«Αφετηρία ελπίδας για την αριστερά της ελπίδας, της αλληλεγγύης, των κοινωνικών αγώνων και της ΕΝΟΤΗΤΑΣ» χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας την ολοκλήρωση των διαδικασιών του 6ου Συνεδρίου. Σε μία απελπισμένη προσπάθεια να κατανοήσω την παραπάνω δήλωση, αναρωτιέμαι αν είναι αφετηρία ή οπισθοδρόμηση, η αποχώρηση ενός κομματιού του κόμματος, που εκφράζει την ανανεωτική και δημοκρατική αριστερά, τον οικολογικό και ευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΝ. Θα αλλοιωθούν ακόμα περισσότερο και είναι πιθανόν να σβηστούν πλήρως αυτά τα χαρακτηριστικά του κόμματος. Αλήθεια τι έκανε ο πρόεδρος εκτός από το να χύνει κροκοδείλια δάκρυα και να καλεί σε σύνθεση χωρίς καμία πολιτική πράξη ή δέσμευση, προκειμένου να αποφύγει τη ρήξη με την ανανεωτική πτέρυγα; Η Α.Π προφανέστατα έχει στιγματιστεί από λάθος χειρισμούς και πρόσωπα που συμπεριφέρονται χωρίς πολιτικό πολιτισμό κατά καιρούς, αυτός όμως δεν σημαίνει πως είναι υποχρεωμένη μόνο να υποχωρεί και να πνίγεται καθημερινά στα κύματα αριστερισμού του ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιός ρώτησε αυτούς τους συντρόφους που μαζί με τον υπόλοιπο ΣΥΝ ίδρυσαν το κόμμα που μας έλαχε -όπως έλεγε ο αξέχαστος σύντροφος Άγγελος Ελεφάντης, αν είναι πρόθυμοι να απαρνηθούν κάθε πολιτικό ψήγμα της ανανεωτικής αριστεράς; Ποιά πολιτική και πολιτισμική σύγκλιση να έχουν με συνιστώσες και τάσεις οι οποίες κάνουν επαναστατική γυμναστική; Με απόψεις τύπου: έξω από την Ε.Ε., έξοδο από τη Βουλή και άλλα τέτοια όμορφα; Ο πρόεδρος μπορεί σε ένα βαθμό να αντιλήφτηκε πως το δόγμα όλα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποφέρει καρπούς, όμως πρέπει να πράξει αποφασιστικά πριν να είναι αργά (αν δεν είναι ήδη αργά) και αν δεν θέλει τον Συνασπισμό στο πολιτικό περιθώριο, έρμαιο του αριστερισμού και των εσωτερικών του αντιπαραθέσεων. Στο όνομα της φαντασίωσης πως με τον ΣΥΡΙΖΑ υπηρετείται η ενότητα της αριστεράς, θυσιάζεται η ενότητα του κόμματος που ιδρύθηκε πριν από 20 χρόνια μαζί με τους συντρόφους που κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν σε αποδιοπομπαίους τράγους. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως κανένας δεν μπορεί να βρει σημείο επαφής στη θάλασσα του ΣΥΡΙΖΑ, και του μετώπου ανατροπής και αλληλεγγύης που δημιούργησε ο πρίγκιπας που έγινε βάτραχος και θέλει να ξαναγίνει πρίγκιπας, ο Αλέκος Αλαβάνος. Αυτός ο κύκλος έκλεισε πλέον. Δεν παράγει πολιτική αλλά μόνο συγκρούσεις που δεν είναι προωθητικές, γιατί σύγκρουση δεν σημαίνει απαραίτητα αρνητικό αποτέλεσμα. Έξω από τις αίθουσες που συνεδριάζουμε, υπάρχει μια κοινωνία που μοχθεί να διατηρήσει την ελπίδα και να επιβιώσει. Όταν η απάντησή μας σε αυτούς είναι «τώρα δεν έχουμε χρόνο, τσακωνόμαστε σαν τα παιδιά», η δική τους απάντηση σε μας είναι «GAME OVER». Πρόεδρε, κάνε κάτι πριν να είναι αργά.
Πιέρρος Γιώργος
Νεολαία ΣΥΝ"Διαβάστε περισσότερα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου