Σύλλογος Οικολογίας Χίος 31-5 -2010

Θέμα: Χίος – Περιβάλλον. ( Ρέκβιεμ).
Πριν από 2 χρόνια σε μια γενική για το περιβάλλον έκθεση, με τίτλο << Χίος, ώρα δώδεκα και πέντε >>. παρουσιάσαμε την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο Νησί μας τα τελευταία 30 χρόνια .

Αναφέρουμε ,επιγραμματικά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο νησί μας προσθέτοντας και τα νέα που έχουν προκύψει.:

· Τον εμπρησμό του 90% του αρχικού δάσους που υπήρχε πριν το 1981 .

· Την παράνομη και ανεξέλικτη βόσκηση ακόμα και μέσα σε καμένες περιοχές ( πχ. ΒΙΚΗ – ΚΑΜΠΙΑ) με την ανοχή κάποιων υπηρεσιών και με τις άδειες της τοπικής αυτοδιοίκησης πχ Καρδαμύλων.

· Την καταστροφή της πανίδας από την τρομακτικά μεγάλη κυνηγητική και πολλές φορές παράνομη πίεση που ασκείτε στο νησί μας.

· Την απαξίωση ελεγκτικών μηχανισμών όπως του Δασαρχείου πχ.

· Την υφαλμυρωση των υδάτινων αποθεμάτων του Νησιού .Ο υδράργυρος πλέον είναι μόνιμη απειλή κάθε καλοκαίρι.

· Την εκτρωματοποίηση όλων σχεδόν των ποταμών της Χίου από την Τοπική Αυτοδιοίκηση με αποκορύφωση την καταστροφή του ποταμού των Αγιασμάτων ..

· Την πλήρη καταστροφή αρχαιολογικών χώρων ( Τάφοι στο Ριζάρη , Ναγός, Άγιοι Απόστολοι Βικίου ) καποιες φορές με την ανοχή και άλλες με την άδεια της αρχαιολογίας και της τοπικής αυτοδιοίκησης ).

· Την πλήρη απαξίωση αρχαιολογικών χώρων ( Κάστρο Χίου, Ανάβατος, Κρίνα, Παράγκλι Συκιάδας, αρχαιολογικοί χώροι Καμπιών, Άγιος Γιώργης Κρασάς Νενητουριών, Άγιοι Απόστολοι Βικίου, κλπ) την ίδια στιγμή που η Νομαρχία θα ξοδέψει 13 εκατομμύρια δίνοντας προτεραιότητα στο ξανά … άνοιγμα για τέταρτη φορά μέσα σε 30 χρόνια του δρόμου Χίου-Καρδαμύλων.

· Την απαξίωση και πλήρη καταστροφή υδροβιοτόπων (Μαλαγκιώτης, Ελίντα, Λήμνος Καρδαμύλλων, Δελφίνη, κλπ.) Κανένας υδροβιότοπος δεν έχει κηρυχτεί ή προστατευτεί.

· Τον αφανισμό του τοπίου, του φυσικού κάλους, της μορφής και του ανάγλυφου από άναρχες οικιστικές πιέσεις και δημόσια έργα. (Γιώσωνας, Λημνιά , Ναγός, Μαύρα Βόλια , Κονδυλώπος κλπ .)

· Την υποβάθμιση και καταστροφή της Γεωργικής Γης.

· Την έλλειψη οράματος για βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη από τους αιρετούς.

· Την τσιμεντοποίηση και φορές καταστροφή της ανατολικής ακτογραμμής του Νησιού από Λαγκάδα μέχρι και Κώμη .

· Το πρόβλημα με το κυκλοφοριακό και την ηχορύπανση.(Ανταγωνιζόμαστε την Αθήνα)

· Την απαξίωση της τοπικής Χιώτικης Αρχιτεκτονικής.

· Την βιομηχανία παράνομων διανοίξεων δρόμων σε ευαίσθητα οικοσυστήματα, σε δάση , σε κοίτες και εκβολές ποταμών ,σε περιοχές Natura , σε χαραγμένα μονοπάτια. Αυτές τις μέρες, για άλλη μια φορά ,παράνομα, κατάστρεψε ο Δήμος Αμανής τον καλαμιώνα στις εκβολές του Μαλαγκιώτη.

· Την βιομηχανία κατασκευής δρόμων γενικώς.

Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε:

· Το πλήθος ημιτελών έργων που απαξιώνουν το τοπίο (φράγματα, μαρίνα, νοσοκομείο, δρόμοι ),

· το σχεδιασμό πολλών έργων με γνώμονα μονάχα την απορρόφηση κονδυλίων και όχι τις ανάγκες του νησιού,

· την αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσιάζει ο περιβάλλοντας χώρος και η Φύση όταν τα έργα …ολοκληρώνονται ( Κονδυλώπος, Πελιναίο κλπ),

· την πρόθεση να αλλοτριώσουν ακόμα και την Αμυθούντα και Πελιναίο για ψηφοθηρικούς λόγους,

· την άθλια άναρχη χωροθέτηση και δόμηση σε νέες περιοχές ( Κοντάρι, Φάρκαινα, Καμένος Πύργος, Καρφάς, Γιώσωνας, Λημνιά , κτλ),

· τη γιγαντοποίηση των έργων ( highway, ανισόπεδες διαβάσεις, κόμβοι, super λιμάνι και αεροδρόμιο κτλ,)

· την έλλειψη ανακύκλωσης οικοδομικών υλικών και σκουπιδιών,

· τις ανεξέλεγκτες μικρές ή μεγάλες χωματερές που ακόμα υπάρχουν ,

· τα τριάντα και πλέον λατομεία που από το 1960 που λειτούργησαν στο νησί , όταν έκλεισαν , στη θέση τους άφησαν μονάχα τρομακτικές πληγές ,

· το ημιτελές έργο του βιολογικού , έπρεπε να ήταν τρίτου βαθμού, και την πολλές φορές την κακή συντήρηση και λειτουργία του,

· την άσκοπη και καθημερινή σπατάλη ενέργειας πχ για φωτισμό βουνών από την Νομαρχια ,

· την επικείμενη καταστροφή της Κλειδούς από το highway και του Αίπους από τα λατομεία και τις ανεμογεννήτριες για εξυπηρέτηση συμφερόντων ,

· την ισχνή παρουσία βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας ( σε αντίθεση με την παρουσία της συμβατικής με εντομοκτόνα και παρασιτοκτόνα και ποιος ξέρει τι άλλα δηλητήρια ,ορμόνες, και χημικά λιπάσματα),

· τη μείωση των αλιευμάτων ,

· την έλλειψη σεβασμού προς την Φύση ,

· την απαξίωση του Κορακάρη από την Νομαρχία και τον Δήμο της Χίου αν και ο Σύλλογος πρόσφατα στο ΣΤΕ ανάτρεψε την απόφαση για τον αποχαρακτηρισμό της περιοχής από αναδασωτέας,

· την έλλειψη δασολογίου και χωροταξικού σχεδιασμού,

· την απουσία βιολογικού καθαρισμού στην Βολισσό,

· την χωροθέτηση επί πλέον ιχθυοκαλλιεργειών στον ήδη κορεσμένο κόλπο της Λαγκάδας ,

· την απαξίωση του Θόλους και την έλλειψη μουσείου ξύλινων σκαφών στην Ναυτομάνα Χίο.

Τώρα επί πλέον σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε ένα ακόμα κίνδυνο.

Μεγαλύτερο όλων . Την κατασκευή του πυρηνικού Σταθμού στο Ακούγιου Τουρκίας. Μόνιμη απειλή για όλους μας.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΕ ΗΣΥΧΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ.

ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΓΓΥΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΝΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ. ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. ΠΟΛΥ ΔΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΣΜΟΓΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ .

Η ραδιενέργεια δεν γνωρίζει από πατρίδες ή σύνορα. Πολύ δε περισσότερο είναι άοσμη, άγευστη, αόρατη, αιώνια θανατηφόρα…

ΟΜΩΣ ΠΕΡΟΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΜΑΣ ΑΝΗΣΥΧΕΙ Η ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ ΜΑΣ. Δεν είδαμε καμιά διαμαρτυρία.

Όλα αυτά λοιπόν συνθέτουν μια εικόνα ζοφερή και τραγική που ελάχιστα μας χαροποιεί και που κάθε άλλο παρά βασίζεται στις αρχές της βιώσιμης και αειφόρου διαχείρισης και ανάπτυξης όχι μονάχα του Νησιού μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Το μέλλον υποθηκεύεται από τις σημερινές επιλογές τις δικές μας αλλά και των γειτόνων μας… Που πολύ φοβόμαστε : Είναι κάκιστες…



"Διαβάστε περισσότερα".