Ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Κυριακής(14/03/10) η διήμερη Συνεδρίαση της ΚΠΕ σε κλίμα έντασης και αντεγκλήσεων. Με εντελώς οριακή πλειοψηφία-από πολλά μέλη της ΚΠΕ αμφισβητήθηκε κι΄όλας- εγκρίθηκε το κείμενο της πλειοψηφίας της Επιτροπής Θέσεων ως «κορμός» έτσι ώστε να επιχειρηθεί σύνθεση ανάμεσα στα επιμέρους κείμενα, το αποτέλεσμα της οποίας θα τεθεί υπό κρίση στην ΚΠΕ σε νέα συνεδρίασή της σε 15 μέρες.
Συγκροτήθηκε τριμελής επιτροπή (Βούτσης Λαφαζάνης Μπαλάφας) για να επιχειρήσει αυτή τη συνθετική προσπάθεια. Στην επιτροπή δεν δέχτηκε να πάρει μέρος η Ανανεωτική Πτέρυγα (Δ. Χατζησωκράτης), όπως αρχικά είχε προταθεί, θεωρώντας ότι δεν υπάρχουν περιθώρια σύγκλισης και σύνθεσης με τα άλλα κείμενα.
"Διαβάστε περισσότερα".
Όλα τα υπόλοιπα θέματα, (μέτρο εκλογής αντιπροσώπων, καταστατικό ως θέμα της ημερήσιας διάταξης του συνεδρίου, κλπ) θα αποφασιστούν στην επόμενη συνεδρίαση της ΚΠΕ.
Το κείμενο της Ανανεωτικής Πτέρυγας το ψήφισαν 30 μέλη της ΚΠΕ που ανήκουν στην Πτέρυγα. Πιο συγκεκριμένα οι:
Ανδριοπούλου Σοφία, Βαρελά Γεωργία, Βουκελάτος Κώστας, Γεωργάτος Γεράσιμος, Γουργούρη Φανή, Ζάμπας Κώστας, Ζορκάδης Βαγγέλης, Καλιπολίτη Δώρα, Κλαυδιανός Ανδρέας, Κουβέλη Μαρία, Κουβέλης Φώτης, Λεβέντης Σωτήρης, Λυκούδης Σπύρος, Μαργαρίτης Θόδωρος, Μαυροκεφαλίδης Χρήστος, Μηταφίδης Τριαντάφυλλος, Μπαγεώργος Στέφανος, Μπίρμπας Δημήτρης, Ξηροτύρη Μίνα, Παπαδημούλης Δημήτρης, Παπαϊωάννου Χαρά, Παπαχελά Νέλλη, Προβατάς Φώτης, Σαμπατακάκης Μιχάλης, Στάικος Χρήστος, Σταυρόπουλος Χρήστος, Σχετάκης Αντώνης, Τσικαρδάνη Δώρα, Φιλίνη Άννα, Χατζησωκράτης Δημήτρης. Το κείμενο επίσης υποστηρίζουν και οι δύο βουλευτές που δεν είναι μέλη της ΚΠΕ, αλλά έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις διαδικασίες της, οι Λεβέντης Θανάσης και Τσούκαλης Νίκος.
Η Παρουσίαση του κειμένου της ΑΝ. Πτέρυγας από τον Δ. Χατζησωκράτη
1. Θα σας παρουσιάσω το κείμενο, που με τον σ. ΚΚ, καταθέσαμε με τίτλο: Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ. Θα αποφύγω να αναφερθώ στα άλλα κείμενα που έχουν κατατεθεί. Η κατ΄ αντιπαράθεση παρουσία τους έχει από μόνη της το βάρος της.
Όμως είμαι υποχρεωμένος να κάνω μια εξαίρεση. Υπάρχουν δύο αναφορές στο κείμενο της πλειψηφίας της Επιτροπής Θέσεων, που είναι απαράδεκτες. Επιεικώς. Κριτική ναι! Πολεμική ναι και σκληρή. Αλλά απόλυτη αναστροφή της πραγματικότητας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή! Εξηγούμαι.
Η πρώτη αφορά στον «Δεκέμβρη». Αναφερόμενο στους παράγοντες που θόλωσαν τη γραμμή του κόμματος, στο κεφάλαιο 2. Η πορεία μας μέχρι σήμερα», λέει συγκεκριμένα: « η ισχυρή Προβολή απόψεων συντρόφων που καταδίκαζαν συνολικά την έκρηξη».
Ε! όχι! Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Καταβαίνουμε γιατί επιχειρείται η μετάθεση ευθυνών γιατί ο Δεκέμβρης είναι πανθομολογούμενα σημείο καμπής του κόμματος όχι προς τα πάνω αλλά προς τα κάτω, αλλά οφείλω να υπογραμμίσω κατηγορηματικά ότι ουδέποτε και κανείς από την Αν. Πτ. και πουθενά δεν καταδίκασε την έκρηξη.
Τονίζαμε, και σε μεγάλη δημόσια συγκέντρωση στις 28/1/2009 ο Φ. Κ. ανακεφαλαίωνε όλα όσα είχαμε πει ότι, τονίζουμε λοιπόν, και θα το επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΝ, και η νεολαία του ΣΥΝ από την πρώτη στιγμή στάθηκαν δίπλα στην νεολαιίστικη έκρηξη, μετά τη δολοφονία του Αλέξη, δεν έγινε ξεκάθαρο ότι την ώρα που ήμασταν στο πλευρό των νέων και των αγώνων τους ήμασταν ταυτόχρονα χωρίς «ναι μεν» και «αλλά» ενάντιοι στην βία
Οφείλαμε, όχι μόνο να δηλώνουμε, αλλά και με τις πολιτικές πρακτικές μας να πείθουμε ότι, για τον ΣΥΝ, αυτοί που καίνε, καταστρέφουν και λεηλατούν δεν είναι «λαϊκοί αγωνιστές με λάθος μεθόδους και μορφές πάλης», αλλά εχθροί της δημοκρατίας, άρα και εχθροί της Αριστεράς.
Έτσι έπρεπε ο ΣΥΝ να μιλήσει στη νέα γενιά, έτσι καθαρά και αριστερά. Να κάνει συνεχώς σαφές πως ο ΣΥΝ ως η Αριστερά του δημοκρατικού δρόμου θεωρεί τη δημοκρατία, την συνεχώς αυτοελεγχόμενη δημοκρατία, ταυτισμένη με το σοσιαλισμό. Να μιλήσει για τα απόλυτα αδιέξοδα της βίας. Η φυσιογνωμία μας, τούτων δοθέντων, αλλά και με την επιπρόσθετη πίεση των ΜΜΕ έβγαινε «θολή». Αυτά λέγαμε!
Το δεύτερο. Αναφέρει το κείμενο της πλειοψηφίας της Επιτροπής, : «έλλειψη σεβασμού κάποιων συντρόφων στην ψήφο των μελών που αποφάσισε τη σειρά των υποψηφίων ευρωβουλευτών». Εδώ είμαστε, μεταξύ μας, τώρα. Είπε κανείς μας να αλλάξει η σειρά των υποψηφίων;;; Δηλαδή για να το κάνω λιανά. Υποστήριξε κανείς να πάει ο Παπαδημούλης πρώτος και ο Χουντής Δεύτερος;;; Όλοι και όλες ξέρουμε πως αυτό που είπαμε ήταν απλά: Οι δύο πρώτες θέσεις στους υποψηφίους του κόμματος και η Τρίτη θέση σε συμμάχους!
Καταλαβαίνω ότι είναι δύο ζητήματα που πονάνε. Δεν αντιμετωπίζονται όμως με τέτοια διαστρέβλωση!
Παρακαλώ λοιπόν στο κείμενο που θα κυκλοφορήσει για τις προσυνεδριακές διαδικασίες να υπάρξει η σχετική διόρθωση!
2. Στο κείμενό μας τώρα!
Στη διαδικασία του Συνεδρίου οφείλουμε να αναστοχαστούμε όλοι και όλες τι είναι αυτό που μας έχει φέρει εδώ όπου άλλοι να λένε είναι εξαιρετικά άσημη η κατάσταση, άλλοι να λένε δεν πάει άλλο, άλλοι να αναφωνούν: Πρόεδρε άλλαξέ τα όλα κλπ κλπ.
Ποιά είναι η απάντηση στην πορεία μας δύο χρόνια τώρα; Τι είναι αυτό που έφταιξε και « ψοφάν τα έρμα;». Πολιτική πλειοψηφία του 70% υπήρξε. Πλειοψηφία μεγάλη και ο πρόεδρος. Μέσα, στη διάθεση του κόμματος υπήρξαν. Ραδιοφωνικός σταθμός, ΑΥΓΗ στην απόλυτη διάθεση. Περάσαμε δυό εκλογικές μάχες. Τι συνέβη ακριβώς;; Δεν είναι δυνατόν όλα αυτά να περνάνε ελάχιστα από μπροστά μας σαν φωτογραφικά ενσταντανέ και εμείς απλώς να λέμε συνέβησαν. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι : «Πρέπει να το αναλύσουμε, να το εξετάσουμε παραπέρα και τίποτε άλλο…» Τίποτα; Όχι ακριβώς. Στεκόμαστε και κάνουμε ΖΟΥΜ κάπου. Σε ένα τομέα. Στον εσωτερικό εχθρό. Στην μειοψηφία. Στην παρουσία της. Αυτή τα φταίει όλα.
Αυτή και η δυνατότητα που της δίνεται να το κάνει. Άρα και οι τάσεις. Περιορισμός λοιπόν και αυτών. Της μειοψηφίας βεβαίως, γιατί αυτή ή αυτές που κυβερνούν δεν είναι τάση είναι απλά πλειοψηφία. Άρα συζητήσεις επί συζητήσεων, κείμενα ομιλίες καταστατικές προτάσεις για να φιμωθούν, να περιορισθούν!. Μα είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι σε ένα κόμμα όπως ο ΣΥΝ αυτά μπορεί να θεωρούνται επαρκή;
3. Ο απολογισμός από το προηγούμενο Συνέδριο είναι απολύτως χρήσιμος. Μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά στην πορεία μας, αν καταφέρουμε να τον απαλλάξουμε από την ανειλικρίνεια, την παραμυθία και την εμμονή στη δικαίωση όλων των επιλογών της ηγεσίας.
Εμείς με το κείμενό μας το επιχειρούμε και σας καλώ να παρακολουθήσετε την προσέγγισή μας.
Όταν εκλέχτηκε ο σ. Τσίπρας πρόεδρος του κόμματος οι δημοσκοπήσεις έδιναν στο κόμμα 9%, μετά ανέβηκε σε διψήφια ποσοστά. Τώρα είναι περί το 4%.
-Κύριος παράγων που εξηγεί αυτή την μεταστροφή της προτίμησης ήταν η πολιτική αλαζονεία, που επιδείχθηκε την περίοδο αυτή όταν το ΠΑΣΟΚ κλυδωνίζονταν από εσωτερικά προβλήματα και σημαντικός αριθμός των πολιτών που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί ή και αριστεροί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ προσέβλεπαν στον ΣΥΝ . Εμείς με «αριστερή» πολιτική τύφλωση δεν κατορθώσαμε να υποδεχτούμε αυτόν τον κόσμο.
-Στο 5ο Συνέδριο, αποφασίσαμε να ενισχύσουμε τον ΣΥΝ, ως επιλογή μακράς πνοής, σε όλα τα επίπεδα. Σήμερα το κόμμα είναι πολύ πιο αποδυναμωμένο. Στη διάρκεια αυτών των δύο χρόνων, η αποδυνάμωση υπήρξε και προϊόν συνειδητής πολιτικής επιλογής της πλειοψηφίας που έλεγε «όλα στον ΣΥΡΙΖΑ». Δεν έγιναν πολιτικές εξορμήσεις, καμπάνιες, δεν πραγματοποιήθηκαν ημερίδες, θεματικά συνέδρια, δεν διεκδικήσαμε το αυτονόητο δικαίωμά για την αυτόνομη πολιτική μας δραστηριότητα. Το ακυρώσαμε.
-Ενώ η συνεδριακή απόφαση αναφέρονταν στον ΣΥΡΙΖΑ ως μια πολιτική συμμαχία, στην οποία, έχοντας το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής επιρροής, θα διεκδικούσαμε έναν ρόλο πολιτικά ηγεμονικό, πράξαμε το αντίθετο. Σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχούν κρίσεις, αδιέξοδα, «κόλπα», αριστερισμός και μια ακραία σύγκρουση του πρώην με τον νυν πρόεδρο του κόμματος.
-Η συνεδριακή απόφαση προέβλεπε να προωθήσουμε μια μεγάλη στρατηγική συμμαχία, στο όνομα της «μεγάλης αριστεράς», με το ΚΚΕ. Οι πλέον διαπρύσιοι κήρυκες της επιλογής αυτής, τον Δεκέμβρη του 2008 συνειδητοποίησαν ότι το ΚΚΕ είναι ένα διαφορετικό πολιτικό κόμμα, ανταγωνιστικό προς τον ΣΥΝ, μια βαθιά συντηρητική δύναμη και δεν μας χωρίζει από αυτό μόνο η αντιενωτική του τακτική.
- Ο Δεκέμβρης ήταν άλλο ένα σημείο καμπής αλλά μιλήσαμε γι αυτόν.
- Το Συνέδριο είχε απορρίψει την πρόταση της Ανανεωτικής Πτέρυγας που έλεγε για μια επιδίωξη σύμπλευσης, με στρατηγικό ορίζοντα και παρά τις όποιες προγραμματικές διαφορές, με τους Οικολόγους-Πράσινους. Τόσο τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών όσο και των εκλογών που ακολούθησαν απέδειξαν ότι η επιλογή αυτή ήταν λαθεμένη.
- Πριν από ένα χρόνο, στο Διαρκές Συνέδριο, ψηφίστηκε το Πρόγραμμα του κόμματος, με ευρεία πλειοψηφία. Το πρόγραμμα αυτό εξαφανίστηκε. Προφανώς την αξιοποίηση και την προβολή του δεν την εμπόδισε η μειοψηφία που ψήφισε λευκό. Το Πρόγραμμα τέθηκε στα αζήτητα γιατί θεωρήθηκε από τη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ «ρεφορμιστικό». «Πολτοποιήθηκε» κάτω από το βάρος των «15 σημείων πάλης» και από τα ακαθόριστα ευχολόγια για τις «ανάγκες των πολλών».
- Η συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου αποτέλεσε μια σειρά ατυχών πολιτικών επιλογών και λαθών. Επιβλήθηκε η μετατόπιση του πλέον επιτυχημένου ευρωβουλευτή στην τρίτη θέση. Ταυτοχρόνως η συνολική προεκλογική εκστρατεία για να εκφράσει τον ΣΥΡΙΖΑ συρρικνώθηκε σε μια άκρως ευρωσκεπτικιστική εκδοχή, μακριά από την εικόνα που η ελληνική κοινωνία είχε διαμορφώσει για τον χώρο. Όλα αυτά προκάλεσαν σοβαρά ρήγματα στη σχέση του κόμματος με πάρα πολλούς αριστερούς, ενεργούς πολίτες, αγωνιστές και αγωνίστριες που δεν αναγνώριζαν σε αυτές τις επιλογές τον ανανεωτικό, δημοκρατικό, αριστερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΝ.
Η ήττα των ευρωεκλογών ήλθε ως αναπόφευκτη.
- Η ψήφος «δεύτερης ευκαιρίας» προς τον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ριζικής αλλαγής της πολιτικής-ιδεολογικής παρουσίας του χώρου. Το θετικό εκλογικό αποτέλεσμα εξηγούν: ο παραμερισμός της «αριστερής στροφής», η μείωση του εκπεμπόμενου αντισυστημικού λόγου και η προβολή προγραμματικών θέσεων καθώς και η θετική παρουσία του προέδρου του ΣΥΝ, αλλά κυρίως η πρωτοφανής πολιτική συγκυρία της διεξαγωγής αυτών των εκλογών σε συνθήκες παράδοσης της διακυβέρνησης από την ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ του οποίου η απόλυτη αυτοδυναμία φάνταζε δεδομένη
- Μετά τις εκλογές η ηγετική επανεμφάνιση του Αλ. Αλαβάνου, με κινήσεις, παρεμβάσεις, πολιτικές πρωτοβουλίες αποσταθεροποιεί την ηγεσία του ΣΥΝ και την οδηγεί σε διαγκωνισμούς, σπασμωδικές κινήσεις, πλειοδοσία «αριστεροσύνης» και αντισυστημισμού καθώς και σε πολιτικές πρωτοβουλίες αναντίστοιχες με την κρισιμότητα των καιρών.
- Μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου, από την ΚΠΕ του ΣΥΝ, σχεδόν ομόφωνα, υιοθετήθηκε ο όρος «αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση» απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και αποφασίσαμε να εμβαθύνουμε σ΄ αυτήν. «Αριστερή», όχι αριστερίστικη, «προγραμματική», όχι καιροσκοπική και «αντιπολίτευση», όχι συμπολίτευση. Κορυφαία στελέχη της πλειοψηφούσας τάσης τον όρο «αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση» δεν τον έχουν αναφέρει ούτε μια φορά, όχι τυχαία.
- Ο διχασμός επιλογών στρατηγικού χαρακτήρα για την ύπαρξη του κόμματος εμφανίστηκε από την ηγεσία του κόμματος, το τελευταίο διάστημα, ταυτόχρονα. Και η άποψη «Συνασπισμός, επιλογή μακράς πνοής», μια ομόφωνη συνεδριακή μας απόφαση, και η επιλογή «όλα στα ΣΥΡΙΖΑ» ως ενιαίο άλλο κόμμα. Το κομματικό σώμα ήταν αδύνατον να παρακολουθήσει όλα αυτά.
Επιπροσθέτως οι αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν αρνητική τομή στην πορεία του. Στις πολιτικές επιλογές και θέσεις του σχήματος ήλθε να προστεθεί και η απόφαση για θέσπιση ενιαίου μητρώου μελών, κάρτας μέλους, συγκρότησης Κινήσεων ΣΥΡΙΖΑ παντού, ενδιάμεσων οργάνων, Γραφείο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ, και λήψη αποφάσεων επί παντός θέματος με πλειοψηφίες, πράγμα το οποίο διαμορφώνει μια εντελώς καινούργια πραγματικότητα. Το συμμαχικό πολιτικό σχήμα μετατρέπεται σε κομματικό σχηματισμό εντός του 2010. Η ομολογημένη φιλοδοξία είναι η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ να επικυρώσει τη «νέα ποιότητα» και το ποιοτικό άλμα.
Η αναντιστοιχία των κεντρικών επιλογών της ηγεσίας με το αποτύπωμα της κοινωνικής βάσης οδηγεί σε βαθιά ρήγματα (όπως απέδειξαν και δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις) και σε πολιτικό αδιέξοδο το χώρο.
Ένας ευρύτατος κοινωνικοπολιτικός χώρος που καλύπτει ο ΣΥΝ, ο Ανανεωτικός χώρος δεν εκφράζεται, δεν αναγνωρίζεται στην κεντρική εικόνα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (παρά μόνον περιπτωσιακά και σε ορισμένα θέματα, κυρίως ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων). Δρα σε συνθήκες πολιτικής και ιδεολογικής ασφυξίας.
Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο:
Ο ΣYN και η Aνανεωτική αριστερά έχει μακρά παράδοση στο χώρο της πολιτικής οικολογίας.
Σήμερα όμως φαίνεται ότι την κληρονομιά, που μας άφησαν πρωτοπόρα στελέχη του πολιτικού μας χώρου και της οικολογίας, την αποποιούμαστε μη αντέχοντάς την.
Μας ελέγχει και μας καθοδηγεί ένα φοβικό σύνδρομο.
Φοβόμαστε να προτείνουμε πραγματικά «πράσινα» μέτρα και πολιτικές και προτιμάμε να κρυβόμαστε πίσω από φθηνά και εύκολα συνθήματα.
4. Η βαριά δημοσιονομική κρίση που πιέζει πολύπλευρα την κοινωνία φέρνει σε αδιέδοξο, οδηγεί σχεδόν σε κατάρρευση, το πελατειακό κράτος των κοινωνικών ανισοτήτων που χτίστηκε επί δεκαετίες στον τόπο μας.
Καθώς οι δυνάμεις της διεθνούς χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας επιβάλλουν τους τοκογλυφικούς όρους τους, έχουν ενισχυθεί – ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση των κυβερνητικών μέτρων της 3ης Μαρτίου - οι δυνάμεις που από χρόνια απαιτούσαν τη συμπίεση της αμοιβής της εργασίας και συστηματικά υπονομεύουν κάθε διάθεση και πρωτοβουλία κοινωνικής αλληλεγγύης.
Δεν είναι αυτός ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε. Υπάρχει, όμως, και ο άλλος δρόμος έτσι ώστε η επιβεβλημένη μείωση του ελλείμματος και η συγκράτηση του χρέους να μη φορτωθεί στις πλάτες των συνήθων υποζυγίων. Αλλά να συνδυαστεί με βαθιά αλλαγή του κράτους, του άδικου φορολογικού συστήματος, της διαχείρισης των χρημάτων του δημοσίου, του παραγωγικού αλλά και του καταναλωτικού προτύπου, επιλογών και νοοτροπιών σπατάλης, διαφθοράς.
Να οδηγήσει στην εξοικονόμηση πόρων για την υγεία και την παιδεία για την εφαρμογή κοινωνικών πολιτικών που θα μειώνουν πραγματικά τις ανισότητες.
Να προωθήσει νέες οικολογικές επιλογές στην ανάπτυξη και στην ενεργειακή πολιτική, να περιορίσει δραστικά τη σπατάλη φυσικών πόρων, την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Αυτές οι κατευθύνσεις δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς την εγκατάλειψη της σκανδαλώδους ανοχής απέναντι στην υπέρογκη παραοικονομία
Και συνδυάζονται με τους στόχους αλλαγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση προς την επείγουσα κατεύθυνση της ομοσπονδιακής δημοκρατικής ενοποίησης : Στόχοι άμεσοι όπως ο
έλεγχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του τραπεζικού συστήματος και των χρηματαγορών από πολιτικούς θεσμούς, απεμπλοκή από τους ασφυκτικούς δημοσιονομικούς κανόνες και αποδοχή της βαρύτητας των κριτηρίων απασχόλησης και κοινωνικής προστασίας, στήριξη του ευρώ με ισχυρό κοινοτικό προϋπολογισμό, στήριξη χωρών όταν δέχονται τις κερδοσκοπικές επιθέσεις.
Και επειδή αναφέρθηκα σε δύο αρνητικά σημεία του κειμένου της πλειοψηφίας της Επιτροπής Θέσεων, επιτρέψτε μου να αναφερθώ και σε ένα θετικό. Αφορά 6,5 σελίδες στις 52 του κειμένου. Και όπως πολύ σωστά θα μάντεψαν όσοι και όσες έχουν διαβάσει το κείμενο αναφέρομαι στις 10 θέσεις για τη συγκυρία και τη διέξοδο από τον φαύλο κύκλο της λιτότητας και της υπερχρέωσης.
Τα περισσότερα από όσα αναφέρονται είναι συμβατά με την ανάλυση και τις θέσεις που περιλαμβάνονται στο κείμενο που σας παρουσιάζω. Δεν μου αρέσει ο ρόλος της Κασσάνδρας, αλλά δεν μπορώ παρά να προβλέψω την τύχη τους αν υιοθετούν από το Συνέδριο…. Αν παραμένουμε στον ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν την ίδια τύχη με αυτήν που επιφυλάχθηκε στο Πρόγραμμα του Διαρκούς Συνεδρίου.
Τώρα οι πολιτικές επιλογές των δύο κομμάτων που κυβέρνησαν, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι φανερό ότι δεν εκφράζουν, δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Γι΄ αυτό δυναμώνει το αίτημα ο άλλος δρόμος να γίνει χειροπιαστός, ρεαλιστικός.
Οι αριστερές δυνάμεις καλούνται να κινηθούν ξανά στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής για να γείρουν την πλάστιγγα και τις μεσοπρόθεσμες εξελίξεις υπέρ των εργαζομένων, γυναικών και ανδρών, των ανθρώπων της δημιουργίας, των νέων, επιβάλλοντας νέες ρυθμίσεις και θεσμούς στη θέση των προνομίων και διευκολύνσεων του πελατειακού κράτους.
Να πρωτοστατήσουν στους αγώνες για διαφορετικές πολιτικές, για να αλλάξουν ριζικά τα κυβερνητικά μέτρα με στόχους τη δίκαιη κατανομή βαρών, την αντιμετώπιση των δομικών προβλημάτων της ελληνικής διοίκησης, την υλοποίηση νέου αναπτυξιακού προτύπου της παραγωγικής βάσης, την οικολογική ανασυγκρότηση της οικονομίας.
Να αποκρούσουν τη διάβρωση του ρατσισμού, που έχει ισχυρό αλλά όχι μοναδικό μοχλό το ΛΑΟΣ, στηρίζοντας χωρίς όρους και προϋποθέσεις τα δικαιώματα του ανθρώπου, πρωτίστως του ανίσχυρου κοινωνικά και πολιτικά μετανάστη και μετανάστριας.
Να στηρίξουν πολλαπλά τις πρωτοβουλίες, οργανώσεις και κινήσεις κοινωνικής αλληλεγγύης.
Σε αυτήν την προοπτική σημασία δεν έχει μόνον η αντιπαράθεσή μας με την πολιτική του ΚΚΕ που εγκλωβίζει λαϊκές δυνάμεις σε δρόμο χωρίς προοπτική και αναπαράγει τον καταγγελτικό λόγο.
5. Στο δικό μας χώρο, τον χώρο του ΣΥΝ κεντρική σημασία πρέπει να έχει η αντιπαράθεση με τις αριστερίστικες θέσεις, ενέργειες και δυνάμεις οι οποίες: Ακυρώνουν τον ανανεωτικό ρόλο της αριστεράς., Διαιρούν τις κοινωνικές δυνάμεις, που πρέπει να συσπειρωθούν και υπονομεύουν την αξιοπιστία, την υπευθυνότητα προτάσεων και διεκδικήσεων. Κλιμακώνουν την ένταση που αποδυναμώνει αντί να ενισχύει, την μαζική, ενωτική, ειρηνική κινητοποίηση των πολιτών.
Όσες αριστερές δυνάμεις θέλουν να επιτελέσουν τον ιστορικό τους ρόλο οφείλουν να υιοθετήσουν πολιτικές πλατιών συγκλίσεων κοινωνικών και πολιτικών, ιδιαίτερα με τον οικολογικό και το σοσιαλιστικό χώρο και να δώσουν τη μάχη των πειστικών, εναλλακτικών, υπεύθυνων προτάσεων για τη πορεία της χώρας, τις αλλαγές στο κράτος και την οικονομία, για τη δημοκρατική Ευρωπαϊκή προοπτική.
Αυτό πρέπει να είναι και το περιεχόμενο της παρέμβασης στην αυτοδιοίκηση, της συνάντησης με τα κινήματα, της συνεργασίας με τις κοινωνικές οργανώσεις, ιδιαίτερα τις συνδικαλιστικές που, έχουν βεβαίως πολλά προβλήματα, ηχηρές αδυναμίες, αλλά αυτές είναι. Δεν είναι “εχθροί της εργατικής τάξης”, αλλά σήμερα καλούνται να σηκώσουν με ενωτικούς αγώνες το μεγαλύτερο βάρος της υπεράσπισης των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Αλλιώς η όποια επαναστατικότητα εξαντλείται στα λόγια και τις καταγγελίες, δεν μορφοποιείται σε δύναμη αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων.
Δεν ελπίζουμε στα τυφλά αδιέξοδα, δεν θα εργαστούμε για να γυρίσει το δικομματικό εκκρεμές στη ΝΔ, αναζητούμε την προωθητική δημοκρατική διέξοδο.
Προωθητική δύναμη μπορεί - και είναι ανάγκη - να είναι ο πολιτικός φορέας των ανανεωτικών αριστερών ιδεών, πολιτικών και πρωτοβουλιών. Ο “Συνασπισμός της Αριστεράς, των κινημάτων και της οικολογίας” με τις επιλογές της ηγεσίας του τα τελευταία χρόνια έχει μπει στη γωνία και πλήττεται, έχει οδηγηθεί σε κρίση ταυτότητας, αποδιαρθρώνεται πολιτικά, ιδεολογικά και οργανωτικά από τη συγκατοίκηση – κατ όνομα συνεργασία – με αριστερίστικες απόψεις και δυνάμεις στο “Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς”. Σε αυτή την κατάσταση η προγραμματική εικόνα του ΣΥΝ στην κοινωνία έχει αλλοιωθεί, οι ορθές αναλύσεις και θέσεις στα κείμενα και απόψεις στελεχών εξανεμίζονται.
6. Επί του ζητήματος των σχέσεων ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, που για τις κομματικές εξελίξεις θεωρούμε μείζον, ως μέλη της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ, υπογραμμίζουμε για μια ακόμη φορά, ότι η υφιστάμενη κατάσταση εναγκαλισμού με το ΣΥΡΙΖΑ και το εν εξελίξει πολιτικό σχέδιο έχουν επιφέρει σημαντική φυσιογνωμική μετάλλαξη στο ΣΥΝ.
Είχαμε υποστηρίξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει πολιτική συμμαχία. Είχαμε ζητήσει τον ανακαθορισμό των σχέσεων ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Η κρίση που βαθαίνει καθημερινά στο σχήμα αποδεικνύει τα πραγματικά όριά του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως σχήμα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Ότι είχε να δώσει το έδωσε. Τώρα λειτουργεί μόνο ως τροχοπέδη των εξελίξεων ή ως όχημα που βαδίζει στον αντισυστημισμό και τον αριστερισμό.
Ζητάμε γι΄ αυτό την απεμπλοκή του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι γατί δεν προσβλέπουμε στην αναγκαιότητα συμμαχικών σχημάτων. Αυτό το συγκεκριμένο σχήμα, αυτοαποκαλούμενο μάλιστα και ως ενότητα της αριστεράς, δεν μπορεί να έχει προοπτική.
