Συνέδριο ισχυροποίησης και όχι διάσπασης του Συνασπισμού

Δημήτρης Παπαδημούλης, Συνέντευξη στον Ίωνα Τσώχο, Αγγελιοφόρος της Κυριακής, 30/05/2010
1. Οι νέες αποκαλύψεις για σκάνδαλα προκαλούν ανατριχίλα. Είναι η ώρα να αναληφθεί και στην Ελλάδα μια επιχείρηση «καθαρά χέρια» ή θα δούμε πάλι ατιμωρησία των πάντων;

Η καταπολέμηση της διαφθοράς δεν είναι μόνο ένα επείγον ηθικό μέγεθος –αυτό που λέει ο κόσμος «επιτέλους να πάει κάποιος φυλακή, να τελειώνουμε με την ατιμωρησία». Είναι και σημαντικό οικονομικό μέγεθος. Η διαφθορά ανέρχεται σε 20 δισ. ευρώ το χρόνο. Αν την περιορίσεις, μπορείς να επιστρέψεις ένα μέρος από αυτά που πήρε η κυβέρνηση από την τσέπη των μισθωτών και των συνταξιούχων.

Αν οι κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαράς, έδιναν έμπρακτο δείγμα γραφής στο σκάνδαλο, Siemens, «ξεβρομίζοντας» τα κόμματά τους, από όσους ενέχονται στο σκάνδαλο, τότε θα είχαν προσφέρει πολύ μεγαλύτερη υπηρεσία στη χώρα, από εκατό συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών. Δυστυχώς όμως ο Πρωθυπουργός μιλούσε, πριν λίγες ημέρες στη Βουλή για κουρτίνες και ο κ. Σαμαράς του ανταπάντησε για τα υποβρύχια και το χρηματιστήριο. Κανείς από τους δύο δεν είπε τίποτε συγκεκριμένο, ειλικρινές και έμπρακτο για τη Siemens.

Ισχυροί κύκλοι του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου καλλιεργούν τα σενάρια για γάμο ανάμεσα στο σημερινό κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ και τμήμα της εκ δεξιών αντιπολίτευσης. Οι πρόσφατες σχετικές δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ δείχνουν ότι «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά».

Όμως, οι καταγγελίες των πολιτικών εναντίον των επιχειρηματιών, ότι προετοιμάζουν τον έλληνα Μπερλουσκόνι, αν και εύλογες, δεν αρκούν και δεν πείθουν. Γιατί είναι απολύτως προφανές ότι η διαπλοκή για χρόνια στην Ελλάδα έχει δύο άκρες. Είναι η ιθύνουσα πολιτική τάξη που εξέθρεψε την πολιτική και επιχειρηματική διαφθορά. Την άπλωσε στην κοινωνία και την προστάτεψε μέσα από ένα σπάταλο πελατειακό κράτος, που κατελήφθη από ένα χυδαίο κομματισμό. Αυτό είναι το κράτος και το πολιτικό σύστημα που καταρρέει σήμερα.

2. Στην τελευταία πάντως συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, όπου συζητήθηκαν προτάσεις κάθαρσης και διαφάνειας του πολιτικού βίου, η Αριστερά δεν μετείχε…

Στη συζήτηση που έγινε, υποστήριξα ότι ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να πάει στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, καταθέτοντας την απόλυτη διαφωνία μας με τα αντιλαϊκά μέτρα και προβάλλοντας τη δική μας ατζέντα. Οι περισσότεροι υποστήριξαν αυτό που τελικά αποφασίστηκε. Διατηρώ τη γνώμη μου, αλλά σέβομαι τη συλλογική απόφαση. Πάντως, δεν βγήκε και τίποτε ουσιαστικό από τη σύσκεψη των τριών πολιτικών αρχηγών.

3. Η κυβέρνηση εμφανίζει διαρκώς νέα μέτρα σε οικονομία, ασφαλιστικό κλπ, «κατ΄ εντολήν των επιτηρητών», όπως διατείνονται οι υπουργοί της. Είμαστε, λοιπόν, σε καθεστώς «κατοχής»;

Ζούμε μια ιστορική ήττα που υπογραμμίζει και δεν αναιρεί την πολύχρονη ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Επιβλήθηκε η κηδεμονία του ΔΝΤ στη χώρα μας, για πρώτη φορά στην καρδιά της ευρωζώνης.

Αυτός είναι ο λογαριασμός για πολιτικά και οικονομικά εγκλήματα που έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας, από ένα «πάρτι» της οικονομικής και πολιτικής ελίτ με το δημόσιο χρήμα. Τεράστια ευθύνη έχει η εξαετία της Νέας Δημοκρατίας. Ευθύνονται όμως σημαντικά και λανθασμένοι χειρισμοί στο εξάμηνο της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Είπαμε ένα δυνατό όχι στα μέτρα που συνοδεύουν το «μηχανισμό», γιατί διακρίνονται από έναν άγριο νεοφιλελευθερισμό. Επιβαρύνουν αποκλειστικά τους πιο αδύναμους κοινωνικά. Τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους του δημόσιου και τους ιδιωτικού τομέα. Στα μέτρα δεν υπάρχει τίποτε για την πάταξη της φοροδιαφυγής, που είναι από 20 έως 30 δισ. ευρώ ετησίως. Τίποτε για τον περιορισμό της διαφθοράς. Τίποτε για τον περιορισμό της φορολογικής ασυλίας των υψηλών εισοδημάτων. Υπάρχει μπόλικη μείωση αμοιβών, ευκολότερες και φθηνότερες απολύσεις. Δεν υπάρχει τίποτε για τη μείωση τιμών σε μια χώρα που ο πληθωρισμός καλπάζει. Δεν υπάρχει τίποτε, ούτε καν για τις τιμές που καθορίζει το κράτος. Το δε επιτόκιο με το οποίο δανειζόμαστε είναι τοκογλυφικό.

Δυστυχώς η ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική ελίτ αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Ανίκανη να υπερασπίσει τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών. Υποτίμησε την ευρωπαϊκή διάσταση του προβλήματος «Ελλάδα». Άφησε την κερδοσκοπική φωτιά να απλωθεί σε όλο τον ευρωπαϊκό Νότο. Αν αντιμετωπίζεις μια πυρκαγιά στη γένεσή της, αρκούν δυο κουβάδες νερό. Αν καθυστερήσεις, δε σου φτάνουν 50 πυροσβεστικά.

4. Τι απαντάτε σε όσους (και εντός ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ) προκρίνουν λύσεις από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους μέχρι περίπου την έξοδο από το ευρώ;

Η συλλογική μας θέση, ψηφισμένη επανειλημμένα, συχνά ομόφωνα, σε όλα τα Συνέδρια και το πρόγραμμα του ΣΥΝ, είναι σαφής. Διεκδικούμε μια ριζική αλλαγή στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, μακριά από τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά θέλουμε την Ελλάδα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ζώνη του ευρώ.

Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι απειλή για τη χώρα και ιδίως τους ασθενέστερους. Είναι στόχος των πιο ακραία νεοφιλελεύθερων ευρωπαϊκών κύκλων. Ο Συνασπισμός είναι και πρέπει να παραμείνει δύναμη αριστερού ευρωπαϊσμού, με πρωταγωνιστική συμβολή στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Ας μην γελιόμαστε. Δεν υπάρχουν περιθώρια για νέες αυταπάτες. Μια Ελλάδα έξω από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ήταν μια Ελλάδα πολύ πιο φτωχή, ακόμη πιο εξαρτημένη από τις ΗΠΑ, με ακόμη μεγαλύτερες ανισότητες.

5. Τι περιμένετε από το 6ο Συνέδριο του ΣΥΝ; Φοβάστε τη διάσπαση;

Ο Συνασπισμός, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες του, είναι γερό σκαρί. Έχει μια αντοχή και ιστορικότητα, με 20 χρόνια ζωής. Το τελευταίο που χρειαζόμαστε, ειδικά τώρα, είναι η διάσπαση του κόμματος. Αυτό που ζητάει η μεγάλη πλειοψηφία των μελών μας, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων μας, είναι να ισχυροποιηθεί ο Συνασπισμός. Να τονίσει περισσότερο τα χαρακτηριστικά του ως κόμματος της σύγχρονης αριστεράς, με αριστερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, με σύνθεση απόψεων και ενιαία δημοκρατική λειτουργία. Τα τελευταία χρόνια αποδυναμώθηκε και ο Συνασπισμός και αυτά τα χαρακτηριστικά, στο όνομα ενός δόγματος που έλεγε «όλα στον ΣΥΡΙΖΑ». Αυτή η επιλογή αποδείχθηκε λάθος. Το συνειδητοποιούν πλέον και στελέχη που την υπεράσπισαν. Θέλω να πιστεύω και θα συμβάλλω όσο μπορώ, ώστε το 6ο συνέδριο του κόμματος να είναι ένα συνέδριο ισχυροποίησης και όχι διάσπασης του Συνασπισμού, με τη θετική συμβολή των ιδεών, των προτάσεων και των χιλιάδων μελών του, που εμπνέονται σταθερά από τις ανανεωτικές ιδέες της αριστεράς. Ο Πρόεδρος του κόμματος οφείλει να πάρει επειγόντως τις σχετικές πρωτοβουλίες.

7. Ο Αλέκος Αλαβάνος και το «Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης» αναπτύσσουν διαρκώς και μεγαλύτερη κινητικότητα. Εξακολουθείτε να μην τον αναγνωρίζετε σε σχέση με το παρελθόν;

Όσο περνάει ο καιρός, εκπλήσσομαι δυσάρεστα ολοένα και περισσότερο. Είμαι βέβαιος ότι και ο παλιός καλός Αλαβάνος θα εξοργιζόταν αν έβλεπε ορισμένα καμώματα της τελευταίας περιόδου. Η δική μας Αριστερά και πριν απ’ όλα ο Συνασπισμός, που ήταν έως χθες το κόμμα και του Αλέκου, πρέπει να σταθεί μαχητικά, σταθερά και πειστικά στο πλάι των απλών ανθρώπων που θα πληρώσουν το μάρμαρο. Όχι να αναλώνεται σε αριστερίστικες κορόνες, παραγοντισμούς και διαμάχες προσώπων. Στην κοινωνία υπάρχει μεγάλη ζήτηση για μια τέτοια Αριστερά. Ας σταθούμε όλοι μας, επιτέλους, στο ύψος των περιστάσεων.

"Διαβάστε περισσότερα".