσης στη χρηματοδότηση αναπτυξιακών προτεραιοτήτων.

Ο πυλώνας αυτός δεν μπορεί παρά στις σημερινές συνθήκες να προκύπτει μέσα από τη σύμπραξη Εθνικής, ΑΤΕ, Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Θα πρέπει να συνδυάζει ταυτόχρονα μέτρα εξυγίανσης και ανταγωνιστικότητά του στον εθνικό και διεθνή χώρο.

Η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να ενημερώσει με σαφήνεια για τις επιλογές της και τις διαδικασίες που προτίθεται να ακολουθήσει.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ υπογραμμίζει ότι ο ελληνικός τραπεζικός κλάδος έχει ανάγκη συγχωνεύσεων ούτως ώστε να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις πιέσεις της οικονομικής κρίσης. Ταυτόχρονα όμως είναι αναγκαίο και να ληφθούν μέτρα που θα αποτρέπουν αποφασιστικά παρενέργειες από ολιγοπωλειακές καταστάσεις και συμπεριφορές.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ με σκοπό τη διαμόρφωση συγκεκριμένων προτάσεων στον τραπεζικό τομέα θα προχωρήσει άμεσα σε συναντήσεις με τις διοικήσεις Τραπεζών και σωματεία των εργαζομένων σε αυτές.»

Ο Πρόεδρος των εργαζομένων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κ. Γ.Σίδερης τόνισε:

«Ζητήσαμε σήμερα να δούμε τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φώτη Κουβέλη, σχετικά με την πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για εξαγορά του Ταχ. Ταμιευτηρίου. Τον ευχαριστούμε κατ’ αρχήν που μας δέχτηκε, να ακούσει τις απόψεις των εργαζομένων σχετικά με αυτή την πρόταση. Τονίσαμε στον κ. Πρόεδρο, ότι η πρόταση αυτή είναι και αστεία και προκλητική διότι δεν είναι δυνατόν με χρήματα του έλληνα φορολογούμενου τα οποία έχει πάρει η Πειραιώς από το πακέτο των 28 δις και από το Τ.Ταμιευτήριο 350 εκατομμύρια μέσω διατραπεζικής αγοράς, να κάνει πρόταση εξαγοράς του Τ.Τ . Θεωρούμε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας δεν θα κάνει δεκτή αυτή την πρόταση. Το Τ.Τ θα μπορέσει να παίξει σημαντικό ρόλο με άλλες τράπεζες δημόσιου ενδιαφέροντος φτιάχνοντας ένα πυλώνα βιώσιμο o οποίος θα μπορεί να προσφέρει φθηνά προϊόντα στην ελληνική κοινωνία και να βοηθήσει στην ανάπτυξη της χώρας.»

Στη συνάντηση συμμετείχαν και οι Γιάννης Κακουλίδης και Δημήτρης Χατζησωκράτης, μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ

Σε δύο συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε γνωστά στέκια της πόλης μας, μέλη και φίλοι της Ανανεωτικής Αριστεράς , συμμετείχαν στον πλούσιο προβληματισμό και τις συζητήσεις που αναπτύχθηκαν , για την συγκρότηση του νέου και ελπιδοφόρου εγχειρήματος του κόμματος της «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ».

Τα σημεία του διαλόγου όπου επικεντρώθηκαν οι ομιλίες των συμμετασχόντων:

Διακήρυξη αρχών.(Πλούσιο υλικό και παρατηρήσεις)

Η αναγκαιότητα διατύπωσης πολιτικής πρότασης διεξόδου μέσα στις συνθήκες της πρωτόγνωρης κρίσης.

Οργανωτικό σχήμα και καταστατικό.(Τοπικές οργανώσεις- δικτυακή οργάνωση-θεματικές οργανώσεις- οριζόντια επικοινωνία και διάρθρωση σε επίπεδο δήμου, περιφέρειας και χώρας).

Επικοινωνία και ενημέρωση.(Ηλεκτρονική εφημερίδα ειδησεογραφική- blogs κομματικής ενημέρωσης και επικοινωνίας).

Αυτοδιοικητικές εκλογές.

Πραγματοποίηση του ιδρυτικού συνεδρίου του κόμματος το συντομότερο δυνατόν.

Αποφασίσθηκε η πραγματοποίηση ανοικτής εκδήλωσης-κάλεσμα στο τέλος Αυγούστου για την ενημέρωση των ενδιαφερόμενων πολιτών της πόλης μας.

Τέλος συγκροτήθηκε ευρεία συντονιστική επιτροπή αποτελούμενη από τις/τους:

1. Ανδρεάδου Λευκή Οικονομολόγος

2. Γεωργιάδης Θανάσης Συντ. Οικονομολόγος- πρώην Γραμ. ΣΥΝ Καλαμαριάς

3. Γεωργιάδης Γιώργος Περιβαλλοντολόγος

4. Ευσταθίου Θωμάς Διαφημιστής

5. Κάππας Βασίλης Γεωπόνος Επιστήμων Τροφίμων

6. Καραγιάννης Μάκης Εκπαιδευτικός- Συγγραφέας

7. Καρπαζής Γιάννης Γεωργοοικονομολόγος

8. Κομψοπούλου Γεωργία Δημ. Υπάλληλος

9. Κουτσομυτέλης Κώστας Ιατρός

10. Κουταλιανός Θεμιστοκλής Γεωπόνος

11. Νικολαϊδης Γρηγόρης Γεωπόνος-Πρόεδρος Συλλόγου Γεωπόνων Μακ.- Θράκης.

12. Παπαθεοδοσίου Ελένη Οικονομολόγος

13. Πολυβίου Κατερίνα Συντ. Δημόσιος Υπάλληλος

14. Ρότσιος Λάζαρος Τραπεζοϋπάλληλος

15. Τσιτουρίδου-Σαπουντζόγλου Ελευθερία Συντ. Ιδιωτική Υπάλληλος

16. Τρυφωνίδου Μαρία Συντ. Τραπεζοϋπάλληλος

17. Χάϊτας Βασίλης Γεωπόνος- Ιδιωτικός Υπάλληλος

Mια πολιτική απορία σχετικά με την απόφαση της ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Διάβασα την απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17 Ιουλίου 2010 στην ΑΣΟΕΕ.

Πέρα από τα υπόλοιπα στοιχεία που περιλαμβάνει σε σχέση με την οικονομία και την κρίση, εντύπωση μου προκάλεσε το κάλεσμα προς τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για «την οικοδόμηση μιας μεγάλης συμμαχίας, ενός πλατιού μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων,…..» και στη συνέχεια «τη συμμετοχή στο μέτωπο αυτό όλων των δυνάμεων της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ανένταχτων δυνάμεων),» θέσεις που με οδηγούν στο να διατυπώσω κάποιες απορίες.

Η συγκεκριμένη αναφορά σε ένα ευρύτερο μέτωπο στο οποίο ονοματίζονται το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενώ δεν γίνεται καμία αναφορά στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ φανερώνει ένα σαφέστατο πολιτικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ .

Και αν για τις υπόλοιπες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που διαθέτουν ευρύτερες ιδεολογικές συγγένειες με το ΚΚΕ είναι λογική αυτή η επιλογή, με το Συνασπισμό τι γίνεται;

Πως τα μέλη του Συνασπισμού που μετέχουν στην Παν. Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν σε αυτή τη διατύπωση;

Και οι σ. Μπαλάφας, Παπαδημούλης και Τσίπρας πως τοποθετούνται σε αυτό το περιχαρακωμένο κάλεσμα; Πάντα φυσικά σε σχέση με τις θέσεις που εξέφρασαν στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.

Εκτός και αν δεν συμμετέχουν στην πανελλαδική Συντονιστική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και τότε δημιουργούνται άλλα ερωτηματικά.

Άρης Τσουκνίδας

22-7-2010

Υ.Γ. Το ίδιο ερώτημα απευθύνεται και στους συντρόφους της ΑΚΟΑ, στο Μανω΄λη Γλέζο και στην ΚΕΔΑ.

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Αυτό το ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε ο Τσίπρας...

Περισσότερα από 250 μέλη του ΣΥΡΙΖΑ -κυρίως από την Αττική- συμμετείχαν στις διαδικασίες της ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ το Σάββατο στην ΑΣΟΕΕ (Κυριακή δεν συνεχίστηκαν, μετά από απόφαση του σώματος, οι διαδικασίες, καθώς οι ομιλίες ολοκληρώθηκαν την ίδια ημέρα), ενώ τον λόγο πήραν δεκάδες εξ αυτών. Το "παρών" έδωσε ο Αλ. Αλαβάνος χωρίς να πάρει τον λόγο, όπως και πολλά μέλη της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Οι περισσότεροι στάθηκαν στα ζητήματα της περιόδου και στα θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Η τοπική αυτοδιοίκηση, ο “Καλλικράτης” και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν επίσης θέματα που απασχόλησαν πολλούς, ενώ τα οργανωτικά ζητήματα του σχήματος και η ανάγκη για δημοκρατική εμβάθυνση τέθηκαν για άλλη μια φορά επιτακτικά. Ταυτόχρονα κατατέθηκαν οι διαφορετικές προσεγγίσεις για το ζήτημα του χρέους, όπως και για άλλα θέματα (π.χ. εθνικοποίηση τραπεζών κ.λπ.) που απασχολούν τα μέλη του σχήματος και τις συνιστώσες του. Επιπλέον συνομολογήθηκε ότι στην πρώτη φάση “της σκληρής επίθεσης εναντίον του κόσμου της εργασίας” η κυβέρνηση βγήκε νικήτρια, ενώ πολλοί στάθηκαν στον ρόλο που οφείλει να διαδραματίσει η αριστερά το επόμενο διάστημα για να βρεθεί στο προσκήνιο των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων. Επίσης, το πώς οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ θα διασφαλίσουν την ενότητα του σχήματος και πώς θα τη διευρύνουν, αποτέλεσε αιχμή σε πολλές τοποθετήσεις. Στο τέλος της ημέρας αποφασίστηκε να συγκροτηθεί τριμελής επιτροπή από τους Γ. Μπανιά, Ν. Βούτση και Γ. Θεωνά για να διαμορφώσουν το τελικό κείμενο - απόφαση της ΠΣΕ.

Όλα στο τραπέζι

Όλα τα ανοιχτά ζητήματα που απασχολούν τον ΣΥΡΙΖΑ τέθηκαν στο τραπέζι. Ο Ν. Βούτσης είπε ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παρόν και μέλλον, δεν είναι γκρίζος, απολίτικος και αναλώσιμος” και πρόσθεσε ότι “οφείλουμε να κάνουμε αποφασιστικό, πολιτικό ρήγμα στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, για να δημιουργηθεί νέο πολιτικό τοπίο”. Ο Γ. Θεωνάς σημείωσε ότι “η ΠΣΕ δεν συγκροτήθηκε όπως προβλέπεται στην απόφαση της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης”, ενώ πρότεινε να συγκληθεί η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη τον Σεπτέμβριο. Ο Τ. Γιαννόπουλος είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ζητήσει την άρνηση της αναγνώρισης και πληρωμής του χρέους και ο Π. Κοσμάς έκανε λόγο για “αναδιαπραγμάτευση του χρέους” και καμπάνια του σχήματος γι' αυτό. Ο Π. Μαντάς ανέφερε ότι δεν αρκεί να είναι κάποιος κατά του Μνημονίου αλλά “και κατά του καθεστώτος των κυβερνήσεων από το '89 και μετά”. Ο Αλ. Φλαμπουράρης στάθηκε στην ανάγκη να αποκατασταθούν οι σχέσεις εμπιστοσύνης των συμμετεχόντων στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η Μ. Μπόλαρη τόνισε ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ πάει μαζί με την ανατρεπτική πολιτική” γι' αυτό και η Δημοκρατική Αριστερά επέλεξε άλλον δρόμο. Ο Χρ. Καραμάνος κατέθεσε την επιφύλαξη της ΚΟΕ για τις δύο εισηγήσεις και πρόσθεσε -μιλώντας για κινήσεις του ΣΥΝ στα δημοτικά της Ελευσίνας και της Νίκαιας, τις οποίες αρνήθηκαν οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ- πως “αν θέλουμε ΣΥΡΙΖΑ, τότε πρέπει να μπει τέλος στους ηγεμονισμούς”. Η Μ. Μπαρζέφσκι υπογράμμισε την “ανάγκη να επιτευχθούν μικρές νίκες για να ξαναφέρουν τον κόσμο πίσω” και η Δ. Χαραλαμπίδου στάθηκε στη σημασία παρέμβασης του ΣΥΡΙΖΑ στον ιδιωτικό τομέα όπου ανθεί ο εργασιακός μεσαίωνας και οι απολύσεις. Ο Π. Ζούνης τόνισε ότι “ακόμη και αν δεν καταφέρουμε να κατεβάσουμε παντού ψηφοδέλτια να δημιουργήσουμε κινήσεις που να μιλήσουν με τον κόσμο για τη συγκυρία και τον Καλλικράτη”.

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Η Απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για τις ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ συνεδρίασε τη Παρασκευή 17.07.2010, με θέμα τη στάση του κόμματος για τις εκλογές του Νοέμβρη για τους Δήμους και τις περιφέρειες της χώρας.

Τα βασικά σημεία της απόφασης είναι:

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θεωρεί ότι αυτές οι εκλογές οφείλουν να έχουν κυρίως αυτοδιοικητικό χαρακτήρα και δεν αποτελούν δημοψήφισμα για το μνημόνιο και για την κυβερνητική πολιτική συνολικά. Παράλληλα όμως, σε αυτές τις εκλογές είναι ευκαιρία να αναδειχθούν εναλλακτικές πολιτικές προοδευτικού χαρακτήρα που σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο θα ανακουφίζουν τους πολίτες από τις συνέπειες της κρίσης, θα βοηθούν τις ασθενέστερες κοινωνικά και οικονομικά ομάδες και θα ενισχύουν ένα πλαίσιο δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών στην παραγωγή τοπικών προϊόντων και πολιτικών.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ εκτιμά πως η Αυτοδιοίκηση βρίσκεται στη δίνη μίας έντονης κρίσης αξιών, αξιοπιστίας, εξάρτησης από την κεντρική διοίκηση και πολιτικού προσανατολισμού που οφείλεται τόσο στην άρνηση της κεντρικής διοίκησης να προχωρήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές για την ενίσχυση του θεσμού, όσο και στην αδυναμία της ίδιας της αυτοδιοίκησης να διατυπώσει σαφές πολιτικό πρόγραμμα ανάπτυξης της αυτονομίας της οικονομικά και διοικητικά. Με την έννοια αυτή η Αυτοδιοίκηση αποτελεί τμήμα της κρίσης του συνολικού πολιτικού συστήματος.

Κατά συνέπεια, απαιτούνται πολιτικές που θα ανατρέπουν αυτό το κακό κλίμα και θα ενισχύουν την αξιοπιστία, την δημοκρατική διεύθυνση, την χρηστή οικονομική διαχείριση και τον κοινωνικό ρόλο των μονάδων της αυτοδιοίκησης.

Αυτές τις πολιτικές επεξεργάστηκε και έδωσε για συζήτηση στη κοινωνία της αυτοδιοίκησης, στις πόλεις και τις περιφέρειες η Δημοκρατική Αριστερά.

Ως προς τα θέματα της εκλογικής τακτικής, αυτά συνοψίζονται στα παρακάτω σημεία:

1. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ επιλέγει την πολιτική της συμμετοχής στις διοικήσεις των δήμων και των περιφερειών της χώρας για να μπορέσει να ασκήσει τις ριζοσπαστικές πολιτικές της και να φανεί χρήσιμη ως φορέας για την Ελληνική κοινωνία. Με αυτή την έννοια θα ενισχύσει ενωτικές και αυτόνομες τοπικές πρωτοβουλίες και θα βοηθήσει στην διαμόρφωση κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, ενώ σε κάθε περίπτωση στρατηγική της επιλογή αποτελεί η συνεργασία των δυνάμεων της δημοκρατικής αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας.

2. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα συνεχίσει να στηρίζει και να συνεργάζεται με δημάρχους που είχε παλαιότερα ενισχύσει την εκλογή τους, εκτός και αν υπάρξουν σοβαρές διαφορές με το πλαίσιο της πολιτικής της,

3. Ιδιαίτερο βάρος δίδεται στην Περιφέρεια Αττικής και στον Δήμο της Αθήνας, όπως επίσης και στους δύο μεγάλους Δήμους της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά. Η Περιφέρεια Αττικής και ο Δήμος της Αθήνας μπορεί να σηματοδοτήσουν την εφαρμογή της κεντρικής επιλογής του κόμματος για την στρατηγικού χαρακτήρα συνεργασία με την πολιτική οικολογία. Ειδικά για τον Δήμο της Αθήνας η Δημοκρατική Αριστερά, στο πλαίσιο αυτής της επιλογής θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο για να επιτευχθεί η απαιτούμενη αλλαγή, για την ήττα των γκρίζων πολιτικών των τελευταίων χρόνων.

4. Η Θεσσαλονίκη αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση λόγω της ύπαρξης του γνωστού τριγώνου του υπερσυντηρητισμού, του εθνικισμού και της ακροδεξιάς. Η Δημοκρατική αριστερά θα κινηθεί ώστε να ενισχυθεί το αίτημα για αλλαγή στην διοίκηση της πόλης, που εκφράζεται από πολίτες ευρέως πολιτικού φάσματος. Έτσι θα συμβάλει στη δημιουργία ευρύτερης συσπείρωσης δημοτικών και νομαρχιακών κινήσεων με την συμμετοχή ομάδων και κινήσεων πολιτών για την συγκρότηση ενός μετωπικού ψηφοδελτίου νίκης.

5. Για τον Πειραιά εξετάζουμε όλες τις προϋποθέσεις για την μορφή της εκλογικής παρουσίας μας πάντα στο πλαίσιο της επιλογής της συνεργασίας μας με τους Οικολόγους-Πράσινους.

6. Επιδιώκουμε τις ευρύτερες δυνατές συμμαχίες της αριστεράς με την πολιτική οικολογία στις υπόλοιπες περιφέρεις της χώρας και τέλος

7. Σε όλους τους άλλους δήμους της χώρας επιλέγουμε την διαμόρφωση αυτόνομων σχημάτων των τοπικών κοινωνιών που πολιτικά θα εκφράζουν την ευρύτερη συσπείρωση πολιτών εναλλακτικής και προοδευτικής κατεύθυνσης των Οικολόγων-Πράσινων, του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ.

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

215 προσωπικότητες των τεχνών και των γραμμάτων υπέρ της Δημοκρατικής Αριστεράς

ΑΥΓΗ 16/07/2010
215 σημαντικές προσωπικότητες από τον χώρο των τεχνών, της διανόησης, των γραμμάτων, της ακαδημαϊκής κοινότητας, εκφράζουν με κείμενο που υπογράφουν τη στηριξή τους στη Δημοκρατική Αριστερά, τονίζοντας πως "μέσα στην πολύπλευρη κρίσην οικονομική, κοινωνική αλλά και κρίση αξιών και ηθικής που βιώνει η χώρα μας, η 'Δημοκρατική Αριστερά', ένα κόμμα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, δημοκρατικό και ανανεωτικό, μπορεί να δώσει με τις ιδέες, τις προτάσεις και τους αγώνες της μια νέα ελπίδα στους Έλληνες και στις Ελληνίδες".

Συνάντηση με τους Οικολόγους Πράσινους με ανοιχτή ατζέντα
Το κείμενο υπογράφουν οι: Μιχ. Αγγελίδης, Χρ. Αγριαντώνη, Κ. Ακρίβος, Δ. Αναγνωστόπουλος, Αν. Αναγνωστοπούλου, Κ. Αναστασιάδης, Μπ. Αρβανίτη, Β. Αρδίττης, Ν. Αρμάος, Κ. Αρσένη, Ν. Βαγενάς, Γ. Βαλαβανίδης, Π. Βαλλιάνος, Μ. Βασιλάκη, Β. Βασιλικός, Ν. Βασταρδής, Ν. Βενετσάνου, Σ. Βέρνυ, Ιωάν. Βιλαέτη, Χ. Βλαβιανός, Ελ. Βλάχου, Λ. Βουδούρης, Γ. Βούλγαρης, Ρ. Γαλανάκη, Ελ. Γαλανοπούλου, Β. Γεωργακοπούλου, Μ. Γεωργακοπούλου, Κ. Γιαννουκάκος, Γιώργος Γιαννουλόπουλος, Ξ. Γιαταγάνας, Γ. Γεωγλερής, Π. Γκανά, Κ. Γκάρτζος, Γ. Γυφτοδήμος, Ν. Δαββέτας, Αν. Δαμιανίδη, Μ. Δασενάκης, Ν. Δεμερτζής, Αν. Δημητρακάκη, Στ. Δημητρίου, Έν. Δημοπούλου, Ιωάν. Διακογιάννη, Π. Διαμαντάκου, Μ. Δουβίτσας, Φ. Δρακονταειδής, Χ. Ελευθεριάδης, Μάνος Ελευθερίου, Γ. Ευδοκιμίδης, Μ. Ευσταθιάδη, Γ. Ευσταθιάδης, Ζ. Ζάρπα, Αιμ. Ζαχαρέας, Γιωρ. Ζεβελάκης, Μυρ. Ζορμπαλά, Γιάννης Ζουγανέλης, Μ. Ζουμπουλάκη, Μιχ. Ζουμπουλάκης, Στ. Ζουμπουλάκης, Κ. Ηλιοπούλου, Β. Θεοδώρου, Κ. Θερμού, Αλ. Ίσαρης, Δ. Καγγελάρη, Τ. Καγιαλής, Γ. Κακλέας, Μ. Καλαϊτζή, Αρ. Καλλιπολίτης, Ορ. Καλογήρου, Χρ. Καλογήρου, Τ. Καμούτση, Ελ. Κανάκη, Κ. Καπέλας, Π. Κάπρος, Μ. Καρά, Γ. Καραγιαννίδης, Β. Καραγιώργος, Γ. Καρακάσης, Ελ. Καραντζόλα, Β. Καρούνου, Ν. Καρούσιας, Μήτ. Κασόλας, Αγ. Καστρινάκη, Δ. Κατή, Ελ. Κεχαγιόγλου, Γιασ. Κηλαηδόνη, Λουκιανός, Κηλαηδόνης, Σοφία Κιντή, Γιώργος Κιντής, Ρ. Κλουτσινιώτη, Δ. Κοκκινίδης, Δ. Κομνηνός, Σ. Κονταράτος, Θ. Κοσμίδης, Εύα Κοταμανίδου, Ηλ. Κούβελας, Κ. Κουτσομύτης, Μένη Κυριακοπούλου, Δ. Κυρτάτας, Αν. Λαζάνης, Κ. Λαλένης, Ειρ. Λεβίδη, Κ. Λειβαδάς, Ηλ. Λογοθέτης, Ν. Λύτρας, Β. Μάγκλαρης, Ηλ. Μαγκλίνης, Γ. Μακατσώρης, Θ. Μαλικιώσης, Αυγή Μαμαλάκη, Αρ. Μαραγκόπουλος, Δ. Μαρίνου, Ν. Μαρκομιχελάκης, Π. Μαρτινίδης, Σοφία Ματθαίου, Κ. Μαυρακάκης, Μ. Μαυρή, Λ. Μαυροειδής, Θ. Μαχιάς, Έλλη Μέλη, Αν. Μήτσου, Π. Μιχαηλάρης, Αν. Μιχαλιτσιάνου, Αμ. Μιχαλοπούλου, Κ. Μουρσελάς, Δήμος Μούτσης, Ντ. Μπακοπούλου, Στ. Μπάλιας, Γ. Μπασιάκος, Γιάννης Μπέζος, Μαρία Μπέικου, Λ. Μπέικου, Χρ. Μπότσογλου, Ελ. Μπότσογλου-Σακαντάνη, Ελ. Μπούρα, Δ. Ναζίρης, Κ. Νικολαντωνάκης, Β. Νομίδου, Ζ. Ξαγοράρης, Γ. Ξενάριος, Σπ. Παγιατάκης, Θ. Πάλλης, Ζ. Παναγιωτίδης, Αλ. Παναγόπουλος, Ν. Παπαγρηγοράκης, Μάχη Παπαδημητρίου, Αντώνης Παπαδημητρίου, Γιώργος Παπαδήμος, Σπύρος Παπαδόπουλος, Β. Παπαδοπούλου, Γ. Παπαθανασόπουλος, Θ. Παπαθανασόπουλος, Νικηφόρος Παπανδρέου, Λ. Παπαστάθης, Κ. Παπαχριστοδούλου, Θ. Παπούλιας, Πολ. Παρασκευά, Γρ. Πασχαλίδης, Άννα Πατάκη, Ν. Παυλίδου, Στ. Πετσόπουλος, Αλ. Πολίτης, Μ. Πολιτοπούλου, Μ. Πολυβίου, Ουρ. Πολυκανδριώτη, Β. Πουλαντζάς, Τ. Πούλος, Μ. Πρόιος, Χρ. Προκοπάκη, Γ. Προκοπάκης, Άννυ Ραγιά, Δ. Ραφτόπουλος, Μ. Ρεπούση, Θ. Ροδαμίτης, Κλ. Ροντήρη, Γιάν. Ρούσης, Καλ. Ρουσομάνη, Άντα Σακελλαρίου, Ν. Σαλτερής, Ολ. Σελλά, Β. Σκούρα, Γ. Σκούρτης, Θ. Σκρουμπέλος, Γ. Σμόνου, Μ. Παπασπηλιόπουλος, Αλ. Σταμάτης, Έφη Σταμούλη, Εύα Στεφανή, Κ. Σχινά, Δ. Σωτάκης, Μ. Σωτηριάδης, Μ. Τζεβελέκου, Βλ. Τομαράς, Γ. Τόμπρου, Εύη Τσακνιά, Γιώργος Τσακνιάς, Ν. Τσαλίκη, Αν. Τσαντίλη, Έφη Τσατσαρώνη, Μπ. Τσέρτος, Μπ. Τσικληρόπουλος, Σ. Τσινόρεμα, Μισέλ Φάις, Μάρθα Φλωράτου, Χρ. Φραγκονικολόπουλος, Μιλ. Φραγκόπουλος, Δ. Φωτόπουλος, Θ. Χαμπίμπης, Ν. Χατζηδημητρίου, Βασ. Χατζηιακώβου, Μηνάς Χατζησάββας, Ολ. Χατζοπούλου, Β. Χιωτάκη, Ελ. Χοντολίδου, Διαγόρας Χρονόπουλος, Αγ. Χρυσοβιτσάνου.



* Χθες το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στα γραφεία των Οικολόγων Πράσινων συνάντηση με αντιπροσωπεία της Δημοκρατικής Αριστεράς. Η συνάντηση της εξαμελούς αντιπροσωπείας των Πράσινων (Γ. Παρασκευόπουλος, Γ. Κοντούλη, Γ. Τσιρώνης, Φ. Δραγούμης, Κ. Διάκος, Μιχ. Πετράκος) με τη Δημοκρατική Αριστερά (Σπ. Λυκούδης, Σ. Κουρουζίδης, Θ. Μαργαρίτης, Αν. Νεφελούδης) θα συνεχιστεί την Πέμπτη, καθώς τέθηκαν πολλά θέματα στο τραπέζι, μεταξύ των οποίων και το ενδεχόμενο συνεργασίας στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Ο ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΣΤΗ ΠΑΤΡΑ

Θεσσαλονίκη - Ομιλία Φ. Κουβέλη σε συγκέντρωση της Δημοκρατικής Αριστεράς


Προσκλητήριο προς όλους τους προοδευτικούς και Αριστερούς πολίτες να πρωτοστατήσουν στους αγώνες για διαφορετικές πολιτικές, απηύθυνε από τη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης. Στη διάρκεια της πρώτης δημόσιας συγκέντρωσης του νέου κόμματος, που πραγματοποιήθηκε σε αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου της πόλης, ο κ. Κουβέλης στην ομιλία του είπε ότι η οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με την παρουσία του ΔΝΤ, και τα αποσαθρωμένα, όπως τα χαρακτήρισε, εργασιακά δικαιώματα, επιβάλλουν καινούργια καθήκοντα για τη σύγχρονη Αριστερά. Όπως είπε, το κόμμα του θέλει να αναλάβει αυτά τα καθήκοντα, να πρωτοστατήσει στους αγώνες για διαφορετικές πολιτικές και να αλλάξει ριζικά τα κυβερνητικά μέτρα. Όπως είπε, η χώρα χρειάζεται μια Αριστερά που δεν κάνει καμιά παραχώρηση, «ούτε στον αριστερότροπο λαϊκισμό, ούτε στον μυωπικό αριστερισμό» και, όπως επισήμανε, δεν θεωρεί άκριτα ως δίκαιο αίτημα την υπεράσπιση κάθε κεκτημένου και δεν χαϊδεύει συντεχνίες στο όνομα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι επέβαλε βίαιη προσαρμογή στα καθεστώτα συνταξιοδότησης και ότι άνοιξε το δρόμο για αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που, όπως είπε, διευρύνουν τις κοινωνικές ανισότητες και αποδυναμώνουν τις συλλογικές διεκδικήσεις. «Τώρα οι υπεύθυνοι, αυτοί που οδήγησαν τη χώρα να υποστεί εκβιασμούς και εξευτελισμούς, στα μέτρα του μνημονίου ΕΕ-ΔΝΤ, στην ύφεση, την απογοήτευση, προσπαθούν να μεταμφιεστούν», είπε, ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «κολλημένη στον τοίχο υπογράφει επ' ονόματι του λαού μέτρα και δεσμεύσεις». Ο κ. Κουβέλης υπογράμμισε επίσης ότι η Δημοκρατική Αριστερά θέλει να διαμορφώσει τη διέξοδο από την κρίση μαζί με τις ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις της εργασίας, της δημιουργίας, της επιστήμης και με τους πολίτες που αγωνιούν. Καταλήγοντας έκανε γνωστό ότι η Δημοκρατική Αριστερά θα ξεκινήσει οργανωμένη συζήτηση στην κοινωνία με ειλικρίνεια και χωρίς επικοινωνιακά τεχνάσματα, ενώ επανέλαβε ότι επιδίωξη του νέου κόμματος στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση θα είναι η ισχυρή συμμετοχή στους δήμους και τις περιφέρειες, μέσα από φερέγγυους συνδυασμούς και πρόσωπα.

ΑΥΓΗ 13/07/2010
«Διέξοδος» για απογοητευμένους
ψηφοφόρους
Θεσσαλονίκη: Ο ριζοσπαστικός μεταρρυθμισμός, ο αριστερός ευρωπαϊσμός και η οικολογία είναι οι βασικοί άξονες της ιδεολογίας της Δημοκρατικής Αριστεράς, όπως τόνισε χθες από τη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος του κόμματος Φώτης Κουβέλης μιλώντας σε πολυπληθή συγκέντρωση σε κεντρικό ξενοδοχείο της πόλης, αλλά και σε
συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στους δημοσιογράφους. Ο Φ. Κουβέλης περιέγραψε το νέο κόμμα ως «πολιτικά ευρύχωρο», που χωρά όλους τους πολίτες που έχουν
αναφορά στην αριστερά, τον σοσιαλισμό και τη δημοκρατία. Υποστήριξε ότι η Δημοκρατική Αριστερά αποτελεί διέξοδο για τους «απογοητευμένους» ψηφοφόρους του
ΠΑΣΟΚ και των υπολοίπων κομμάτων και πρόσθεσε ότι «επιχειρούμε να εκφράσουμε την αριστερά, την πολιτική οικολογία, τον σοσιαλισμό, καθώς και όλες τις προοδευ-
τικές ζωντανές δυνάμεις που απορρέουν από την κοινωνία, έχοντας ως κύριο στόχο να δώσουμε δημοκρατικές διεξόδους από τα αδιέξοδα που έχει περιέλθει η ελληνική
κοινωνία». Επιτέθηκε στην κυβέρνηση για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά, ενώ εκτίμησε ως απίθανο το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες το φθινόπωρο. Για τα αυτοδιοικητικά άσκησε κριτική σε πτυχές του «Καλλικράτη» και ανακοίνωσε ότι έως το τέλος του μήνα η Δημοκρατική Αριστερά θα καταλήξει στα πρό-
σωπα που θα στηρίζει στις περιφέρειες και τους δήμους. Εμφανίστηκε ανοικτός σε συνεργασίες στο πεδίο της αυτοδιοίκησης και τάχθηκε κατά της λογικής της κομματικής
καταγραφής. Το παρών στη συγκέντρωση και στη συνέντευξη Τύπου έδωσαν μεταξύ άλλων ο Γρ. Ψαριανός, η Ασ. Ξυροτήρη, ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης, o Mάκης Τρικούκης, ο
Κώστας Κουτσομυτέλης, ο Φίλιππος Γιαννούλης, η Στέλλα Κατεριανιάδου, ο Σταύρος Τσοπογλου, ο Κώστας Αναγνωστόπουλος, ο Ανδ. Κουράκης, ο Σ. Παπαθανασίου, ο Β.
Ζορκάδης, ο Αδ. Δράγας, ο Γ. Μήλιας, η Κ. Τσαρουχά, ο Ν. Φωτίου, η Φ. Γουργούλη, ο Γιώργος Χαρβάλας κ.ά.

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

24ωρη απεργιακή κινητοποίηση στον ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο»


ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗΣ ΑΡΧΗΣ
ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ – ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
24ωρης απεργιακής κινητοποίησης από την ώρα 06.00η της Παρασκευής 9ης
Ιουλίου 2010 μέχρι και την 06.00η ώρα του Σαββάτου 10ης Ιουλίου 2010, στον
ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο»

Της Πρωτοβάθμιας Συνδικαλιστικής οργάνωσης, με την επωνυμία: «ΕΝΩΣΗ
ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ» (Ε.Τ.Ε.Ρ), που εδρεύει στο Βύρωνα
Αττικής , (Ωλένης 8) και εκπροσωπείται νόμιμα.
ΠΡΟΣ: την Left Media Ανων. Ραδιοφ. Τηλεοπ. (ΑΦΜ 998914236) Σαρρή 19, Αθήνα
10554, τηλ 2103217777, όπως εκπροσωπείται νόμιμα.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣ:
Ø Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας
Ø Ειδικό Γραμματέα Υπηρεσίας Ειδικών Επιθεωρητών, Ειδικό Γραμματέα κο Χάλαρη
Μιχαήλ (Δραγατσανίου 8)
Κύριε Πρόεδρε,
Σε υλοποίηση της, με μυστική ψηφοφορία, ληφθείσας απόφασης της Γενικής
Συνέλευσης των μελών του Σωματείου μας, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 13
Ιανουαρίου 2010 και η οποία αποφάσισε την προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων
του Σωματείου μας για την καταβολή χρεωστούμενων στα μέλη μας δεδουλευμένων
αποδοχών και την εφαρμογή της Σ.Σ.Ε για όλους τους ραδιοσταθμούς και κατόπιν
σχετικής εξουσιοδότησης, από την ίδια Γενική Συνέλευση, του Διοικητικού
Συμβουλίου του Σωματείου μας για τον ακριβή καθορισμό των ημερομηνιών και του
είδους των κινητοποιήσεων, σας ενημερώνουμε για τα ακόλουθα:
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενώσεώς μας, κατά την σημερινή του συνεδρίαση
(Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010), αποφάσισε, σύμφωνα με την ως άνω εξουσιοδότηση της
Γενικής Συνέλευσης και αφού εξάντλησε κάθε μέσo επικοινωνίας με την Διοίκηση
του εν λόγω ραδιοσταθμού η οποία έχει κατ’ επανάληψιν αθετήσει τις υποσχέσεις της
για αποπληρωμή των συναδέλφων μας, την κήρυξη: 24ωρης απεργιακής
κινητοποίησης από την ώρα 06.00η της Παρασκευής 9ης Ιουλίου 2010 μέχρι και
την 06.00η ώρα του Σαββάτου 10ης Ιουλίου 2010, στον ραδιοφωνικό σταθμό
«Κόκκινο» με αιτήματα :
1. Την καταβολή των δεδουλευμένων των μηνών: Μαΐου 2010 (εξόφληση) και
Ιουνίου 2010, στους εργαζόμενους Τεχνικούς (ηχολήπτες και
ηλεκτρονικούς) του ραδιοσταθμού σας,

Ε.Τ.Ε.Ρ: ΩΛΕΝΗΣ 8, ΒΥΡΩΝΑΣ, ΑΘΗΝΑ, 16233, ΤΗΛ-FAX: 2107645331 / 6932107835
E.T.E.R: Hellenic Union of Radio Technicians, Olenis 8, Vironas, Athens, Hellas,
ΤEL-FAX: 2107645331 / 6932107835
Αθήνα, Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
Ανακοίνωση – Δελτίο Τύπου
24ωρη απεργιακή κινητοποίηση στον ραδιοσταθμό «Κόκκινο»
Το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε την προκήρυξη 24ωρης απεργιακής
κινητοποίησης από την ώρα 06.00η της Παρασκευής 9ης Ιουλίου 2010 μέχρι και την
06.00η ώρα του Σαββάτου 10ης Ιουλίου 2010, στον ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο».
Απεργούμε ζητώντας:
Την καταβολή στους εργαζόμενους τεχνικούς (ηχολήπτες και ηλεκτρονικούς)
του ραδιοσταθμού των δεδουλευμένων των μηνών: Μαΐου 2010 (εξόφληση) και
Ιουνίου 2010, καθώς και των νυχτερινών προσαυξήσεων και την καταβολή στην
ΕΤΕΡ των συνδρομών των μελών μας που έχουν παρακρατηθεί.
Το Διοικητικό Συμβούλιο δηλώνουμε την απόφασή μας να βάλουμε τέρμα στο
καθεστώς καθυστερήσεων πληρωμών που αντιβαίνουν στην Συλλογική Σύμβαση
Εργασίας μας.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Δημήτρης Καμαρινόπουλος Δημήτρης Καραπανάγος

Λ.ΚΥΡΚΟΣ: « Δεν πρόκειται για διάσπαση, πρόκειται για επανόρθωση ενός λάθους που έγινε με την δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ


Συνέντευξη σε εκπομπή της ΝΕΤ 105,8 με τον Παναγιώτη Τσούτσια και Τάκη Σαράντη.


Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης:




ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:« Επιλέξατε να στηρίξετε τον κο Κουβέλη. Πολλοί μιλάνε για μια ακόμα διάσπαση της αριστεράς.»


Λ.ΚΥΡΚΟΣ: « Δεν πρόκειται για διάσπαση, πρόκειται για επανόρθωση ενός λάθους που έγινε με την δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ και με όσα ακολούθησαν. Νομίζω ότι είναι μια εξέλιξη πολύ θετική ανοιχτή σε όλο τον κόσμο της αριστεράς και τον δημοκρατικό κόσμο.»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:« Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει συνεργασία της δημοκρατικής αριστεράς με τον ΣΥΝ στις δημοτικές εκλογές;»


Λ.ΚΥΡΚΟΣ: « Άμα υπάρχει καλή θέληση, προγραμματισμός μπορούν να υπάρξουν πολλά πράγματα

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ και τη θέση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στη ΒΟΥΛΗ.


Εμείς θέλουμε να μιλήσουμε επί της ουσίας!
Δημήτρης Χατζησωκράτης, 11/07/2010

Επειδή αρκετοί σύντροφοι, μετά τα …ενημερωτικά ρεπορτάζ και άρθρα της ΑΥΓΗΣ(Σαββάτου και Κυριακής) ζητούν διευκρινήσεις για το τι ακριβώς έγινε στη Βουλή στη συζήτηση για το ασφαλιστικό μερικές συγκεκριμένες διευκρινήσεις νομίζω ότι είναι αναγκαίες. Προπάντων η υπογράμμιση της κύριας θέσης μας για το ασφαλιστικό την οποία επιμελέστατα αποφεύγουν, αρθρογράφοι και ρεπόρτερ, να την σχολιάσουν και να τοποθετηθούν μπροστά σε αριστερούς/ες αναγνώστες/τριες! .

Ο σ. Θανάσης Λεβέντης, εκ μέρους της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ , διετύπωσε τη συνολική μας θέση επί της αρχής του νομοσχεδίου τόσο στη συζήτηση στην Επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων όσο και στην Ολομέλεια της Βουλής(βλέπε και τις δύο τοποθετήσεις στην ιστοσελίδα)

Υπογραμμίζω ότι ο χρόνος που διέθετε ήταν 6 λεπτά- δεν έχουμε τα πλεονεκτήματα κόμματος- και θα έπρεπε εντός αυτών να αναφερθεί όχι μόνο για τα του ασφαλιστικού αλλά και για τα μέτρα για τις εργασιακές θέσεις. Άρα όφειλε κυρίως να αναφερθεί στις διατάξεις του τρέχοντος νομοσχεδίου και όχι σε μια σειρά άλλα σοβαρά ζητήματα, όπως τα της εισφοροδιαφυγής, της καταλήστευσης των ταμείων, τις ευθύνες των κυβερνήσεων κλπ- τα οποία άλλωστε ανέφερε εν τάχει.

Ουσιαστικά όμως στάθηκε στο κύριο.

Προσπάθησε να αναπτύξει την άποψή μας επί της αρχής σε ότι αφορά το ασφαλιστικό.

Αυτή μας η άποψη θωρούμε ότι είναι η μόνη αριστερή τοποθέτηση για το ασφαλιστικό.

Εξηγούμαι: Το κράτος οφείλει να διασφαλίζει συνταξιοδοτικά όλους τους πολίτες παρέχοντας από την πλευρά του ένα ποσό μηνιαίως. Αυτό σημαίνει ότι κάθε πολίτης από τους περίπου 4,500,000 συνταξιούχους πρέπει να λαμβάνει από το κράτος το ίδιο ποσό. Είτε είναι στο ματσακόνι στο Πέραμα, είτε στέλεχος σε μια Τράπεζα. Αυτό που οφείλουμε ως αριστεροί να διεκδικούμε είναι να αυξάνεται το διαθέσιμο ποσό από τον κρατικό προϋπολογισμό για να διαιρείται με το 4500000 και να δίνει μεγαλύτερο πηλίκον…

Να εγγυάται από εκεί και πέρα το κράτος τη λειτουργία των ταμείων που θα πρέπει να διαχειρίζονται τα χρήματα που εργαζόμενοι και εργοδότες-συμπεριλαμβάνεται και το κράτος όπου είναι εργοδότης- καταβάλλουν. Τα ταμεία από εκεί και πέρα οφείλουν να δίνουν στον καθένα-μια αυτά που με τα χρόνια έχει καταβάλλει-ο ίδιος και οι εργοδότες του.

Ενώ αυτά είναι τόσο απλά ως αντίληψη μπλέκονται αμέσως στη συνείδηση που ο καθένας/μια έχει μέχρι τώρα διαμορφώσει.,

«Μα εγώ καταβάλω 1000 ευρώ το μήνα για τα ασφαλιστικά, θα παίρνω τα ίδια με αυτόν που καταβάλλει 100 ή 200 ή και καθόλου;» Η απάντηση είναι: Προφανώς όχι. Θα παίρνεις όσα αντιστοιχούν στις συνολικές εισφορές σου(εσύ και ο εργοδότης σου). Άρα ανάλογα με ότι έχεις συνεισφέρει για τα χρόνια που έχεις συνεισφέρει. Το κράτος όμως θα σου βάλλει από την πλευρά του και ένα ποσό . Το ίδιο για όλους!

ΤΟ σύστημα που υπάρχει όμως σήμερα είναι απαράδεκτο. Οι διαφορές συνεισφοράς του κράτους είναι τεράστιες μεταξύ του απλού βιομηχανικού εργάτη και ας πούμε του μηχανικού, ή δημοσιογράφου ή και του εργαζόμενου στη ΔΕΗ. Ξεπερνούν σε πολλές περιπτώσεις και το 1 προς 10!!!

Το σύστημα για να αλλάξει και να εμπεριέχει αυτή την απλή και προφανώς ορθολογική αντίληψη- εδώ η αριστερά αυτόν ακριβώς τον ορθολογισμό οφείλει να αναδεικνύει- πρέπει πάνω από όλα να στηρίζεται σε ξεκάθαρη αντίληψη και αρχές.

Δεν είναι άλλωστε και τόσο ρηξικέλευθες. Έχουν γίνει στη Σουηδία , στην Ιταλία, αλλά και τελευταία και στην Πολωνία και Λετονία.

Το μεγάλα προβλήματα βεβαίως εμφανίζονται στη μεταβατική φάση. Πως από το σημερινό σύστημα θα πάμε σε ένα άλλο. Οι αδικίες , οι καταδολιεύσεις , οι ισχυρές κοινωνικές ομάδες που διεκδικούν για παραμονή των συμφερόντων τους και προπάντων η κυβερνητική βούληση να ξεμπλεχτεί το «κουβάρι» με όσο το δυνατό μικρότερο δημοσιονομικό κόστος αποτελούν στοιχεία που εμπλέκονται και διαμορφώνουν απαράδεκτες καταστάσεις. Γι΄ αυτό και εμείς ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν ψηφίσαμε το νομοσχέδιο.

ΣΕ ότι αφορά τώρα την κατ΄άρθρο ψήφιση: Στην παρέμβασή του ο σ. Ν. Τσούκαλης, αναφερόμενος συνολικά τι θα κάνουμε ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ σε κάθε ένα άρθρο από τα 76 δήλωσε ότι θα ψηφίζαμε ΝΑΙ σε 3 άρθρα.

Στο άρθρο 14(αναφέρεται σε διατάξεις συνταξιοδότησης θυγατέρων στρατιωτικών) στο άρθρο 34(αναφέρεται στη σύσταση Κέντρου Πληροφόρησης Ασφαλισμένων και Συνταξιούχων) και στο άρθρο 40(αναφέρεται στην καταβολή των συντάξεων , παροχών κλπ από τις Τράπεζες ή τα ΕΛΤΑ). Ψηφίσαμε επίσης παρών σε 15 άρθρα.

ΤΟ ΟΧΙ σε όλα, δεν είναι δική μας αντίληψη!

Τέλος ,θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι σταθερά ως ανανεωτικός χώρος, όταν αναφερόμασταν στην αντιμετώπιση του ασφαλιστικού το κάναμε πάντοτε διαφορετικά από την τρέχουσα αντίληψη. Από το 2003 είχαμε με συστηματικό τρόπο διατυπώσει στο Προγραμματικό Συνέδριο του ΣΥΝ τη δική μας θέση για το ασφαλιστικό και την αντιμετώπισή του. Αυτά «για την ιστορία».

Τι πρέπει να κάνει ένα αριστερό κόμμα σαν το δικό μας σήμερα;

Βάσω Κιντή, 10/07/2010
Είχα γράψει σε ένα κείμενό μου πριν λίγο καιρό (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4573438) ότι είναι τέτοια η πολιτική κατάσταση στη χώρα που πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα βασικά σε σχέση με το τι είναι και πώς κάνουμε πολιτική. Τώρα που είμαστε στην αρχή του νέου κόμματος και παρότι πολλά τρέχοντα ζητήματα επείγουν, πρέπει να σταθούμε νομίζω λίγο και να σκεφτούμε κάποια βασικά.

Γιατί υπάρχουμε σαν κόμμα; Τι θέλουμε να επιτύχουμε;

Θέλουμε να διασφαλίσουμε την καταγραφή μας στην πολιτική ζωή του τόπου; Να παγιώσουμε μία παρουσία δίπλα στα άλλα κόμματα στις εκλογές και στις δημοσκοπήσεις, βγάζοντας ανακοινώσεις για τα θέματα που ανακύπτουν, μετέχοντες στις διάφορες εκδηλώσεις της πολιτικής ζωής; Θέλουμε να διατυπώσουμε κάποιες θέσεις και να υποστηρίξουμε αιτήματα των πολιτών με στόχο να τους έχουμε μαζί μας, να τους επηρεάσουμε, αναμένοντας την ψήφο τους;

Αυτά τα χαρακτηριστικά περιγράφουν τον τρόπο που έκαναν και κάνουν πολιτική τα κόμματα στην Ελλάδα, έναν τρόπο που έχει μεν απαξιωθεί (λέμε ότι έχει χρεοκοπήσει) αλλά εξακολουθεί να υιοθετείται, ακόμη και σήμερα ακόμη και από αυτά της αριστεράς. Τα κόμματα δηλαδή υπάρχουν για να επηρεάζουν κόσμο και να ψηφίζονται ώστε να γίνονται όλο και πιο ισχυρά. Τα κόμματα εξουσίας χρησιμοποιούν αυτή την ισχύ, τις πολλές ψήφους δηλαδή, για να καταλάβουν την εξουσία και από εκεί να αυτονομηθούν αντιμετωπίζοντας παρεμπιπτόντως και κάποια από τα προβλήματα της χώρας και των ανθρώπων της, φροντίζοντας όμως πάντοτε τα μέτρα που παίρνουν να μην θέτουν σε κίνδυνο την παραμονή τους στην κυβέρνηση. Τα κόμματα της αριστεράς, και πιο καθαρά το ΚΚΕ, χρησιμοποιούν την υποστήριξη του κόσμου χιλιαστικά, υποσχόμενοι τη Δευτέρα Παρουσία. Απευθύνονται και κινητοποιούν τους ανθρώπους για να τους έχουν έτοιμους όταν θα γίνει η επανάσταση και στο μεταξύ, σε καθεστώς καπιταλισμού, μπορεί να αποσπάσουν, πάλι παρεμπιπτόντως, και κάποια θετικά μέτρα για τους εργαζόμενους. Δηλαδή τα προβλήματα του κόσμου αντιμετωπίζονται παρεμπιπτόντως τόσο από τα κόμματα της εξουσίας για να διατηρηθούν αυτά στην εξουσία, όσο και από τα κόμματα της αριστεράς, για να διασώσουν την εργατική τάξη εν όψει της επανάστασης.

Αυτός ο τρόπος λειτουργίας είναι, πιστεύω, βαθειά αντιδημοκρατικός διότι τα κόμματα και οι πολιτικοί αυτονομούνται από τους πολίτες, λειτουργούν ανεξάρτητα, και τους χρησιμοποιούν περίπου ως πρώτη ύλη για να υπάρχουν.. Οι πολίτες υπάρχουν για να υπάρχουν τα κόμματα. Αυτή κατάσταση αντανακλάται στον δημόσιο λόγο.

Ο πολιτικός λόγος είναι εντελώς αδιαφανής. Τι εννοώ μ’ αυτό. Οι λέξεις που χρησιμοποιούνται από τα κόμματα και τους πολιτικούς είναι λέξεις τόσο τετριμμένες, τόσο λειασμένες από τη χρήση που πλέον δεν σημαίνουν τίποτε, είναι απλώς ήχοι. Λειτουργούν σαν συνθήματα γα να μπορεί κανείς να κατηγοριοποιεί και να μπορεί να μετέχει σ’ αυτό το θέατρο που παίζεται. Νεοφιλελευθερισμός; Μπαίνεις σ’ αυτό το κουτάκι. Εκσυγχρονισμός; Μπαίνεις στο άλλο κουτάκι. Ριζοσπαστισμός; Στο άλλο, κλπ. Σήμερα πρέπει να χρησιμοποιείς τον όρο ‘πράσινη ανάπτυξη’ κι ας μην ξέρεις τι περιέχει και τι συνεπάγεται αυτή η πολιτική. Μπορεί επ’ ονόματί της να γίνονται τα πάντα και τα πιο αντιφατικά. Οι λέξεις μοιάζουν με άδεια, διαφανή γυαλιά που μας τυφλώνουν και κρύβουν πίσω τους ό,τι γίνεται σημαντικό, δηλαδή ό,τι περιλαμβάνει η νομή της εξουσίας. Γι’ αυτό κι έχουμε την αίσθηση της υποκρισίας όταν ακούμε πολιτικούς να μιλάνε –όχι κατ’ ανάγκην ηθικής υποκρισίας, αλλά υποκρισίας με την έννοια ότι παίζουν έναν ρόλο που έχουν αποδεχθεί και χρησιμοποιούν έτοιμα λόγια, τα λόγια της δουλειάς τους. Οι άνθρωποι –οι πολιτικοί εννοώ, -είναι αλλού, και οι μόνοι που προσπαθούν κάποιες φορές (όταν δεν παίζουν κι αυτοί τον ρόλο τους στο ίδιο έργο) να τους επαναφέρουν στην πραγματικότητα είναι οι δημοσιογράφοι. Δεν είναι τυχαίο νομίζω που οι πολίτες αισθάνονται περισσότερο να τους εκπροσωπούν οι δημοσιογράφοι παρά οι πολιτικοί. Μιλούν (οι δημοσιογράφοι) τη γλώσσα των πραγματικών, καθημερινών ανθρώπων, και πασχίζουν, μερικές φορές, στις συνεντεύξεις π.χ., να κάνουν τους πολιτικούς να μιλήσουν κι αυτοί όπως όλοι μας. Πάντοτε όμως οι πολιτικοί γλιστρούν, ακολουθώντας την εφαπτομένη και φεύγουν στον κόσμο τους. Κι οι δημοσιογράφοι βέβαια δεν είναι αθώοι. Έχουν μεγάλο ρόλο στο έργο που παίζεται και χρησιμοποιούν κι αυτοί τους πολίτες, τους χειραγωγούν, τους παραπλανούν, τους αποπροσανατολίζουν.

Τι πρέπει να κάνει ένα αριστερό κόμμα σαν το δικό μας σήμερα;

Εγώ λέω πως πρέπει να σπάσει αυτή την υποκρισία (επαναλαμβάνω όχι την ηθική), να βγει από αυτό το έργο, από αυτή της φούσκα της σημερινής πολιτικής με τη ρουτίνα και τη μιζέρια της, και να βρεθεί δίπλα στους πραγματικούς ανθρώπους. Μαζί τους. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει πρώτα απ’ όλα να μιλάμε με άλλο τρόπο. Δεν εννοώ να μιλάμε με ατάκες και συνθήματα ώστε να μας παίζει η τηλεόραση. Εννοώ να μιλάμε με πραγματικούς όρους στον πραγματικό κόσμο. Αν προσπαθήσουμε να το κάνουμε αυτό θα δούμε ότι και οι θέσεις μας θα πάψουν να είναι αφηρημένες και γενικές και θα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν πραγματικά προβλήματα. Εγώ αυτό θεωρώ αριστερή πολιτική σήμερα. Να προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε και να λύσουμε τα δικά μας προβλήματα και τα προβλήματα των πιο αδύναμων από εμάς, αυτών που χρειάζονται την αλληλεγγύη μας. Δεν υπάρχει μια άλλη ζωή στην οποία θα λυθούν, δεν θα ξανάρθουμε εμείς στη γη, δεν θα ξαναβρεθούμε όλοι μαζί για να τα λύσουμε – τώρα πρέπει να τα λύσουμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε όσο πιο καλά γίνεται τώρα που είμαστε εδώ εμείς και λίγο αργότερα τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Αυτή η στάση σημαίνει επίσης πρακτικά ότι οι θέσεις που παίρνουμε δεν πρέπει να είναι προδιαγεγραμμένες. Δεν πρέπει να ξέρουμε εκ των προτέρων τι θα πούμε για κάθε ζήτημα, ούτε οι πολίτες πρέπει να ξέρουν, για όλα τα πράγματα τι ακριβώς θα πούμε. Σίγουρα θα υποστηρίζουμε τους εργαζόμενους ή τους μετανάστες, θα είμαστε εναντίον της λογοκρισίας, κλπ. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αλλά το πώς θα το κάνουμε αυτό δεν είναι δεδομένο. Αν χρειάζεται να υποστηρίξουμε ένα νομοσχέδιο της κυβέρνησης, να το κάνουμε, αν χρειάζεται να κάνουμε μια συμμαχία να την κάνουμε, αν χρειάζεται να κάνουμε απεργία να την κάνουμε. Να μην είναι δεδομένο τι θα πούμε. Να μην κάνουμε πράγματα τελετουργικά, γιατί έτσι γίνεται ή έτσι συνηθίζεται. Όχι γιατί έτσι θα κρατάμε τους πολίτες σε αγωνία και θα μας παρακολουθούν, όχι δηλαδή για επικοινωνιακούς λόγους, αλλά γιατί θα μελετάμε κάθε φορά τι είναι σωστό. Το έτοιμο έργο να το αφήσουμε πίσω μας, να το ξεχάσουμε. Και πιστεύω πως αν σταθούμε δίπλα στους πολίτες όχι μόνο στα λόγια (αυτά τα στιλπνά που είπαμε) αλλά πρακτικά, τότε οι πολίτες θα μας ακούσουν και θα μας εμπιστευθούν και θα χαίρονται να τους εκπροσωπούμε. Όπως χάρηκαν ήδη πάρα πολλοί που άκουσαν για το νέο κόμμα. Ας μην διαψεύσουμε τις προσδοκίες τους κάνοντας μία από τα ίδια, απλώς πιο ήπια και ηθικά. Το πιο ριζοσπαστικό σήμερα κι αυτό που μπορεί να συναρπάσει αλλά και να φέρει αποτελέσματα είναι να τολμήσουμε να σπάσουμε το κέλυφος των λόγων και των πράξεων που κρατά την πολιτική αιχμάλωτη μιας ελίτ, μακριά από τους ανθρώπους και τελικά εναντίον τους. Μία τάξη πραγμάτων που έφερε τη χώρα στη χρεοκοπία.

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Ο Φώτης Κουβέλης πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς


Ο Φώτης Κουβέλης είναι από σήμερα και τυπικά ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Ο κ. Κουβέλης εκλέχθηκε ομόφωνα από την 1η σύνοδο της πανελλαδικής Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, που συνεδρίασε σήμερα στην Αθήνα, ενόψει του πρώτου συνεδρίου του κόμματος που θα γίνει στα τέλη του 2010.

Στην ομιλία του ο κ. Κουβέλης είπε ότι η Δημοκρατική Αριστερά είναι ένα σύγχρονο αριστερό κόμμα, που δεν αρκείται στις έτοιμες απαντήσεις και θέλει να κάνει καθημερινή πράξη τη θέση "η πολιτική στους πολίτες και οι πολίτες στην πολιτική". Είπε ακόμη ότι η Δημοκρατική Αριστερά, πρέπει να πάρει πρωτοβουλία κοινωνικού, επιστημονικού, και πολιτικού διαλόγου για τη διέξοδο από τη κρίση, ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι επέβαλε μια βίαιη προσαρμογή στα καθεστώτα συνταξιοδότησης και άνοιξε το δρόμο για αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που διευρύνουν τις κοινωνικές. Τόνισε ότι η Δημοκρατική Αριστερά δεν κάνει αντιπολίτευση για να γυρίσει το δικομματικό εκκρεμές πίσω και δεν κρύβει τις διαφορές του σε ένα, δήθεν, όπως είπε, κοινό μέτωπο κατά του μνημονίου.

"Ξέρουμε ότι έχουμε βασικά αντιτιθέμενες επιλογές για το μέλλον της χώρας και την αντιμετώπιση της κρίσης με τη ΝΔ" επισήμανε και πρόσθεσε ότι "η Ν.Δ γενικολογεί και αναζητεί τη λύση στις περιχαρακώσεις της χώρας".

Είπε ακόμη ότι η Δημοκρατική Αριστερά δεν θα ασκήσει την πολιτική που υλοποιούν εν πολλοίς οι άλλες πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς και δεν θα αναλωθεί σε ενδοαριστερές διαμάχες.

Αναφερόμενος στις εκλογές της Τοπική Αυτοδιοίκησης είπε ότι δεν θα αποτελέσει για το νέο κόμμα χώρος κομματικής καταγραφής, αλλά θα επιλεγούν και θα στηριχθούν εκείνες οι δυνάμεις που θα πάνε την Τοπική Αυτοδιοίκηση μπροστά.

Κατά την 1η σύνοδο της πανελλαδικής Πολιτικής Επιτροπής συγκροτήθηκαν επίσης η Εκτελεστική επιτροπή και οι επιτροπές για τις θέσεις του 1ου συνεδρίου και γα την κατάρτιση του καταστατικού του κόμματος που θα εγκριθεί από το 1ο συνέδριο.

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

ΕΠΤΑΜΕΛΕΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΧΙΟ

Στη δεύτερη συνέλευση της Δημοκρατικής Αριστεράς στη Χίο αποφασίστηκε η δημιουργία επταμελούς προσωρινού συντονιστικού το οποίο θα εκπροσωπεί το κόμμα στο νησί μέχρι το συνέδριο, καθώς και ενοικίαση γραφείων στο κέντρο της πόλης.
Το συντονιστικό αποτελείται από τους.
1) Σταμάτης Ζουμίδης: Συνταξιούχος Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού
2) Ανδρέας Μιχαηλίδης: Γιατρός Πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Χίου
3) Γιάννης Μιχαλιός: Φαρμακοποιός
4) Δημήτρης Ξηνταριανός: Τραπεζικός υπάλληλος
5) Αύγουστος Πιπιδης: Δικηγόρος. Γραμματέας του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου
6) Ισίδωρος Τσούρος: Δικηγόρος. Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου
7) Στέλιος Χαρίτος:. Τραπεζικός υπάλληλος.
Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του σ' Στάθη Σιάκα ο οποίος τάχθηκε ολόψυχα με το νέο εγχείρημα. Λέγοντας χαρακτηριστικά ότι αυτές είναι οι απόψεις που πιστεύω τόσα χρόνια και αυτός ο λόγος (συριζα-αριστερισμός) που δεν πήγα να ψηφίσω στις τελευταίες εκλογές.
Αυτό που μας δίνει κουράγιο είναι η αποδοχή που έχει η Δημοκρατική Αριστερά στο κόσμο πέρα από το Συνασπισμό και η εγγραφή στο μητρώο μελών νέων ανθρώπων. Κάτι που έχει ανάγκη η αριστερά και γενικά η κοινωνία μας.

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Ο Γρηγόρης Ψαριανός μιλάει στην Ανανεωτική Αποψη



Σάββατο, 03 Ιουλίου 2010Ο Γρηγόρης Ψαριανός μιλάει στην Ανανεωτική Αποψη

Ε.Π.: Τι σας έκανε να ταυτιστείτε με τους αποχωρήσαντες από την Κ.Ο.(Κοινοβουλευτική Ομάδα)του ΣΎΡΙΖΑ και όχι με τους εναπομείναντες;

Γρ.Ψ.: Εμένα προσωπικά(και να κοπούν οι πληθυντικοί)...Εγώ δεν ήμουν στο ΣΥΝ(Συνασπισμό) έτσι και αλλιώς,δεν ανήκα σε καμία συνιστώσα ως γνωστόν και σε καμία τάση του ΣΥΝ. Θεωρώ τον εαυτό μου ανένταχτο από το 90',από τον Ενιαίο Συνασπισμό και μετά. Τα 2,5 χρόνια της κοινοβουλευτικής μου δραστηριότητας είχανε πολλά θετικά πράγματα,είχανε και αρκετά αρνητικά,είχανε και υπέροχες στιγμές και εμπνευσμένες στιγμές,θεώρησα όμως ότι είχε φτάσει το πράγμα σε ένα σχεδόν αδιέξοδο. Αυτό που εγώ πίστευα για το ΣΎΡΙΖΑ,για το Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς ήταν να γίνει μία πλατιά λαϊκή συμμαχία και όχι μια τεχνητή συμμαχία συνένωσης μικρών ομάδων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και ενός βασικού κορμού,προερχόμενου από το ΚΚΕ ή από το ΚΚΕ εσωτερικού. Περίμενα πολλά περισσότερα πράγματα από τη συμμαχία του ΣΎΡΙΖΑ, τα οποία κάποια στιγμή άρχισαν να καταγράφονται και ως ποσοστά και με την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην προεδρία άρχισα να έχω μία μεγάλη ελπίδα ότι θα επενδύσουμε σε αυτόν τον κόσμο που μας στήριζε. Δεν το καταφέραμε, δεν το κάναμε, συρρικνώθηκε το εγχείρημα και ψάχναμε να δούμε αν θα μπούμε στη Βουλή. Επειδή η ηγεσία του ΣΥΝ, στο κατά την γνώμη μου αδιέξοδο πείραμα του ΣΎΡΙΖΑ, επέμενε στη μία αριστερή στροφή μετά από μία άλλη αριστερή στροφή, έκανε δύο αριστερές στροφές. Όποιος κάνει δύο αριστερές στροφές, βρίσκεται εκεί που ήταν. Άμα κάνεις δύο στροφές γύρω από τον εαυτό σου, πάλι θα είσαι εκεί που ήσουνα, δεν προσφέρεις τίποτα στο κίνημα. Η αριστερή στροφή δεν είναι στα λόγια, είναι στην πράξη, αντίθετα υπήρχαν ενδείξεις αυτού που λέμε πολιτικών και αντιλήψεων αριστερισμού. Αυτοί ήταν οι βασικοί λόγοι που με οδήγησαν να αισθανθώ ότι δεν μπορώ πια να εκπροσωπώ και να εκφράζω τον ΣΎΡΙΖΑ και με δεδομένο τις ανάλογες ανησυχίες και αμφισβητήσεις που είχαν τα στελέχη και οι 3 βουλευτές της Α.Π.(Ανανεωτικής Πτέρυγας), αποχωρίσαμε μαζί και οι 4.

Ε.Π.: Πολλοί λένε ότι από τη στιγμή που βγήκες βουλευτής με τα ψηφοδέλτια του ΣΎΡΙΖΑ, θα έπρεπε να παραιτηθείς από τη βουλευτική σου έδρα. Τι απαντάς;

Γρ.Ψ.: Έχει μια λογική αυτό αλλά για κόμματα που κατεβαίνουν σε ψηφοδέλτια με λίστες. Δηλαδή αν το κόμμα έχει κάνει μία λίστα στελεχών με τη σειρά που θα εκλέγονται, θα μπορούσα να το δεχτώ ως επιχείρημα αλλά, όταν ο κόσμος ψηφίζει άτομα με κάποιο ψηφοδέλτιο, δεν ψηφίζει μόνο το ψηφοδέλτιο, ψηφίζει και τους ανθρώπους. Γιατί ψήφισε εμένα ο κόσμος και όχι τον Γιούνη Τζουρλέκα ή την Μπούμπη Πατούμπη της ΠΑΚΟΕ; Κάτι ήθελε που ψήφιζε εμένα, κάτι περίμενε από εμένα, κάτι ήξερε ότι εκφράζω, κάτι είχε καταλάβει και γι' αυτό με ψήφισε. Εξ' άλλου ας υποθέσουμε ότι ο Τσίπρας σε μία σύσκεψη της Κ.Ε.(Κεντρικής Επιτροπής), δεν το έκανε στο συνέδριο που θα έπρεπε να το έχει κάνει, αποφασίζει ότι ο ΣΥΝ απεμπλέκεται από το ΣΎΡΙΖΑ, θα πρέπει να επιστρέψουν οι βουλευτές του ΣΥΝ τις 10 έδρες τους σε διάφορους άσχετους και άγνωστους που δεν έχουν εκλεγεί; Δεν είναι λογική αυτή. Δηλαδή αν εγώ τώρα υποχρεούμαι να παραδώσω την έδρα μου, τη στιγμή που ο ΣΥΝ θα απεμπλακεί από το ΣΎΡΙΖΑ(κάτι που θα γίνει πολύ σύντομα κατά τη γνώμη μου), θα πρέπει οι 10 βουλευτές του ΣΥΝ να παραδώσουν τις έδρες τους; Δεν νομίζω!

Ε.Π.: Μετά την αποχώρηση σου ποιά είναι η σχέση σου με τον Αλέξη Τσίπρα και τους υπόλοιπους συναδέλφους σου από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ;

Γρ.Ψ.: Έχουμε με όλους πάρα πολύ καλές σχέσεις, φιλικές και συντροφικές, είμαστε σαν αδέλφια και δεν ήμασταν τσακωμένα αδέλφια. Μαζί θα βρεθούμε πάλι! Θα βρισκόμαστε μαζί σε πολλά πράγματα! Με το ΣΥΝ έχουμε πάρα πολλά κοινά, με το ΣΥΡΙΖΑ, εγώ προσωπικά έχω ελάχιστα. Πρέπει να ξαναπώ ότι ο Αλέξης είναι προσωπικός μου φίλος πολλά χρόνια, τον αγαπάω και τον εκτιμάω. Λυπάμαι πολύ που βρέθηκε, με δική του ευθύνη βέβαια, να είναι πρόεδρος του ΣΥΝ τη στιγμή της αποχώρησης της Α.Π. Δεν θα έπρεπε να αφήσει το πράγμα να εξελιχθεί έτσι, είχε τρόπους να το αποτρέψει, είχε τρόπους να προχωρήσει το ΣΥΝ σε μία άλλη πλατιά συμμαχία προοδευτικών δυνάμεων. Όχι με 15 γκρούπες, που έχουν από 3 άτομα η κάθε μία, με μηδενική κοινωνική παρέμβαση η εμβέλεια.

Ε.Π.: Πως προβλέπεις την πορεία του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς;

Γρ.Ψ.: Νομίζω ότι θα είναι μεγάλη έκπληξη, μετά από πάρα πολλά χρόνια θα καταφέρει να κάνε μία μεγάλη έκπληξη! Όχι μόνο με τα εκλογικά ποσοστά, που πιστεύω πως καλώς εχόντων των πραγμάτων σε 5-6 μήνες θα έχει περάσει σε διψήφια ποσοστά, αλλά με δεδομένο την αποσάθρωση αυτού του άθλιου δικομματικού συστήματος, τη διάλυση της Ν.Δ. και την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ που θα επακολουθήσει, θα απελευθερωθούν δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, προοδευτικοί, δημοκρατικοί άνθρωποι. Δεν είναι ανάγκη να είναι αριστεροί με pedigree από τον κτηνίατρο ή από το pet shop της γειτονιάς τους, γιατί υπάρχουν και τέτοια! Είναι διάφοροι που ζητάνε πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης, πρόκειται περί βλάβης! Εγώ έχω εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που ξέρουν ότι η δημοκρατία πρέπει να προχωρήσει, ότι αυτό το κράτος πρέπει να λειτουργήσει με λογική, με έμπνευση, με όραμα. Πρέπει να σταματήσει αυτή η πελατειακή σχέση που έχει αναπτύξει ο μηχανισμός εξουσίας των δύο μεγάλων κομμάτων με τους πολίτες. Αυτό θα σταματήσει! Δεν μπορεί να πάει παρά μόνο στο γκρεμό και είμαστε ήδη στα πρόθυρα του γκρεμού, για να μην πω ότι πέφτουμε. Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη σε αυτό το εγχείρημα, της Δημοκρατικής Αριστεράς και πιστεύω ότι θα είναι πραγματικά δημοκρατική, γιατί πρέπει να το πούμε, πως η αριστερά είχε ένα έλλειμμα δημοκρατίας. Πολλοί λένε: γιατί Δημοκρατική Αριστερά, δηλαδή εμείς οι άλλες αριστερές ομάδες δεν είμαστε δημοκρατικές; Ναι, νομίζω υπάρχει ένα έλλειμμα δημοκρατίας και στην αριστερά, δεν το συζητώ ότι υπάρχει και στα λεγόμενα αστικά κόμματα, στη Ν.Δ. ή στο ΠΑΣΟΚ ή στο ΛΑΟΣ βεβαίως, αλλά υπήρχε και υπάρχει και στην αριστερά. Τη δημοκρατία πρέπει να την αναπτύξουμε και μέσα στην οικογένεια μας και στους φίλους μας και στο σχολείο και στο κόμμα μας(αν έχουμε κόμμα)και στις κοινωνικές μας ομάδες και στις κοινωνικές μας δραστηριότητες

Ε.Π.: Πολλοί κάνουν λόγο για συνεργασία της Δημοκρατικής Αριστεράς είτε με το ΠΑΚΣΟΚ, είτε με τους Οικολόγους Πράσινους. Τι απαντάς;

Γρ.Ψ.: Τρίχες κατσαρές! Μπούρδες! Π*****λογίες φοβερές! Πιστεύω ότι και μόνο να κάτσεις να δείς ποιοί άνθρωποι είμαστε αυτή την ιστορία της Δημοκρατικής Αριστεράς, είμαστε αμετακίνητοι στο χώρο της Δημοκρατικής και Ανανεωτικής Αριστεράς εδώ και 40 χρόνια. Εγώ θα μπορούσα να έχω πάει στο ΠΑΣΟΚ το 74' και να είμαι ήδη εκεί εδώ και 30 χρόνια. Δεν θέλω να έχω καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ και με αυτού του είδους τη σοσιαλοδημοκρατία. Αν ήταν ένα "καλό" ΠΑΣΟΚ, ένα σοσιαλιστικό κόμμα ευπρεπές(που θα μπορούσε να είναι), θα μπορούσα να το συζητήσω κάποια στιγμή, γιατί όχι; Δεν είναι κάποια ασθένεια να είσαι στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού ή της σοσιαλοδημοκρατίας ή να μετακινηθείς από κομμουνιστογενής σε και να γίνεις σοσιαλοδημοκράτης. Δεν είναι κακό να αναθεωρεί κάποιος τη θέση και τη στάση του απέναντι στα πράγματα. Πως τολμάνε κάποιοι να λένε τέτοιες β**κείες σε αυτή τη φάση; Να πάτε στο αγαπημένο σας ΠΑΣΟΚ! Αυτοί που τα λένε αυτά μια μέρα θα είναι στο ΠΑΣΟΚ ή σε κάτι αντίστοιχο. Όσοι μου έλεγαν άμα δεν σ'αρέσει η αριστερά να πας στο αγαπημένο σου ΠΑΣΟΚ, πήγαν όλοι! Ο Μικρούτσικος, η Δαμανάκη, ο Βόλιας, ο Τραμπαλίδης, ο Μπίστης, ο Βαγγέλης ο Παπαχρήστος, είτε από το ΚΚΕ, είτε από το ΕΚΕ, από μαοϊκές και αριστερίστικες ομάδες, πάρα πολλοί άνθρωποι πήγαν στο ΠΑΣΟΚ, όσοι το περίμεναν αυτό από εμένα, ή από τον Κουβέλη, ή από τον Κύρκο, ή από τον Παπαγιαννάκη, δεν πήγε κανένας από εμάς στο ΠΑΣΟΚ. Ο Μανώλης Γλέζος που μας λέει άμα δεν σας αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να πάτε στο αγαπημένο σας ΠΑΣΟΚ, ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ 10 χρόνια. Δεν υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει ένα ενδεχόμενο συνεργασίας στο μέλλον με δυνάμεις που προέχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, με δυνάμεις που προέρχονται από το χώρο της οικολογίας, με ανένταχτους αριστερούς. Θα γίνει ανακατανομή του πολιτικού σκηνικού, τίποτα σε ένα χρόνο δεν θα είναι όπως τώρα. Αλλά αυτό που λένε: άντε επιτέλους να πάτε στο ΠΑΣΟΚ είναι μία χοντρομ***κία. Και τώρα δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ, τώρα μας λένε να πάμε και στη Ντόρα. Επειδή είναι ανεξάρτητη η Ντόρα και επειδή οι 9 ανεξάρτητοι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να έχουν 1 κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο και αποφάσισαν να είναι ο Φώτης Κουβέλης, μας λένε: μπά!Και στο γραφείο της Ντόρας, άντε και με τις ευχές του Μητσοτάκη. Αηδίες και ξεράσματα! Εγώ μπορεί να πάω στο ΛΑΟΣ ας πούμε, στη Χρυσή Αυγή αργότερα. Πως υπάρχουν αριστεροί άνθρωποι που λένε τέτοιες αρλούμπες;

Ε.Π.: Ποιές πιστεύεις ότι θα πρέπει να είναι οι δομές της νεολαίας της Δημοκρατικής Αριστεράς; Θα πρέπει να έχει ξεχωριστές δομές από το κόμμα ή να συμμετέχει ισότιμα στις κομματικές διαδικασίες;

Γρ.Ψ: Νομίζω πως θα πρέπει να υπάρχει μία μικτή κατάσταση, η απάντηση για εμένα θα είναι και τα δύο. Θα πρέπει να έχει ξεχωριστές δομές, να λειτουργεί ξεχωριστά ως νεολαία του κόμματος και με ένα τρόπο να συμμετέχει στη συνδιαμόρφωση των αποφάσεων και των προτάσεων. Να συμμετέχει να να συμβάλλει στο διάλογο, γιατί όλη η ιστορία ενός δημοκρατικού κόμματος της αριστεράς, είναι να γίνεται σύνθεση των απόψεων. Η πολιτική δεν είναι Τσελεμεντές, προσαρμόζεται στις καταστάσεις και στους καιρούς. Σε αυτή τη συνδιαμόρφωση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τις επόμενες φάσεις, θα πρέπει να συμμετέχει και η νεολαία. Νομίζω ότι η νεολαία θα πρέπει να είναι ξεχωριστή οργανωτικά και οι νεολαίοι/ες να μην είναι απευθείας μέλη του κόμματος, όχι όμως να μην έχουν λόγο.

Ε.Π.: Διαβάζεις το blog της νεολαίας, Ανανεωτική Άποψη;

Γρ.Ψ.: Βέβαια το διαβάζω! Τα έχω διαβάσει όλα και πολλά από αυτά τα έχω ανεβάσει και στο site μου και σε διάφορες σελίδες. Στα facebook ας πούμε, εκεί που παίζουμε με διάφορους και λένε φοβερά πράγματα, από πολύ προχωρημένες εξυπνάδες, μέχρι φοβερές σαχλαμάρες. Κάποια από αυτά τα κείμενα ήταν πολύ προχωρημένα και μου άρεσαν πάρα πολύ. Νομίζω ότι πρέπει να γίνουν και άλλες τέτοιες παρεμβάσεις από ομάδες της νεολαίας. Είναι πολλές ωραίες μπλογκόσφαιρες που έχω δεί, η Αριστεή Στουθοκάμηλος, η Κόκκινη Πιπεριά, η Ανανεωτική Άποψη, πρίν γίνει το κόμμα η Δημοκρατική Αριστερά και πολλά άλλα μεμονωμένων ατόμων, ενταγμένων και μη σε κομματικούς μηχανισμούς. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτό που ζούμε στο διαδίκτυο.

Ε.Π.: Σε ευχαριστούμε πολύ Γρηγόρη!

Τη συνέντευξη πήρε η:
Παξινού-Βαφειάδου Ειρήνη

Βοήθησαν οι:
Καστανά Ηρώ
Παναγιωτόπουλος Νικόλας
Παξιν

Σύμφωνα με την πανελλαδική δημοσκόπηση που πραγματοποίησε η εταιρεία Κάπα Research

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Η "πρώτη" της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

1500 υποστηρικτές της νέας πορείας κατέκλυσαν το ΙΜΠΕΡΙΑΛ
Σε μια κατάμεστη αίθουσα με πλήρης τους εξωτερικούς διαδρόμους, με κοινό όλων των γενεών και των ηλικιών, με πάθος και παλμό, με συχνές διακοπές χειροκροτημάτων και επιδοκιμασίας προς τον ομιλητή, 1500 άτομα παρακολούθησαν την πρώτη ανοικτή εκδήλωση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στην Αθήνα.