Η πρότασή μας για συμμαχικό σχήμα με τους οικολόγους-πράσινους ανοικτή σε δυνάμεις της αριστεράς είναι δεδομένη.
Επαναβεβαιώνουμε τη θέση μας ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Δεν θα πάρουμε κάρτες μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα δεχθούμε να εγγραφούμε σε ενιαίο μητρώο μελών στις τοπικές οργανώσεις. Δεν δεχόμαστε τις σχετικές αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ και απορρίπτουμε τη λογική της συγκρότησης και της πολιτικής κατεύθυνσης όπως ήδη έχει προκαθορισθεί, της 4ης Παν. Συνδιάσκεψης. Σε αυτά τα ζητήματα θεωρούμε ότι το Έκτακτο Συνέδριο του ΣΥΝ οφείλει να λάβει ξεκάθαρες αποφάσεις.
Ξεκάθαρες θέσεις σε ότι αφορά στο τι ακριβώς εμείς ως ΣΥΝ, υλοποιούμε από τις αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ. Για τα κοινά μητρώα μελών, για τις κάρτες μέλους, για τις κοινές συνελεύσεις, για τις αποφάσεις, για την προετοιμασία και κυρίως την κατεύθυνση της προγραμματισμένης 4ης Πανελλαδικής.
Η δική μας «κόκκινη γραμμή» επί του ζητήματος αυτού πρέπει να θεωρείται ως δεδομένη.
7. Τέλος, πρέπει να αποφύγουμε στο συνέδριο αυτό να εμπλακούμε με θέματα που αφορούν στο καταστατικό. Άρα και ότι υπάρχει σχετικό στο κείμενο που θα ψηφίσουμε για Θέσεις, και που αφορά στο Καταστατικό και λειτουργίες της ΚΠΕ πρέπει να αφαιρεθεί.
8.Με το κείμενό μας αυτό καταθέτουμε υπεύθυνα τις απόψεις και τις προτάσεις μας στα μέλη του κόμματος, στους αριστερούς πολίτες με κεντρικές θέσεις την ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, την ανάκτηση του ρόλου της ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ των πραγματικών εξελίξεων, της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ, ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ διεξόδου από την κρίση.
Κλίνοντας αγαπητές συντρόφισσες/ και αγαπητοί σύντροφοι σας καλώ…να υπερψηφίσετε το κείμενο που σας παρουσίασα ώστε ως Θέση της πλειοψηφίας της ΚΠΕ να συμβάλλει από ισχυρότερη θέση στον διάλογο και στη συζήτηση στο κομματικό σώμα.
Στη δευτερολογία κλείνοντας, επειδή κατά τη συζήτηση στην ΚΠΕ υπήρξε λαθεμένη πληροφόρηση σχετικά με τις εργασίες της Επιτροπής Θέσεων, ο Δ. Χ. προσέθεσε:
"Από τις 22/02/10 καταθέσαμε στην Επιτροπή Θέσεων το 12σέλιδο της Απόφασης της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της Ανανεωτικής Πτέρυγας (18-19/02/10). Στο κείμενο αυτό περιλαμβάνονταν όλες οι θέσεις σε συνεπτυγμένη μορφή, τις οποίες επεξεργασμένες παρουσιάσαμε με το κατατεθημένο 36σέλιδο στην ΚΠΕ.
Η πλειοψηφία όμως της Επιτροπής Θέσεων δεν έδωσε καμία σχεδόν σημασία στο εγκαίρως κατατεθέν κείμενό μας, γιατί από την αρχή το πρόβλημά της ήταν τι θα γίνει με το αναμενόμενο κείμενο από την πλευρά του σ. Π. Λαφαζάνη, που εξ αντικειμένου έθετε μείζον πρόβλημα στη …συνοχή της πλειοψηφίας που ηγείται του κόμματος. Και αυτό παρά το γεγονός ότι τονίσαμε ότι έχουμε και θέτουμε τις απόψεις μας στα κομβικά ζητήματα, που τίθενται στο Έκτακτο Συνέδριο...
Άρα τίποτα πιο αναληθές από τον ισχυρισμό ότι εμφανίσαμε τις θέσεις μας εκτός της Επιτροπής Θέσεων και δύο μέρες πριν τη σύγκιση της ΚΠΕ!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου