του Κώστα Κάρη*
Η διαδικασία που ξεκίνησε με την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας από το συνέδριο του ΣΥΝ και την αποδέσμευση των ανανεωτικών βουλευτών Κουβέλη, Λεβέντη, Τσούκαλη, Ψαριανού από τον ΣΥΡΙΖΑ απλώθηκε γρήγορα, σε λίγες μέρες, σε όλη τη χώρα.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ χαρακτηριστικό που εντυπωσιάζει όποιον μετέχει στις συναντήσεις που πραγματοποιούνται είναι η συσπείρωση αριστερών εκτός ΣΥΝ. Η συσπείρωση αυτή είναι αναμφίβολα μεγαλύτερη και πολύ πέρα από τα όρια της προσυνεδριακής συσπείρωσης στην Ανανεωτική Πτέρυγα. Σε ορισμένες περιοχές και δήμους, και του Λεκανοπεδίου, τα έως τώρα μέλη της Πτέρυγας είναι μειοψηφία στις συναντήσεις! Μπορούμε να ξεχωρίσουμε δύο κατηγορίες πολιτών: στην πρώτη και μεγαλύτερη περιλαμβάνονται αγωνιστές της αριστεράς που παλιότερα ή πιο πρόσφατα είχαν απομακρυνθεί από τον Συνασπισμό - και σε κάθε περίπτωση δεν συμμετείχαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα δυναμικά δήλωσαν πάλι παρόντες. Στη δεύτερη, πολίτες που χωρίς να έχουν στο παρελθόν κάποια σχέση με τον ΣΥΝ, που ψήφισαν και άλλα κόμματα, είναι εκλεγμένοι στην αυτοδιοίκηση και σε κοινωνικές οργανώσεις και τώρα πήραν την απόφαση να συσπειρωθούν στον δρόμο που άνοιξε η αποδέσμευση της Ανανεωτικής Πτέρυγας.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ χαρακτηριστικό των συναντήσεων σε όλη τη χώρα είναι η επιβεβαίωση, η συμφωνία με τις αποφάσεις αποδέσμευσης στο συνέδριο και στη Βουλή. Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας μεθόδευσης που παρεμποδίζει την έκφραση της αντίθετης γνώμης. Είναι σαφέστατα έγκριση της επιλογής της αποδέσμευσης, που αποκτά μεγαλύτερο βάρος λόγω του εύρους και του μεγάλου αριθμού των δεκάδων συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Και η συμφωνία αυτή εκφράζεται συγχρόνως ως εντολή στους ανανεωτικούς βουλευτές να μην εγκαταλείψουν τη Βουλή και να δώσουν τον αγώνα της προβολής των απόψεών τους, των προτάσεων του ανανεωτικού χώρου. Και ως βούληση για τη συγκρότηση νέου πολιτικού φορέα που προωθεί και κάνει πράξη τις αριστερές ανανεωτικές ιδέες.
ΟΤΙ Η ΕΓΚΡΙΣΗ αυτού του νέου δρόμου από τόσους πολλούς πολίτες είναι συνειδητή ώριμη επιλογή προκύπτει, πιστεύω, κι από ένα ακόμη χαρακτηριστικό των συζητήσεων: δεν εκδηλώνεται πουθενά διάθεση φραστικών επιθέσεων και χαρακτηρισμών απέναντι στους συντρόφους του ΣΥΝ που ψήφισαν διαφορετικά στο συνέδριο, που προτίμησαν τη συνύπαρξη στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κλίμα των συζητήσεων είναι σε πλήρη συντονισμό με το πολιτικό στίγμα που έδωσαν οι ανανεωτικοί βουλευτές και η Ανανεωτική Πτέρυγα: αποφασιστική στάση στις πολιτικές διαφωνίες, χωρίς προσωποποίηση των διαφορών. Η συνειδητή επιλογή προκύπτει και από τις δηλώσεις πολλών που αυθόρμητα χρησιμοποιούν την ίδια φράση: “Αργήσατε. Επιτέλους απελευθερώθηκα!”
ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ κυρίως -αλλά όχι αποκλειστικά- γυρίζουν γύρω από τρεις μεγάλες αιχμές. Η μία αφορά τη δημοκρατική λειτουργία του νέου φορέα - κόμματος. Η απαίτηση εκφράζεται δυναμικά. Τέρμα στα καπελώματα, να μιλά, να ακούγεται, να αποφασίζει το μέλος, ο αριστερός πολίτης. Διατυπώνονται, ξαναζωντανεύουν οι προτάσεις για ελεύθερη επικοινωνία των μελών, την εκτεταμένη χρήση του ίντερνετ για την ανταλλαγή απόψεων, για τα δημοψηφίσματα. Και μαζί ακούγονται κριτικές για το παρελθόν, για λάθη της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Η δεύτερη αιχμή, απαίτηση που φαίνεται να είναι σχεδόν καθολική, είναι η διατύπωση εναλλακτικής αντιπρότασης στην κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της απειλητικής βαριάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης, χωρίς στερεότυπα. Οι πολλοί πολίτες που μετέχουν σε αυτές τις συναντήσεις δεν έχουν εκκρεμότητες με τον αριστερισμό και τον αντιευρωπαϊσμό. Τους απέρριψαν, δεν εκφράζονται από τις καταγγελίες χωρίς “διά ταύτα” στο σήμερα. Ο νέος δρόμος, η αριστερή εναλλακτική πρόταση μπροστά στους ύψιστους κινδύνους για τη χώρα είναι κοινή απαίτηση και προσδοκία, εντολή για τον νέο φορέα. Η συνάντηση με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ τίθεται στις πρώτες προτεραιότητες. Τρίτη αιχμή η ανανέωση του πολιτικού προγράμματος και λόγου με τον οικολογικό προβληματισμό. Διατυπώνεται σαφώς η επιλογή της συνεργασίας, της συμπόρευσης με τον χώρο, το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων.
ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ και ο σκεπτικισμός: Μπορούμε να τα καταφέρουμε; Θα πείσουμε, θα αναδείξουμε τις δικές μας απόψεις; Μαζί όμως, με αποφασιστικότητα. “Τολμήστε” είναι η παρότρυνση πολλών. Να πούμε τις αλήθειες για την κοινωνία μας, για το πολιτικό σύστημα, να μην κρύβουμε ότι η διαφθορά έχει υπονομεύσει τα πάντα.
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ συνδιάσκεψη της επόμενης Κυριακής θα κλείσει αυτόν τον πρώτο κύκλο αποφασίζοντας τα επόμενα βήματα ευρύτερης συσπείρωσης και συγκρότησης του ανανεωτικού χώρου.
*Η ΑΥΓΗ, 20/6/10
"Διαβάστε περισσότερα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου