ΡΑΒΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

Ράβουν τα στόματά τους
Ενώ διανύουμε την 5 μέρα απεργίας πείνας των κρατουμένων, συγκλονιστικές εξελίξεις υπάρχουν στις φυλακές Τρικάλων. Τρεις Κούρδοι κρατούμενοι και συγκεκριμένα οι: Σαλκ Αρι Μοχάμεντ, Σαρίς Άσο και Χατάχ Ραχνάν, έραψαν κυριολεκτικά τα στόματά τους!Στη συνέχεια, το παράδειγμά τους ακολούθησαν άλλοι 14.Η Κραυγή Ελευθερίας ήδη μέσω δικηγόρων προσπαθεί την άμεση μεταφορά τους στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Θα ενημερώνουμε για περαιτέρω εξελίξεις.

«Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, τον Φώτη, την Αννα, τον 15χρονο...»Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του Πάνου Λάμπρου για τους θανάτους στις φυλακές, από την εμπειρία του στην Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων: «Πολλοί μιλούν με αριθμούς. Στατιστικές. Πόσοι θάνατοι, κάθε χρόνο μέσα στις φυλακές. Ψυχρά νούμερα, ανωνυμία, κάτι σαν ένα τίποτα. Εμείς δεν θα μιλήσουμε "επιστημονικά", γιατί θέλουμε να θυμόμαστε. Γιατί θέλουμε οι άνθρωποι που χάθηκαν μέσα στα κολαστήρια των φυλακών να μείνουν στη μνήμη όλων μας.* Δεν θα ξεχάσουμε, λοιπόν, τον 15χρονο Ματιέα που κρεμάστηκε στο κελί του στο λεγόμενο ψυχιατρείο των φυλακών. Το έγκλημά του τρία γραμμάρια χασίς!**Δεν θα ξεχάσουμε τον Φώτη Τσολακάκη. Καρκινοπαθής, στο τελευταίο στάδιο, μας παρακαλούσε να κάνουμε κάτι για να πεθάνει σπίτι του, δίπλα στη μάνα και στη σύντροφό του. Δεν τα καταφέραμε. Ο Φώτης, πέθανε, δυστυχώς, μέσα στη φυλακή. Αδίστακτα, του στέρησαν την τελευταία χάρη... κάτι σαν εκτελεστικό απόσπασμα.**Δεν θα ξεχάσουμε τον 92χρονο, στο «νοσοκομείο» των φυλακών, που αναίτια, παράλογα, εκδικητικά, τον κρατούσαν έγκλειστο. Και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη φράση που ακούσαμε από τους υπεύθυνους "και πού να πάει;". Και ο γέροντας πήγε στον άλλο κόσμο, μόνος του, χωρίς ένα χάδι, χωρίς μια καλή κουβέντα.**Και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, μα ποτέ, τους τέσσερις κρατούμενους που απανθρακώθηκαν στο κελί 80 του Κορυδαλλού και που οι υπεύθυνοι "πλήρωσαν" με τρία και μόνο ημερομίσθια. Ενα λιγότερο από τις τέσσερις ζωές.**Δεν θα ξεχάσουμε την Αννα Πετρίδη, που ούρλιαζε στην απομόνωση των φυλακών Κορυδαλλού και που πέθανε γιατί δεν υπήρχε γιατρός, γιατί η ζωή φαίνεται ότι στη φυλακή δεν έχει καμία αξία.**Και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Δημοσθένη Βουβάκη, μόλις 25 χρονώ, τελευταίο στον τεράστιο κατάλογο των νεκρών. Ακόμη ένας νεκρός στον βωμό μιας παράλογης πολιτικής που οδηγεί τα θύματα της εμπορίας ναρκωτικών στη φυλακή αντί σε κέντρα απεξάρτησης.Θα θυμόμαστε... Οι κρατούμενοι, γυναίκες, άντρες και παιδιά, διεκδικούν τα αυτονόητα. Και εμείς είμαστε μαζί τους».

ΚΥΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ«Οι φυλακές δείχνουν πόσο απολίτιστοι είμαστε

ΜΙΚΗΣ Ολα στη χώρα μας είναι μια βιτρίναΑυτό που γίνεται πίσω από τα κάγκελα της κάθε ελληνικής φυλακής, θα πρέπει να ντροπιάζει όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες αυτής της χώρας. Γιατί δείχνει πόσο ανάλγητοι, πόσο απάνθρωποι και πόσο απολίτιστοι είμαστε. Τελικά όλα στη χώρα μας είναι μια βιτρίνα: Βουλή, κυβέρνηση, κόμματα, τηλεόραση, πανεπιστήμια και καλλιτέχνες. Μια ψεύτικη βιτρίνα, για να κρύβει τη βρωμιά και την αδικία. Ειδικά σε περιπτώσεις όπως αυτή των κρατουμένων, που τους καταδικάζουμε να ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες, ξεχνώντας ότι είναι κι αυτοί άνθρωποι όπως όλοι μας, που έκαναν κάποιο λάθος στη ζωή τους, όπως μπορεί να συμβεί στον καθένα από μας. Και μόνο το κλείσιμο σε τέσσερις τοίχους είναι μια βαριά τιμωρία. Ομως, από 'κεί και πέρα θα πρέπει να εξασφαλίζονται απόλυτα ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, ώστε ο κρατούμενος να έχει την ευκαιρία να σκεφτεί και να προσπαθήσει να γίνει καλύτερος, για να μπορέσει κάποια μέρα να επιστρέψει στην οικογένειά του και στην κοινωνία, που τόσο μας έχει όλους ανάγκη. Είμαι απόλυτα στο πλευρό σας, αν και δεν διαθέτω καμία άλλη δύναμη εκτός από τις σκληρές μου εμπειρίες και την κουρασμένη μου φωνή.

Μ. ΓΛΕΖΟΣ Απαράδεκτες πολιτικές και κοινωνικές επιλογέςΑισθάνομαι την ηθική και πολιτική υποχρέωση, ως άνθρωπος και ως ενεργός πολίτης, να ενώσω τη φωνή μου με την κραυγή απόγνωσης χιλιάδων συμπολιτών μας που καταγγέλλουν τις απάνθρωπες συνθήκες των κρατουμένων στις φυλακές της χώρας μας.Συμπαρίσταμαι ευθέως και χωρίς ενδοιασμούς στο κίνημα που ανέδειξε σε δημόσια θέα τα πολλαπλά προβλήματα ζωής, υγείας, ψυχής. Πονάει τη συντηρητική μας κοινωνία και το πολιτικό κατεστημένο η διαπίστωση ότι η στέρηση ελευθερίας και ισονομίας στις φυλακές αντανακλά μια διαχρονική νοοτροπία απάνθρωπης εκδίκησης.Υποκριτικά ενδύονται τον μανδύα τού δήθεν σωφρονισμού, που όμως υπακούει σε απαράδεκτες πολιτικές και κοινωνικές επιλογές που κατατείνουν στη χειραγώγηση και τρομοκρατική προειδοποίηση προς την ίδια την κοινωνία.Αυτή η συμπεριφορά πρέπει να ηττηθεί, είμαστε υποχρεωμένοι, στο όνομα του πολιτισμού, να τη συντρίψουμε!