Το συνέδριο έρχεται, η κρίση παραμένει. Τι είναι προτιμότερο: Μια ενότητα που οδηγεί στο περιθώριο ή μια διάσπαση που μπορεί να είναι λύτρωση;
Ο Συνασπισμός, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες του, είναι γερό σκαρί. Έχει μια αποδεδειγμένη αντοχή και ιστορικότητα, με 20 χρόνια ζωής. Το τελευταίο που χρειαζόμαστε, ειδικά τώρα, είναι η διάσπαση του κόμματος. Αυτό που ζητάει η μεγάλη πλειοψηφία των μελών και των ψηφοφόρων μας, είναι να ισχυροποιηθεί ο Συνασπισμός. Να τονίσει περισσότερο τα χαρακτηριστικά του ως κόμματος της σύγχρονης αριστεράς, με αριστερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, με σύνθεση απόψεων και ενιαία δημοκρατική λειτουργία. Τα τελευταία χρόνια αποδυναμώθηκε ο Συνασπισμός στο όνομα ενός δόγματος που έλεγε «όλα στον ΣΥΡΙΖΑ». Αυτή η επιλογή αποδείχθηκε λάθος. Το συνειδητοποιούν πλέον και στελέχη που την υπεράσπισαν. Προσβλέπω σε ένα συνέδριο ισχυροποίησης του Συνασπισμού, με τη θετική συμβολή των ιδεών, των προτάσεων και των χιλιάδων μελών του, που εμπνέονται από τις ανανεωτικές ιδέες της αριστεράς.
Αν πιστεύετε στην ενότητα του ΣΥΝ, για τον ΣΥΡΙΖΑ τι πιστεύετε;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολιτική συμμαχία με βασική δύναμη τον ΣΥΝ. Εδώ και καιρό αντιμετωπίζει εντεινόμενα εσωτερικά προβλήματα, καθώς ορισμένοι προσπαθούν να τον στρέψουν εναντίον του ΣΥΝ. Αμέσως μετά το Συνέδριό μας, χρειάζεται να αναζητηθεί ένα «νέο συμβόλαιο» με όσους ειλικρινά επιθυμούν να προχωρήσουμε μαζί. Μια στέρεη πολιτική συμφωνία, χωρίς αλληλοϋπονομεύσεις και κόλπα, που απωθούν τον κόσμο της αριστεράς. Με όσους οι διαφορές παραμένουν ανυπέρβλητες είναι προτιμότερο ένα «συναινετικό διαζύγιο», με κοινή δράση όπου συμφωνούμε, από την κλιμάκωση μιας φθοροποιού κρίσης. "Διαβάστε περισσότερα".Στο διάστημα που απομένει μέχρι το συνέδριο, μπορεί να υπάρξει ένας «μηχανισμός στήριξης» για να διασωθεί η ενότητα και η πολιτική οντότητα του Συνασπισμού;
Ασφαλώς ναι. Είναι επιβεβλημένο και απολύτως εφικτό. Απαιτεί όμως σαφείς επιλογές, που να υπηρετούν με σαφήνεια την ισχυροποίηση και την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση του ΣΥΝ ως «στρατηγική επιλογή μακράς πνοής».
Υποστηρίζετε ότι η Ελλάδα είχε πολλές επιλογές αλλά τελικά επέλεξε την πλέον επώδυνη για τους εργαζόμενους. Τον περίφημο «μηχανισμό» τον επέλεξε η κυβέρνηση ή οδηγήθηκε εκεί αναγκαστικά γιατί δεν διαπραγματεύθηκε, και επιβλήθηκε ένα σχέδιο που εκπονήθηκε το Βερολίνο;
Πρόκειται για μια μεγάλη, ιστορική ήττα και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Επιβλήθηκε η κηδεμονία του ΔΝΤ στη χώρα μας, για πρώτη φορά στην καρδιά της ευρωζώνης. Αυτός είναι ο λογαριασμός για πολιτικά και οικονομικά εγκλήματα που έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας, από ένα «πάρτι» της οικονομικής και πολιτικής ελίτ με το δημόσιο χρήμα. Τεράστια ευθύνη έχει η εξαετία της Νέας Δημοκρατίας. Ευθύνονται όμως και λανθασμένοι χειρισμοί στο εξάμηνο της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Είναι ιστορική ήττα και για την Ευρώπη, διότι, δίπλα σε μια νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική –έχουμε κοινό νόμισμα, χωρίς μηχανισμούς υποστήριξης του κοινού νομίσματος- προστίθεται και μια ελλειμματική ηγεσία και ένας απίστευτος οικονομικός εθνικισμός της Γερμανίας. Και τώρα καλείται να πληρώσει το λογαριασμό, με συνταγή ΔΝΤ, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού που δε μετείχε στο κάτω -κάτω στο «πάρτι».
Προκάλεσε αντιδράσεις μια τοποθέτησή σας στη Βουλή για την «εθνική πορνοστάρ» και για «αρπαχτές». Σας πείραξε η απάντηση που πήρατε; Μήπως τελικά το πρόβλημα είναι όσα συμβαίνουν εντός Βουλής και όχι έξω από αυτή, επί χρόνια;
Ασφαλώς για τα σημερινά χάλια την πρώτη ευθύνη φέρει η πολιτική και η οικονομική ελίτ της χώρας. Έρχεται ο «λογαριασμός» για αμαρτίες δεκαετιών, και μέσα και έξω από τη Βουλή. Πάντως για το συγκεκριμένο παράδειγμα κοινωνικής εξαχρείωσης που ανέφερα από το βήμα του Κοινοβουλίου, σας βεβαιώνω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών είπε «γεια στο στόμα σου». Σε όσα είπα, δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω ούτε λέξη.
Φοβάστε ή ελπίζετε σε μια λαϊκή εξέγερση;
Ζούμε ένα τέλος εποχής. Η βίαιη μεταπολίτευση που θα επιβάλει το ΔΝΤ θα φέρει σεισμικές αντιδράσεις και ανακατατάξεις και στην κοινωνία και στην πολιτική. Στην κοινωνία υπάρχει πολύς θυμός, αλλά και ανασφάλεια και φόβος, για το σκοτεινό τούνελ που μπαίνουμε. Το κυρίαρχο σύστημα της πολιτικής και μιντιακής εξουσίας επιχειρεί μια μαζική πλύση εγκεφάλου των πολιτών, του τύπου:
«Μη ρωτάτε τι έγινε η «ισχυρή Ελλάδα» και η «θωρακισμένη οικονομία». Μη ζητάτε ευθύνες και λογαριασμό. Μόνο πληρώστε τον, κι ας μην συμμετείχατε στο πάρτι».
Όσο πιο μαζική, ενωτική και έντονη είναι η αντίδραση των ασθενέστερων και «ριγμένων», τόσο το καλύτερο και γι αυτούς και για τη χώρα. Αυτοί που προσκάλεσαν τη βαριά ασθένεια, δεν είναι πειστικοί στο ρόλο του γιατρού.
Καθώς πηγαίνετε στη Βουλή και ακούτε δηλώσεις του κ. Αλαβάνου ότι ο κ. Παπανδρέου θα φύγει νύχτα από το Μαξίμου ή ότι πρέπει να απαγορευθεί στον Πρωθυπουργό η έξοδος από τη χώρα , τι σκέφτεστε για το μέλλον της αριστεράς;
Είμαι βέβαιος ότι ο παλιός καλός Αλαβάνος θα εξοργιζόταν αν άκουγε αυτές τις ατυχείς δηλώσεις. Η αριστερά πρέπει να σταθεί μαχητικά, σταθερά και πειστικά στο πλάι των απλών ανθρώπων που θα πληρώσουν το μάρμαρο κι όχι να αναλώνεται σε κορώνες, παραγοντισμούς και διαμάχες προσώπων. Στην κοινωνία υπάρχει μεγάλη ζήτηση για μια τέτοια αριστερά. Ας σταθούμε όλοι μας, επιτέλους, στο ύψος των περιστάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου