Αναγνώστες

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Η διάσπαση είναι "δικαίωμα", η ενότητα της αριστεράς όμως είναι Αξία.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 29/04/2009
Του ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΠΑ*

Με ημερομηνία 27.4.2009 έλαβα στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση την επιστολή του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος με την οποία γνωστοποιούσε στον πρόεδρο του ΚΕΑ σ. Λότταρ Μπίσκυ την απόφασή του να αποχωρήσει από αυτό.

Την επομένη διάβασα τη συγκεκριμένη απόφαση στον "Ριζοσπάστη".

Δεν ξέρω αν αυτοί που είχαν την ευθύνη της δημοσίευσης γνωρίζουν το κόμμα αυτό και τις εξελίξεις στο εσωτερικό του. Νομίζω όμως ότι οι σύντροφοι Ούγγροι μάλλον χρειάζονται βοήθεια και όχι πολιτική εκμετάλλευση από τρίτους.

Στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση στην Ουγγαρία το κόμμα αυτό πήρε ποσοστό 0,41%. Αμέσως μετά διασπάστηκε και τα στελέχη του σύρονται στα δικαστήρια για οικονομικά επίδικα.

Προσωπικά αισθάνομαι μεγάλη λύπη όχι διότι ένα μέρος του αποφάσισε να φύγει από το ΚΕΑ, αλλά για όσα συμβαίνουν σ' αυτό το κόμμα και πολύ μεγαλύτερη διότι ως Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν κατορθώσαμε να αποτρέψουμε τη διάσπασή του, με αποτέλεσμα οι ήδη μικρές του δυνατότητες να καθίστανται ακόμη μικρότερες.

Το ΚΕΑ ασφαλώς και δεν πρόκειται να εμπλακεί σε αντιπαλότητες ανάμεσα σε αριστερά κόμματα, όταν μάλιστα αυτά βρίσκοντα στην ίδια χώρα. Αυτό που είναι δύσκολο να κατανοηθεί είναι το πως κάποιοι ποντάρουν στη διάσπαση προκειμένου να δικαιωθούν. Όταν μάλιστα το αποτέλεσμα της διάσπασης αδυνατίζει εξαιρετικά τις δυνάμεις της αριστεράς.

Όσον αφορά το περιεχόμενο της επιστολής, νομίζω ότι δεν αξίζει σχολιασμού διότι είναι γραμμένο υπό το κράτος του άγχους που προκαλούν αυτές οι εξελίξεις στο εσωτερικό της ουγγαρέζικης αριστεράς.

Το μόνο στοιχείο που θα ήθελα να καταθέσω είναι ότι μέσα σε διάστημα πέντε ετών τα κόμματα και οι οργανώσεις της αριστεράς που συμμετέχουν σε όλα του τα επίπεδα του ΚΕΑ έχουν φτάσει τον αριθμό 35. Στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής του Επιτροπής στη Ρώμη υποδεχτήκαμε πέντε νέα κόμματα, όλα από την πρώην Ανατολική Ευρώπη.

Πιο συγκεκριμένα, τρία από Πολωνία το PPP, το Racja, το PSP , από Λευκορωσία το Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας και από Ουγγαρία το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα 2006 (το άλλο τμήμα από το ήδη διασπασμένο κόμμα).

Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι η αποχώρηση από το ΚΕΑ είναι δικαίωμα κάθε κόμματος, διότι η συμμετοχή είναι εθελοντική.

Επίσης αυτό που με σαφήνεια διασφαλίζεται μέσα στο ΚΕΑ είναι η ισοτιμία όλων. Οι αποφασεις παίρνονται με συναίνεση και όχι με πλειοψηφίες. Το κάθε κόμμα συμβάλλει σ' αυτές με το αίσθημα της ευθύνης που επιβάλλει η ανάγκη να υπάρξει μια ισχυρή αριστερά στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Έχουμε βάσιμες ελπίδες ότι αυτή η προσπάθεια θα στηριχθεί από τους λαούς της Ευρώπης και ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η αριστερά θα κερδίσει ως ενιαία και ενωτική προσπάθεια την εμπιστοσύνη πάνω από 10 εκατομμυρίων ψηφοφόρων στις επικείμενες ευρωεκλογές.

* Ο Στέλιος Παππάς είναι μέλος της Γραμματείας της Ε.Ε. του ΚΕΑ

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Καμαρώστε τους υποκριτές

Το ΚΚΕ γιορτάζει που το ΟΥ.ΚΚ αποχώρισε από το GUE .
Αλήθεια το ΚΚΕ πότε θα αποχωρήσει?
Στην Ευρώπη ΣΥΝ και ΚΚΕ μαζι στην Ελλάδα χωριστά.
To ΟΥΓΓΡΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ δεν το βρήκα πουθενά.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Τρίτη 28 Απρίλη 2009 - αριθ. φύλλου: 10357

ΟΥΓΓΡΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
Αποχωρεί από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς
«Θέλουμε να εξαλείψουμε τον καπιταλισμό. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά θέλει να τον βελτιώσει. Θεωρούμε πως ο ρεβιζιονισμός και ο οπορτουνισμός αποτελούν τώρα το μεγαλύτερο κίνδυνο που απειλεί το κομμουνιστικό κίνημα. Θα συνεχίσουμε την πάλη μας ενάντια στον καπιταλισμό στη βάση του Μαρξισμού - Λενινισμού», τονίζει, μεταξύ άλλων, η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος.


ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (GUE ) ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ



Για πολλά χρόνια τα διάφορα κόμματα της μη σοσιαλιστικής Αριστεράς συνεργάστηκαν στο πλαίσιο της ίδιας ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το 1989, τέσσερα κόμματα, το ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (CP), η Ενωμένη Αριστερά της Ισπανίας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (SPP) της Δανίας και ο ελληνικός Συνασπισμός αποφάσισαν να συγκροτήσουν μια Ομάδα με την ονομασία Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά (ΕΕΑ ή GUE από τη γαλλική ονομασία Gauche Unitaire Européen). Όταν το ιταλικό CP, που μετονομάστηκε σε PDS, αποφάσισε να ενταχθεί στη Σοσιαλιστική Διεθνή το 1991, εντάχθηκε και στη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τότε ξεκίνησε μια διαδικασία συγκέντρωσης όλων των δυνάμεων της μη σοσιαλιστικής Αριστεράς. Η συμμαχία αυτή, που διευρύνθηκε με την ένταξη και άλλων κομμάτων, συγκροτήθηκε ως πολιτική ομάδα στις αρχές της τέταρτης κοινοβουλευτικής περιόδου, το 1994, με την ονομασία Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς (ΕΕΑ ή GUE) Στην Ομάδα εκείνη συμμετείχαν τα ακόλουθα κόμματα: η Ενωμένη Αριστερά της Ισπανίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας, η Κομμουνιστική Επανίδρυση της Ιταλίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας και ο Συνασπισμός της Ελλάδας.

Μετά την ένταξη στην ΕΕ των σκανδιναβικών χωρών και της Αυστρίας τον Ιανουάριο του 1995, η Ομάδα διευρύνθηκε με τη συμμετοχή: του Κόμματος της Αριστεράς (VP) της Σουηδίας και της Αριστερής Συμμαχίας (Vas) της Φινλανδίας. Παράλληλα, το Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα (SF) της Δανίας επανεντάχθηκε στην Ομάδα και συγκρότησε, μαζί με το σουηδικό και το φινλανδικό κόμμα, την συνιστώσα της Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών (ΑρΠρΒΧ ή NGL) στο πλαίσιο της Ομάδας.

Η Ομάδα μετονομάστηκε σε Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς - Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, και χρησιμοποιεί το ακρωνύμιο ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ (ή GUE/NGL). Το 1998, ο Ken Coates, διακεκριμένος βουλευτής του ΕΚ που αποπέμφθηκε από το βρετανικό Εργατικό Κόμμα, προσχώρησε στην ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ από την Ομάδα ΕΣΚ και ο Carlo Ripa Di Meana, ιταλός βουλευτής του ΕΚ και πρώην Επίτροπος Περιβάλλοντος προσχώρησε στην Ομάδα από την Ομάδα των Πρασίνων, αυξάνοντας τα μέλη της ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ σε 34, προερχόμενα από οκτώ χώρες.

Στις ευρωπαϊκές εκλογές του 1999, όλα τα απερχόμενα κόμματα πέτυχαν να εξασφαλίσουν την εκπροσώπησή τους στο νέο Κοινοβούλιο. Σε αυτά προστέθηκε στο πλαίσιο της Ομάδας το Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα (SF) της Δανίας και το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (PDS) της Γερμανίας, τα οποία μέχρι τότε ήταν συνεργαζόμενα κόμματα μέλη. Η Ομάδα υποδέχθηκε επίσης ένα τρίτο ελληνικό κόμμα, το ΔΗΚΚΙ, ως πλήρες μέλος, και πέντε βουλευτές του ΕΚ από τη Γαλλία, που εξελέγησαν με το ψηφοδέλτιο του LO-LCR, ως συνεργαζόμενα μέλη.

Το 2001 δύο βουλευτές του ΕΚ – η Ilka Schröder (De) από την Ομάδα των Πρασίνων και ο Freddy Blak (DK) από την Ομάδα του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών εντάχθηκαν στην ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ.

Το 2002, έξι βουλευτές του ΕΚ – οι Ole Krarup και Jens Okking (DK) από την Ομάδα EDD (ΕΔΔ - Ομάδα για την Ευρώπη της Δημοκρατίας και της Διαφοράς) και οι Gérard Caudron, Michel Dary, Sami Nair και Michel-Angel Scarbonchi (FR) από την Ομάδα ΕΣΚ– εντάχθηκαν στην ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ. Τότε η ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ βρέθηκε στο απόγειο της δύναμής της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς με 49 βουλευτές από δέκα χώρες έγινε η τέταρτη μεγαλύτερη Ομάδα του Σώματος.

Το 2003, στο πλαίσιο της διαδικασίας ένταξης 10 νέων κρατών μελών, εντάχθηκαν στην Ομάδα παρατηρητές από την Κύπρο (2), την Τσεχική Δημοκρατία (3), τη Λετονία (1) και τη Σλοβακία (1), οι οποίοι έγιναν πλήρεις βουλευτές του ΕΚ την 1η Μαΐου 2004.

Στις ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου του 2004 τα κόμματα μέλη της ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ πέτυχαν καλά εκλογικά αποτελέσματα. Οι δεκατέσσερις εξερχόμενες αντιπροσωπείες επέστρεψαν με 38 βουλευτές. Με την προσθήκη δύο νέων βουλευτών από το Sinn Féin της Ιρλανδίας, και ενός από τον Αριστερό Συνασπισμό της Πορτογαλίας, η Ομάδα αποτελείται σήμερα από 41 βουλευτές προερχόμενους από 17 κόμματα μέλη από 13 κράτη μέλη.

Στα κόμματα που δεν εκπροσωπούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά τα οποία έχουν συμφωνίες στενής συνεργασίας με την ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ περιλαμβάνονται το Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα (SV) της Νορβηγίας, το Εργατικό Κόμμα (Parti du Travail) της Ελβετίας και η Αριστερά (La Gauche/Déi Lénk) του Λουξεμβούργου.

Ευρωβουλευτές του ΚΚΕ ΣΤΟ GUE






Georgios TOUSSAS

Confederal Group of the European United Left - Nordic Green LeftMember
Greece

georgios.toussas@europarl.europa.eu
Kommounistiko Komma Elladas Born on 8 September 1954, Koilada




Athanasios PAFILIS

Confederal Group of the European United Left - Nordic Green LeftMember
Greece

athanasios.pafilis@europarl.europa.eu
Kommounistiko Komma Elladas Born on 8 November 1954, Pitsio Fthiotidas


Ευρωβουλευτης του ΣΥΝ στο GUE
Dimitrios PAPADIMOULIS
Confederal Group of the European United Left - Nordic Green Left
Member of the Bureau

Greece
dimitrios.papadimoulis@europarl.europa.eu
Synaspismos tis Aristeras ton Kinimaton kai tis Oikologias
Born on 21 March 1955, Athina http://www.papadimoulis.gr

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Να αλλάξουμε την Ευρώπη

Από το πρόγραμμα του Συνασπισμού .


Σε έναν κόσμο που αναζητεί νέες ισορροπίες, η ενοποίηση της Ευρώπης σε κατεύθυνση φιλειρηνική, δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική, ανταγωνιστική προς τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, είναι περισσότερο αναγκαία από κάθε προηγούμενη περίοδο. Η απάντηση στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, που γεννάει όλο και μεγαλύτερη ανασφάλεια, ανισότητες, πολέμους και καταστροφές στο περιβάλλον, απαιτεί τη διεθνοποίηση όχι μόνο των λαϊκών αντιστάσεων αλλά και των δημοκρατικών πολιτικών διαδικασιών και θεσμών.

Με αυτή την έννοια και σε αυτή την προοπτική, θεωρούμε ότι η θέση και το μέλλον της Ελλάδας είναι μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη, με όρους πραγματικής σύγκλισης, ισοτιμίας και με διεκδικητικό πνεύμα. Απορρίπτουμε τις αντιλήψεις εθνικού απομονωτισμού, που είναι εντελώς παρωχημένες στις πραγματικότητες του 21ου αιώνα. Το πεδίο ταξικών, κοινωνικών, πολιτικών και ιδεολογικών αγώνων που διαμορφώνει η πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης συνιστά ένα πραγματικό έδαφος όπου ο προγραμματικός στόχος του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία μπορεί να αποβεί ρεαλιστικά εφικτός.

Γνωρίζουμε, άλλωστε, ότι η επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος -της συνολικής υπέρβασης του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της παραγωγής και της κοινωνίας- εξαρτάται σε καθοριστικό βαθμό από το εύρος του, από το πεδίο εφαρμογής του. Επιπλέον, όμως, και για αξιακούς λόγους, στόχος μας δεν είναι «απλώς» να ρυθμίσουμε «τα του οίκου μας», αλλά να συντονιστούμε με την παγκόσμια Αριστερά και να συμβάλουμε στην αλλαγή των παγκόσμιων συσχετισμών δύναμης.

Οι προγραμματικοί μας στόχοι για μια νέα ελληνική εξωτερική πολιτική
Προτείνουμε τον ριζικό επαναπροσδιορισμό της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Για μια πολυδιάστατη πολιτική ειρήνης και διεθνούς συνεργασίας, πέρα από τις πιέσεις και δεσμεύσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Οι στόχοι μας στον τομέα αυτό συνοψίζονται στα ακόλουθα:

Απαλλαγή της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας από τον ατλαντισμό
Καμιά εμπλοκή της χώρας μας σε πολέμους και συμμετοχή της σε πολεμικά σχέδια. Ανάκληση των ελληνικών μονάδων που συμμετέχουν σε αποστολές του ΝΑΤΟ. ʼμεσο κλείσιμο της αμερικανικής βάσης της Σούδας και ένταση του αγώνα για το ξήλωμα όλων των ξένων βάσεων στη χώρα μας. Αντίθεση στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και συμβολή στην ανάπτυξη μιας ευρύτερης διεθνούς δυναμικής με στόχο την κατάργηση της ατλαντικής συμμαχίας, για Ελλάδα έξω από στρατιωτικούς συνασπισμούς.

Προώθηση μιας ενεργητικά φιλειρηνικής βαλκανικής πολιτικής
μακριά από επιλογές πολέμου και εθνικιστικά μίση. Εμμονή στο απαραβίαστο των συνόρων και στον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων σε όλες τις χώρες. Μη αναγνώριση της μονομερούς ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου, που συνιστά προσβολή του Χάρτη του ΟΗΕ και βρίσκεται σε αντίθεση με το ψήφισμα 1244/99 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Υποστήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής του συνόλου των Βαλκανίων. Επαναφορά στο προσκήνιο της πρότασης για αποπυρηνικοποιημένα Βαλκάνια.

Ανάπτυξη της διαβαλκανικής συνεργασίας στη βάση ενός Σχεδίου Βαλκανικής Συνανάπτυξης
με στόχο μια εναλλακτική θετική προοπτική για τα Βαλκάνια και ένα αλληλέγγυο μέλλον για τους λαούς της περιοχής. Διαμόρφωση, στο πλαίσιο αυτό, σταθερών πολυμερών δεσμών στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο. Προώθηση ενός Βαλκανικού Οικολογικού Χάρτη.



Προώθηση αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο πλαίσιο του ΟΗΕ στη διαφορά για το όνομα της ΠΓΔΜ
Λύση σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό. Απόκρουση των εθνικιστικών εντάσεων και υποστήριξη διαδικασιών πολύμορφης προσέγγισης, συνεργασίας και οικοδόμησης εμπιστοσύνης με τη γειτονική χώρα.

Στήριξη της νέας προσπάθειας επίλυσης του Κυπριακού
με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ, για τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση του νησιού στο πλαίσιο μιας δικοινοτικής-διζωνικής ομοσπονδίας με μία ιθαγένεια, μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα. Για μια Κύπρο χωρίς ξένους στρατούς και ξένες βάσεις.

Η σταθερή μας θέση υπέρ του διαλόγου στη βάση του διεθνούς δικαίου
για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών συνοδεύεται από την απαίτηση βημάτων, όπως άρση του casus belli, παραπομπή του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο Δικαστήριο της Χάγης, καθώς και από την πρόταση για την αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών και των στρατιωτικών δαπανών Ελλάδας-Τουρκίας. Είμαστε υπέρ της συνέχισης της πορείας ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, με τήρηση των ευρωπαϊκών κριτηρίων εκδημοκρατισμού και κατοχύρωσης των ανθρώπινων, κοινωνικών και μειονοτικών δικαιωμάτων.

Θέλουμε την Ελλάδα γέφυρα ειρήνης με τους λαούς της Μέσης Ανατολής
Στήριξη του αγώνα για τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, τον τερματισμό της κατοχής του Ιράκ, την ανακήρυξη της περιοχής σε αποπυρηνικοποιημένη ζώνη. Θέλουμε τη Μεσόγειο θάλασσα ειρήνης, χωρίς ξένες βάσεις, περιοχή ισότιμης συνεργασίας, γεφύρωσης του χάσματος Βορρά-Νότου στην περιοχή.

Νέα αντίληψη για την άμυνα
Η δική μας πρόταση για την αμυντική πολιτική ξεκινά από τη θέση ότι η καλύτερη άμυνα είναι μια πολυδιάστατη πολιτική ειρήνης και αναβάθμισης της διεθνούς θέσης της χώρας μας.

Η εμπέδωση ειρηνικών σχέσεων ομαλής συνύπαρξης και συνεργασίας, πριν απ' όλα με τις γειτονικές μας χώρες, είναι μια πολιτική επιλογή με την οποία συναρτάται άμεσα και το γενικό αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για δραστική μείωση των υπέρογκων και δυσβάστακτων στρατιωτικών δαπανών, προκειμένου να εξοικονομηθούν σημαντικοί πόροι και να επενδυθούν εκεί που πραγματικά τους έχουμε ανάγκη: στην παιδεία, την υγεία, την κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση, στην ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος.

Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η 83η χώρα στον κόσμο σε δημόσιες δαπάνες για την παιδεία και 56η σε δαπάνες για την υγεία, αλλά 13η σε στρατιωτικές δαπάνες [Έκθεση του ΟΗΕ για την ανθρώπινη ανάπτυξη, 2007-2008].

Πιστεύουμε ότι οι στρατιωτικές δαπάνες μπορούν και πρέπει να μειωθούν δραστικά με τον εξορθολογισμό και τη διαφάνεια στις διαδικασίες αξιοποίησής τους, με την απαλλαγή από πανάκριβες αγορές που υπαγορεύονται από το ΝΑΤΟ ή από τη λεγόμενη «διπλωματία των εξοπλισμών», καθώς και με μια διαφορετική, σύγχρονη και ορθολογική οργάνωση των ενόπλων δυνάμεων. Σταθερή μας θέση είναι ο έλεγχος των προμηθειών των ενόπλων δυνάμεων από διακομματική επιτροπή της Βουλής.

Ευρωπαϊκή πολιτική
Εμπνεόμενοι από έναν αριστερό ευρωπαϊσμό, θεωρούμε ότι η ΕΕ χρειάζεται ριζική αλλαγή, μέσα από μια πορεία αντίθεσης και ρήξης με τον νεοφιλελευθερισμό και τον ευρωατλαντισμό, με πρωταγωνιστές τους λαούς, τους πολίτες και τα κινήματά τους. Χρειάζεται μια πορεία ανοιχτή σε ένα σοσιαλιστικό μέλλον με δημοκρατία και ελευθερία, με ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Η αλλαγή πορείας καθίσταται πιο επιτακτική μέσα στη συγκυρία όξυνσης της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και των διεθνών ανακατατάξεων που συντελούνται. Στο πλαίσιο αυτό, οι στόχοι μας είναι:

Η πανευρωπαϊκή κινητοποίηση για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, των κοινωνικών υπηρεσιών, του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και της υγείας.

Κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο περιορίζει τις πολιτικές της Ευρώπης και των κρατών-μελών της στην τήρηση ανελαστικών δημοσιονομικών κριτηρίων και μόνο, και αντικατάστασή του από ένα Σύμφωνο για την Αειφόρο Ανάπτυξη, την Κοινωνική Προστασία και την Απασχόληση.

Υπαγωγή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δηλαδή του κεντρικού οργάνου για το σχεδιασμό της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, στον πολιτικό και δημοκρατικό έλεγχο του Ευρωκοινοβουλίου, δηλαδή των Ευρωπαίων πολιτών.

Ριζική μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, με δικαιότερη κατανομή των επιδοτήσεων υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών. Αύξηση του σχετικού προϋπολογισμού της ΕΕ για τη στήριξη της ποιοτικής γεωργίας και την ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων περιοχών. Ενίσχυση της βιολογικής γεωργίας και απαγόρευση των μεταλλαγμένων. Κατάργηση του ντάμπινγκ σε βάρος των αναπτυσσόμενων χωρών, προώθηση ενός νέου μοντέλου αγροτικής παραγωγής με διατροφική αυτάρκεια, υγιεινή διατροφή και προστασία του περιβάλλοντος.

Ενίσχυση των αντιπροσωπευτικών θεσμών, ιδιαίτερα του Ευρωκοινοβουλίου, της διαφάνειας και της συμμετοχής των πολιτών.

Διεκδίκηση μιας νέας Συνταγματικής Συνθήκης με συμμετοχή των πολιτών, με Συντακτική Συνέλευση, με ουσιαστική συμμετοχή του Ευρωκοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων και μέσα από τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων σε όλες τις χώρες για την επικύρωσή της. Μιας Συνθήκης που δεν θα κατοχυρώνει συνταγματικά τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά θα διασφαλίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια δημοκρατική, φιλειρηνική, κοινωνική, οικολογική και φεμινιστική Ευρώπη.

Κατάργηση της συνθήκης Σέγκεν, που καθιστά όλους τους πολίτες στο χώρο της Ευρώπης «ύποπτους», θίγει τα προσωπικά δεδομένα και ελευθερίες.

Κατοχύρωση της πλήρους απασχόλησης και της κοινωνικής προστασίας ως βασικό συστατικό μιας κοινωνικής Ευρώπης.

Ισότητα των φύλων ως αναπόσπαστο στοιχείο σε όλες τις πολιτικές.

Καθιέρωση της οικολογικής διάστασης σε όλες τις πολιτικές της Ένωσης και ως προϋπόθεση των ευρωπαϊκών και εθνικών στρατηγικών ανάπτυξης.

Ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, απόρριψη της πυρηνικής ενέργειας. ʼμεση και συντονισμένη δράση της Ευρώπης σε διεθνές επίπεδο για την αναστροφή της καταστροφικής πορείας υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα για τους μετανάστες. Απόκρουση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Απόρριψη της αντίληψης για μια «Ευρώπη-φρούριο».

Αποκλεισμός του πολέμου ως μέσο επίλυσης των διεθνών προβλημάτων. Κοινή εξωτερική πολιτική στη βάση μιας πολυδιάστατης αντίληψης για την ασφάλεια, ανεξάρτητη από το ΝΑΤΟ, για την κατάργηση του οποίου πρέπει να αγωνιστούμε. Απόρριψη της λεγόμενης «αντιπυραυλικής ασπίδας» των ΗΠΑ. Προώθηση του πυρηνικού και συμβατικού αφοπλισμού.

Δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού συστήματος ασφάλειας που δεν μπορεί να οικοδομηθεί με τον αποκλεισμό της Ρωσίας και πολύ περισσότερο εναντίον της. Ένα σύστημα πολυδιάστατης ασφάλειας, το οποίο μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από την ενίσχυση και την αναβάθμιση του ΟΑΣΕ, με δεσμευτικές αποφάσεις. Επίσης, ο ΟΑΣΕ να διασυνδεθεί με τον ΟΗΕ ως περιφερειακός οργανισμός ασφάλειας και ταυτόχρονα να συμπληρωθεί με διαδικασίες υπο-περιφερειακής ασφάλειας, όπως ένα «Βαλκανικό Ελσίνκι».

Παγκόσμια πολιτική
Επιπλέον, χρειάζονται νέες επιλογές στην κατεύθυνση ενός αλληλέγγυου ρόλου της Ευρώπης στην παγκόσμια σκηνή, σε μια κατεύθυνση ενίσχυσης της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης στον πλανήτη:

Συμβολή της Ευρώπης -μαζί και της Ελλάδας- στη διαμόρφωση ενός παγκόσμιου πλαισίου στην κατεύθυνση μιας δημοκρατικής και αποκεντρωμένης διεθνούς τάξης ειρήνης με δικαιοσύνη, ενδυνάμωσης των οικουμενικών δημοκρατικών θεσμών, ενίσχυσης της ισότιμης διεθνούς συνεργασίας.

Εκδημοκρατισμός και ενίσχυση του ρόλου του ΟΗΕ, σύμφωνα με τους ιδρυτικούς του στόχους. Ενίσχυση των εξουσιών και του ρόλου της Γενικής Συνέλευσης, αλλά και διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας στη βάση της ισόρροπης κατανομής, με ιδιαίτερη μέριμνα για την αύξηση της εκπροσώπησης των χωρών του Τρίτου Κόσμου (σήμερα τα 4 από τα 5 μέλη του Συμβουλίου προέρχονται από τον παγκόσμιο Βορρά).

Αναβάθμιση του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου, καθώς και δημιουργία Συμβουλίου Οικολογικής Ασφάλειας. Για έναν ΟΗΕ που να μπορεί να επιβάλει την παγκόσμια οικολογική προστασία.

Κατάργηση της G8. Επανίδρυση με την ισότιμη συμμετοχή όλων των χωρών και ριζική αλλαγή των πολιτικών του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Υπαγωγή τους στον έλεγχο του ΟΗΕ.

Αναζωογόνηση και ενίσχυση των διαδικασιών ελέγχου των εξοπλισμών, αφοπλισμού και μείωσης των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών. Προώθηση ενός προγράμματος πλήρους πυρηνικού αφοπλισμού ως το 2020.

Γεφύρωση των παγκόσμιων ανισοτήτων, μέσα από την εφαρμογή των «Οκτώ αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας» που υιοθέτησε η Διάσκεψη Κορυφής του ΟΗΕ το 2000. ʼμεση αύξηση της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας στο 0,7% του ΑΕΠ των πλουσίων χωρών, που αποτελεί απόφαση του ΟΗΕ. Διαγραφή του χρέους των φτωχών χωρών (122 χώρες του Τρίτου Κόσμου έχουν χρέη ύψους 2.100 δις δολαρίων). Διασφάλιση της πρόσβασης των αναπτυσσόμενων χωρών στις διεθνείς αγορές.

Δημιουργία ενός ταμείου για την ισόρροπη παγκόσμια ανάπτυξη με πόρους από την εφαρμογή του Φόρου Τόμπιν στις παγκόσμιες μεταφορές κεφαλαίου.

.

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

ΕΚΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Ανάλγητοι εκπλειστηριασμοί πρώτης και μοναδικής κατοικίας και μάλιστα για σχετικά μικρά ποσά.Περίπτωση οικογενειάρχη που κινδυνεύει να μείνει στο δρόμο για χρέος 26.000 euro.Ανάγκη λήψης έκτακτων μέτρων για να αποτραπούν γενικευμένες κοινωνικές τραγωδίες


ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ



Προς τους κ.κ. Υπουργούς:

- Οικονομίας και Οικονομικών

- Δικαιοσύνης

- Ανάπτυξης



Εν όψει της γενικευμένης οικονομικής κρίσης που πλήττει κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις παρατηρείται το φαινόμενο επίδειξης κοινωνικής αναλγησίες από χρηματοπιστωτικούς αλλά και οικονομικούς κολοσσούς, όπως η πολυεθνική εταρεία COCA-COLA που δεν διστάζει για ποσό 26.756 ευρώ να προβαίνει σε επίσπευση πλειστηριασμού της πρώτης και μοναδικής κατοικίας τετραμελούς οικογένειας στο Ελληνικό Αττικής, όταν μάλιστα, η μητέρα νοσεί, έχει κριθεί ανίκανη για εργασία και έχει ανάγκη από ιδιαίτερα επιβαρυμένη οικονομικά φαρμακευτική θεραπεία



Ειδικότερα, στις 29/4/2009, εκπλειστηριάζεται για το παραπάνω ποσό, με επίσπευση της άνω πολυεθνικής, κατά Δημητρίου Βάσσιου ένα διαμέρισμα στην οδό Χαλδείας 38 στο Ελληνικό.



Επειδή η ως άνω αναφορά είναι ενδεικτική διότι το φαινόμενο είναι καθημερινό και οδηγεί σε περιθωριοποίηση ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.



Επειδή η αγορά βουλιάζει, πολλαπλασιάζονται οι ακάλυπτες επιταγές και διευρύνονται συνεχώς οι κατασχέσεις, προκαλώντας εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα και τραγωδίες,



Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί



Τι άμεσα μέτρα προτίθενται να λάβουν για ανακούφιση τέτοιων περιπτώσεων όπως ο Δημήτρης Βάσσιος; Σκέπτονται εν μέσω καλπάζουσας κρίσης να εφαρμόσουν το πάγωμα και την αναστολή των πλειστηριασμών, τουλάχιστον για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ειδικά της πρώτης και μοναδικής κατοικίας και μάλιστα για σχετικά μικρά ποσά;
Προτίθενται ευρύτερα να απαγορεύσουν την κατάσχεση και τον εκπλειστηριασμό πρώτης και μοναδικής κατοικίας, τουλάχιστον μέχρι ορισμένου ύψους αντικειμενικής αξίας;

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Γερό χαστούκι για την κυβέρνηση οι ευρωεκλογές


Δημήτρης Παπαδημούλης, Συνέντευξη, Κυριακάτικη Αυγή.

Mόνο μέσα από την ισχυροποίηση της ευρωπαϊκής αριστεράς και την αλλαγή των συσχετισμών μπορεί να αλλάξει ριζικά η πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, υποστηρίζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ και εκ νέου υποψήφιος στη τρίτη θέση του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης. Εκτιμά ότι η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή "δεν μπορεί να σταθεί για πολύ", σημειώνοντας ότι οι ευρωεκλογές αποτελούν μια καλή ευκαιρία για να ρίξουν οι πολίτες ένα γερό χαστούκι στην κυβέρνηση. Θεωρεί ότι είναι στο χέρι του ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει την εμπιστοσύνη όσο γίνεται περισσότερων πολιτών και επιμένει στην ανάγκη δημοκρατικότερης λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας κατηγορηματικά αντίθετος στη μετατροπή του σε ενιαίο κόμμα.

* Ευρωεκλογές ενόψει, όμως, η συζήτηση περιστρέφεται στον κ. Παυλίδη, τη Siemens, κοινώς τα σκάνδαλα...

Η διαφθορά, το μαύρο πολιτικό χρήμα και η διαχρονική ατιμωρησία των ισχυρών αποτελεί ένα κεντρικό πολιτικό πρόβλημα για τη χώρα. Είναι καρπός ενός φθαρμένου δικομματικού πολιτικού συστήματος. Το πρώτο κόμμα, με τη βοήθεια του εκλογικού νόμου, "τα παίρνει όλα" και ορισμένοι "δικοί του" λεηλατούν ατιμώρητοι το κράτος και τους δημόσιους πόρους προς ίδιον όφελος. Μαζί με την οικονομική κρίση και τις εντεινόμενες κοινωνικές ανισότητες, διαμορφώνεται ένα εκρηκτικό μίγμα. Υπάρχει έντονη πολιτική ρευστότητα και ευρύτερη κρίση εκπροσώπησης.

Η θεωρία της κ. Παπαρήγα ότι αυτά είναι απλώς καρποί του καπιταλισμού και γι’ αυτό δεν μας αφορούν οδηγεί στη μοιρολατρία και δίνει βολικά άλλοθι στην εξουσία. Εμείς φυσικά πάντα θα προτάσσουμε την οικονομική και κοινωνική μας ατζέντα. Τις προτάσεις και τις διεκδικήσεις μας για ριζικές προοδευτικές αλλαγές και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Δεν έχουμε όμως κανένα λόγο ούτε να σνομπάρουμε, ούτε να φοβόμαστε, όπως άλλοι, την πολιτική αντιπαράθεση για το ζήτημα της διαφθοράς. Όχι ασφαλώς ως ηθικολόγοι "κυνηγοί κεφαλών", αλλά ως δύναμη που διεκδικεί με συνέπεια, διάρκεια και προτάσεις το σπάσιμο του φαύλου κύκλου της διαφθοράς και της ατιμωρησίας.

* Τι μπορεί να σημαίνει για τον μέσο Ευρωπαίο μια ενδεχόμενη αλλαγή συσχετισμών σε επίπεδο ευρωβουλής;

Αλλαγή συσχετισμών, με ισχυροποίηση της Ευρωομάδας της Αριστεράς, σημαίνει μαχητική αντιπαράθεση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, για να αλλάξουμε ριζικά την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Σημαίνει την αποδυνάμωση όσων οικοδομούν την Ευρώπη ως μια ασύδοτη κοινή αγορά, όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Που προωθούν τον Μπολκεστάιν, το 65ωρο, τη flexicurity, τη στρατηγική της Λισσαβώνας. Η απάντηση της αριστεράς είναι ο αγώνας να αλλάξουμε την Ευρώπη με ισχυρότερο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διαφορετικές προτεραιότητες, επαναθεμελίωση της ευρωπαϊκής οικοδόμησης. Με περισσότερα χρήματα για την κοινωνική συνοχή, για την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία των αδυνάτων και όχι περισσότερα χρήματα στους τραπεζίτες. Με πολιτικό έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σημαίνει αποτελεσματικότερο αγώνα και μέσα και έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, για μια ενωμένη Ευρώπη, δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική, φιλειρηνική.

* Εκτιμάτε ότι τελικώς ο πρωθυπουργός θα συρθεί σε διπλές εκλογές και τι σημαίνει αυτό για τον ΣΥΡΙΖΑ;

Ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να προετοιμαστούν και για τη μάχη των εθνικών εκλογών. Ακόμη κι αν δεν γίνουν διπλές εκλογές, αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί για πολύ. Η αποτυχία της είναι παταγώδης και μη αντιστρέψιμη. Το μίγμα της οικονομικής κρίσης και των σκανδάλων είναι εκρηκτικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με σαφή οριοθέτηση και προς το ΠΑΣΟΚ και προς το ΚΚΕ, οφείλει να αναδειχθεί στην πρωτοπορία της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση της Ν.Δ. για τη διαμόρφωση μιας νέας αντινεοφιλελεύθερης πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας, μακριά από τον δικομματισμό και τις συντηρητικές πολιτικές.

* Γιατί ασκήθηκε τόση κριτική στον Αλ. Αλαβάνο για τις προτάσεις των πέντε σημείων προς το ΠΑΣΟΚ;

Τέτοιες πρωτοβουλίες πάντα υπήρχαν στην ατζέντα μας και προς το ΠΑΣΟΚ και προς το ΚΚΕ. Προσωπικά θα προτιμούσα να ήταν πιο προετοιμασμένες, συστηματικές και πυκνές. Να είμαστε πιο επιθετικά ενωτικοί, αναδεικνύοντας τις προγραμματικές μας αιχμές και να κερδίζουμε, παρά να είμαστε φοβικοί, γενικόλογοι, αρνητικοί και να χάνουμε.

Ο κ. Μπαροζο π.χ. είναι ανεπαρκής και πολύ νεοφιλελεύθερος. Πρέπει να αποτραπεί με συμμαχίες η επανεκλογή του στο τιμόνι της Κομισιόν. Σε αυτό το κορυφαίο ζήτημα εν όψει ευρωεκλογών οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές, και φυσικά το ΠΑΣΟΚ, οφείλουν μια καθαρή θέση. Το έχουν κάνει ήδη, με ένα δυνατό όχι, η Ευρωπαϊκή Αριστερά και οι Πράσινοι. Γιατί αλήθεια ο κ. Παπανδρέου αποφεύγει μια σαφή θέση, συνεπή και με την αντιδεξιά ρητορεία του;

* Ποιο κατά τη γνώμη σας θα θεωρηθεί θετικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ;

Η ηγεσία και το διαρκές συνέδριο του ΣΥΝ έθεσαν ως στόχο την εκλογή τεσσάρων ευρωβουλευτών. Ο Αλ. Αλαβάνος, "κλείνοντας" τη διήμερη συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ, έθεσε ως στόχο την εκλογή τριών ευρωβουλευτών. Προσωπικά, θα συμβάλω, όπως πάντα, στη συλλογική προσπάθεια να πάμε όσο πιο ψηλά γίνεται, στο μέτρο φυσικά που μου αναλογεί.

* Θα παίξει ρόλο το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας;

Στις 7 Ιουνίου οι Έλληνες πολίτες ψηφίζοντας, με απλή αναλογική και χωρίς τα γνωστά κυβερνητικά διλήμματα, μπορούν να πετύχουν με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Να στείλουν 22 εκπροσώπους τους στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και ισχυρά πολιτικά μηνύματα στο εσωτερικό της χώρας. Δεν πρόκειται να ρίξουν την κυβέρνηση της Ν.Δ., αλλά μπορούν και περιμένω να της ρίξουν ένα γερό χαστούκι. Δεν είναι δημοψήφισμα, όπως λέει, χωρίς να πείθει, για ιδιοτελείς λόγους το ΠΑΣΟΚ, γιατί στη χώρα μας υπάρχει πολυκομματική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Είναι στο χέρι μας, αξιοποιώντας τα δικά μας ατού, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη όσο γίνεται περισσότερων.

* Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μετατραπεί σε ενιαίο κόμμα, όπως προτείνεται από διάφορες πλευρές;

O ΣΥΡΙZA είναι και πρέπει να παραμείνει μια πολιτική συμμαχία. Να διευρυνθεί προς τον οικολογικό και τον σοσιαλιστικό χώρο. Να λειτουργεί με τη μέθοδο της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης, πιο δημοκρατικά και πιο αποκεντρωμένα κι όχι ως ένα συγκεντρωτικό υπερ-κόμμα. Ο ΣΥΝ είναι το κοινό μας σπίτι. Είμαι κατηγορηματικά αντίθετος στη διάλυσή του και βέβαιος ότι έτσι νιώθει και η συντριπτική πλειοψηφία των χιλιάδων μελών μας.

*Μιλήσατε για έλλειμμα δημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε τι αναφέρεστε;

Ένα από τα ισχυρά μηνύματα της 2ης Πανελλαδικής Συνάντησης είναι ότι χρειαζόμαστε περισσότερη δημοκρατία στον ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτή η συνάντηση, όπως και η πρώτη, κλήθηκε απλά να επικυρώσει ειλημμένες αποφάσεις της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ (Συντονιστής, Ευρωψηφοδέλτιο, Ευρωδιακήρυξη, Πρόγραμμα). Διατηρώντας τον χαρακτήρα της πολιτικής συμμαχίας, στη βάση κοινών στόχων, πρέπει να βρούμε, με διάλογο και ευρύτατη συναίνεση, διαφανείς τρόπους δημοκρατικής εκπροσώπησης, ώστε κάθε άποψη να ζυγίζει μέσα στη λειτουργία μας όσο ζυγίζει και στην κοινωνία.

*Τι θα πράξει ο Δ. Παπαδημούλης στην περίπτωση που δεν εκλεγεί ευρωβουλευτής;

Δεν γεννήθηκα ευρωβουλευτής. Εκλέχτηκα μόλις τον Ιούλιο του 2004, αφού εργάστηκα ως μηχανικός επί 25 χρόνια. Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Αν δεν εκλεγώ στο Ευρωκοινοβούλιο, θα γυρίσω στη δουλειά μου. Θα μείνω φυσικά στη διάθεση του κόμματος, προσφέροντας από άλλες θέσεις. Μετέχω από τα 18 μου χρόνια στο ρεύμα της ανανεωτικής αριστεράς και νιώθω περήφανος γι’ αυτό. Όλα τα άλλα θα τα δούμε συλλογικά και στην ώρα τους.

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Παρασκευή 17 Απριλίου 2009

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις για το γήπεδο του Παναθηναϊκού

Σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις για το γήπεδο του Παναθηναϊκού, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ, επισημαίνει:
Είχαμε πει ότι θα γίνει γήπεδο και γύρω-γύρω πράσινο. Σήμερα είναι μέρα δικαίωσης.
Μέρα χαράς για τους φιλάθλους, αλλά και για τους πολίτες που θα μπορούν να απολαμβάνουν ένα πνεύμονα πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας.
Επιμένει κ. Κακλαμάνης ότι δεν γίνεται γήπεδο χωρίς εμπορικό κέντρο; Δεν περιμένουμε να ζητήσει συγγνώμη από εμάς. Ας ζητήσει τουλάχιστον ένα συγγνώμη από τον κόσμο του Παναθηναϊκού για τα ασύστολα ψεύδη.
Τέλος, αποδεικνύεται ότι οι πολίτες έχουν τη δύναμη να διαμορφώσουν μια πόλη ανθρώπινη.
To Γραφείο Τύπου

Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ BLOG ΤΗΣ ΕΑΚ

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΧΙΟΥ
Από σήμερα αρχίζει να εμφανίζεται στο διαδίκτυο το blog της Ενωτικής Αριστερής Κίνησης Χίου με διαχειριστές τον Αλέκο Γαϊτάνο, τον Περικλή Στυλιανόπουλο και το Γιώργο Παυλιδάκη.
Η διεύθυνση είναι η εξής:
Ευχόμαστε στο blog καλή συνέχεια και στην ΕΑΚ καλή επιτυχία στις επόμενες Νομαρχιακές εκλογές!

Η Ελένη Σωτηρίου με τους απολυμένους της SIEMENS


Η Ελένη Σωτηρίου με τους απολυμένους της SIEMENS


Οι απολυμένοι του εργοστασίου SIEMENS Θεσσαλονίκης, κατέβηκαν σήμερα με πούλμαν στην Αθήνα και πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Απασχόλησης.

Τα κύρια συνθήματα που φώναξαν ήταν:
«Σκάνδαλα εσείς - Χωρίς δουλειά εμείς»
«Δώσαμε πολλά –Δώστε μας δουλειά»

Η Ελένη Σωτηρίου, υποψήφια στη 2η θέση του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ, παραβρέθηκε στη συγκέντρωση και στο σύντομο μήνυμα συμπαράστασης, μεταξύ άλλων, τόνισε:

«Καθώς προέρχομαι από το χώρο της επισφαλούς εργασίας έχω ζήσει στο πετσί μου τι σημαίνει εργασιακός μεσαίωνας, απολύσεις, τι σημαίνει ανεργία. Μία απάντηση υπάρχει: ανυποχώρητος αγώνας και αλληλεγγύη μεταξύ όλων των εργαζομένων.
Να φτιάξουμε το δικό μας μέτωπο απέναντι στο μέτωπο των τραπεζιτών, των πολυεθνικών και των κυβερνήσεων. Αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε, αρκεί να το πιστέψουμε. Λεφτά υπάρχουν αλλά μοιράζονται για τη διάσωση του πλούτου και για τη συνέχιση της χρεοκοπημένης νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Για παράδειγμα, σε λίγη ώρα ο υπουργός Οικονομίας συσκέπτεται με τους Τραπεζίτες για το πακέτο των 28 δισ. Λεφτά δικά μας, τα οποία στην ουσία χαρίζονται στις τράπεζες.
Από αυτή τη συγκέντρωση απαιτούμε να δοθεί τώρα το αναγκαίο ποσό από αυτά τα λεφτά για να ξανανοίξει το εργοστάσιο της SIEMENS. Και αυτό να γίνει για κάθε εργοστάσιο που κλείνει.
Κανένας εργαζόμενος χωρίς δουλειά. Διάσωση των θέσεων εργασίας κι όχι των προκλητικών τραπεζικών κερδών. Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία».

Αναρτήθηκε από KOE XIOS στις 9:19 πμ 0 σχόλια

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Σούλα Παναρέτου, Αυγή, 15/04/2009

Στην "Αυγή της Κυριακής" (12/4), σε τοποθέτηση που υπογράφεται από το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο του ΣΥΝ, διαβάζουμε, μεταξύ άλλων:«Στην ελληνική πολιτική σκηνή εμφανίζεται όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα να υπάρχουν δύο συνασπισμοί κομμάτων και οργανώσεων της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ο πρώτος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπου συμμετέχουν οι Συνασπισμός, ΑΚΟΑ, ΚΟΕ, ΔΕΑ, Ρόζα, Κόκκινο, ΔΗΚΚΙ, ΚΕΔΑ, Ξεκίνημα, Ενεργοί πολίτες, ανένταχτοι και ανένταχτες της αριστεράς, ο δεύτερος αυτός της Κουμουνδούρου, που συναποτελείται από τον Συνασπισμό και την Ανανεωτική Πτέρυγα (υπογράμμιση δική μου). Μια από τις διαφορές των δύο συνασπισμών είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει βασανιστικά αποφάσεις, αλλά όλες οι συνιστώσες τις σέβονται και δεν λέει η καθεμιά τα δικά της. Αντίθετα, στον συνασπισμό της Κουμουνδούρου πολύ συχνά λέει άλλα ο Συνασπισμός και άλλα η Ανανεωτική Πτέρυγα».Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το εδάφιο και δεν πιστεύω αυτό που βλέπω. Τέτοια επίθεση δεν έχουν τολμήσει ούτε οι στρατηγικοί μας αντίπαλοι...Πάει τώρα καιρός, που από διάφορες μεριές με τρόπο ελάχιστα συναγωνιστικό και συντροφικό υποδεικνύονται σύντροφοι και συντρόφισσες της ανανεωτικής πτέρυγας ως ο κακός μπελάς για τον ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ. Η υπερβολή στους χαρακτηρισμούς και η ειρωνεία χτύπησαν κόκκινο και στην τελευταία ΚΠΕ (4.4.09) που συνήλθε για την προετοιμασία του κόμματος για τις ευρωεκλογές.Στο παρόν δημοσίευμα της “Αυγής”, ωστόσο, θίγονται ιερά και όσια, η πολιτική αξιοπρέπεια μελών που τυχαίνει σήμερα να έχουν μια διαφορετικότερη αντίληψη από την πλειοψηφούσα στον ΣΥΝ, πράγμα που ποτέ ως τα σήμερα δεν αποτελούσε πρόβλημα. Ακριβώς επειδή είναι θέμα αξιοπρέπειας, δεν μπορεί να μείνει χωρίς αντίδραση, παρά το γεγονός, ότι δεσμευθήκαμε όλοι και όλες να διαφυλάξουμε το κλίμα αυτήν την περίοδο.Η υπογράφουσα δεν διακρίνεται για ροπή σε έριδες και διαιρέσεις, ούτε για πολεμική αρθρογραφία, αντιθέτως ακολουθεί την αρχή ενότητα στη διαφορετικότητα και την τακτική της συνεννόησης. Αλλά με αυτήν την αξιολόγηση που τολμούν οι σύντροφοι αισθάνομαι ότι υφίσταμαι μείωση, αν δεν καταργούμαι ως μέλος του ΣΥΝ με τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις προς όλους και όλες. Αντιλαμβάνομαι, ότι όχι απλώς μερικοί σύντροφοι θέλουν να μας διαγράψουν, αλλά ότι μας έχουν κιόλας διαγράψει, με ποια εξουσία άραγε; Και γιατί μιλούν συλλήβδην με όρους... πτερύγων και όχι απόψεων των συντρόφων και συντροφισσών; Σύμφωνα με την αξιολόγησή τους, δεν είμαστε Συνασπισμός, ίσως συναποτελούμε χαλαρή συνομοσπονδία, και φυσικά δεν ανήκουμε στο ΣΥΡΙΖΑ, αφού μόνο ο Συνασπισμός ανήκει εκεί και εμείς είμαστε απέναντι.Επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό, καλώ τον πρόεδρο και την Πολιτική Γραμματεία να δώσουν την απαιτούμενη προσοχή.

Ερώτηση ΣΥΡΙΖΑ για την επέλαση των πολυκαταστημάτων στις τοπικές αγορές


Τε 15/4/2009
Πολιτική εξόντωσης των τοπικών αγορών, οικονομιών και κοινωνιών με την άναρχη και ασύδοτη επέκταση Πολυκαταστημάτων στις μεγάλες πόλεις και την περιφέρειαΕρώτηση Π.Λαφαζάνη προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, ΠΕΧΩΔΕΗ ολοένα και μεγαλύτερη εμφάνιση νέων μεγάλων πολυκαταστημάτων, όπου η κατανάλωση συνδυάζεται συχνά με τη διασκέδαση, εντείνει την ήδη ραγδαία ανακατανομή δυνάμεων στο λιανεμπόριο στις μεγάλες πόλεις και την περιφέρεια.Ο ν.3377/05, ως συνέχεια ακόμα χειρότερων νόμων του ΠΑΣΟΚ, επιτρέπει τη σχεδόν ασύδοτη, με ελάχιστους περιορισμούς, ίδρυση πολυκαταστημάτων σε όλη την ελληνική επικράτεια. Ακόμα χειρότερα, ο ίδιος νόμος, εξαιρεί από κάθε περιορισμό σχετικό με την επιφάνεια του καταστήματος την Αθήνα, την Ανατολική και Δυτική Αττική, τον Πειραιά και τους Δήμους Θεσσαλονίκης και Εχεδώρου, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται και να γίνονται εκρηκτικά τα υφιστάμενα προβλήματα: κοινωνικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά χωροταξικά, πολεοδομικά.Ιδιαίτερα για την Αθήνα αλλά και τη Θεσσαλονίκη, η επέκταση, με την ανοχή της κυβέρνησης, των μεγάλων πολυκαταστημάτων, σε συνδυασμό με το παραεμπόριο, πλήττουν κάθε ισορροπία στις τοπικές κοινωνίες, τις γειτονιές και την πραγματική οικονομία. Οδηγούν σε εξόντωση τις τοπικές αγορές, τους μικρούς εμπόρους αλλά και τους βιοτέχνες, οι οποίοι είναι αδύνατο να συναγωνιστούν τις πολυεθνικές αλυσίδες, τα μεγάλα supermarket, τα πολυκαταστήματα και τους ξένους οίκους με επώνυμα είδη, που στεγάζονται συχνά στα μεγάλα εμπορικά κέντρα. Επειδή ο νόμος 3377/05 για τους όρους και τις προϋποθέσεις ίδρυσης εμπορικών πολυκαταστημάτων μεγάλης επιφάνειας είναι ανεπαρκής και, σχεδόν, επιτρέπει την ασύδοτη επέκταση των πολυκαταστημάτων σε όλη την χώραΕπειδή ο ίδιος νόμος, στις περιοχές του Λεκανοπεδίου της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, όπου η εμπορική δραστηριότητα σε κύκλο εργασιών υπερβαίνει το 65% του συνόλου της χώρας, επιτρέπει κατά απαράδεκτο τρόπο την απεριόριστη ίδρυση πολυκαταστημάτων, δίχως κανέναν χωροταξικό ή περιβαλλοντικό σχεδιασμό. Επειδή ο νόμος 3377/05 αποδείχθηκε στην πράξη ότι δεν λαμβάνει υπ? όψη του σημαντικές παραμέτρους, όπως την συνύπαρξη μικρών επιχειρήσεων και τοπικών αγορών με τα μεγάλα εμπορικά πολυκαταστήματα. Όπως δεν λαμβάνει υπόψη του την προστασία του περιβάλλοντος και κυρίως την αποφυγή ολιγοπωλιακών καταστάσεων και μεγάλων συγκεντρώσεων στο εμπόριο.Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί1. Προτίθενται να θέσουν την ύπαρξη μελετών, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και προδιαγραφές σε θέματα εμπορικής χωροταξίας, περιβαλλοντικής προστασίας και οικονομικής ισορροπίας, ως όρους, προκειμένου να επιτρέπεται η αδειοδότηση πολυκαταστημάτων μεγάλης επιφάνειας και όχλησης; 2. Προτίθενται να τροποποιήσουν τον νόμο 3377/05 ώστε να τεθούν νέα αποτρεπτικά κριτήρια, ουσιαστικότεροι και αυστηρότεροι όροι για την ίδρυση και λειτουργία πολυκαταστημάτων και εμπορικών κέντρων σε όλη την επικράτεια; 3. Ειδικότερα, προτίθενται να τροποποιήσουν τον νόμο 3377/05, ώστε να θέσουν κριτήρια, όρους, περιορισμούς και απαγορεύσεις, με τη λογική των κεκορεσμένων περιοχών, στην ίδρυση πολυκαταστημάτων στις περιφέρειες Αθηνών, Πειραιώς, Δυτικής και Ανατολικής Αττικής, Θεσσαλονίκης και Δήμου Εχεδώρου, στις οποίες σήμερα δεν υφίσταται κανένας περιορισμός;
Ο ερωτών βουλευτήςΛαφαζάνης Παναγιώτης

Έκκληση για αίμα

Τε 15/4/2009
Υπάρχει άμεση ανάγκη για αίμα Α αρνητικό στο Νοσοκομείο της Χίου για τον κύριο Όμηρο Παπαχατζή.
Τηλ. Επικοινωνίας: 6974726866

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ με αφορμή δημοσίευση κειμένου του “Κοκκινοπράσινου Δικτύου του ΣΥΝ”

Δεν θα τους παρακολουθήσουμε στον δρόμο της διάσπασης του κόμματος και της μετάλλαξής του σε αριστερίστικη κατεύθυνση
14/04/2009
...Η Κυριακάτικη Αυγή και η Εποχή δημοσίευσαν κείμενο του “Κοκκινοπράσινου Δικτύου του ΣΥΝ” στις 12/4/2009. Το κείμενο αυτό, πέρα από τον απαράδεκτο και υβριστικό τόνο απέναντι στην Ανανεωτική Πτέρυγα, τη στοχοποίηση συγκεκριμένων στελεχών της, τη δημιουργία πλαστής εικόνας για τον ΣΥΝ και την ηγεσία του, δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ύπαρξη κέντρου (το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο αποτελεί συστατικό του στοιχείο) που επιδιώκει και απεργάζεται από καιρό τη διάσπαση του κόμματος και τη μετάλλαξή του σε αριστερίστικη κατεύθυνση...

ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΓΑΖΑ


Μετά από συντονισμένη επίθεση τον κατοχικών δυνάμεων στη ΓΑΖΑ της Χίου ( Βροντάδο) κατάσχεσαν τα ακόλουθα

Σε ερειπωμένο κτίσμα στην περιοχή Προφήτης Ηλίας – Βροντάδος, εντοπίσθηκαν και κατασχέθηκαν 7 ξύλινες κατασκευές που χρησιμοποιούνται στη γέμιση ρουκετών (καρφιά), 31 ρουκέτες έτοιμες προς ρίψη, 142 καλούπια αυτοσχέδιων ρουκετών έτοιμα προς γέμιση, 15 ρουκέτες έτοιμες για ρίψη χωρίς ξύλο, 78 ξύλινες βέργες (ρουκετόξυλα), 4 ματσόλες και 2 κουταλάκια.Προανάκριση διενεργεί η Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Χίου.


Οι απελευθερωτικές δυνάμεις του νησιού με την υποστήριξη του Επιμελητηρίου Χίου, Εμπορικός σύλλογος Χίου και τους Ξενοδόχους του νησιού ετοιμάζουν μεγάλη αντεπίθεση με ρουκέτες για να απελευθερώσουν της περιοχές Άγιος Μάρκος και Ερυθιανή . Αναμένεται επέμβαση από ΟΗΕ ,ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζει ειρηνευτικό σώμα.

Ρουκέτα πυροδότησε στην ομαλή διεξαγωγή του εθίμου του ρουκετοπόλεμου ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρος. Με αναπάντεχο τηλεφώνημα του προειδοποίησε την Κυριακή το βράδυ τον Δήμαρχο Ομηρούπολης ότι για ό,τι συμβεί θα έχει ο ίδιος την πλήρη ευθύνη, προκαλώντας τον στην ουσία να αποτρέψει την διεξαγωγή του.

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΚΟΕ

ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΠΑΛ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ

Το ήθος της αριστεράς δεν ταιριάζει με «κατινιές».

Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που σε θυμώνουν και διάφορα γεγονότα που καθορίζουν την καθημερινή σου στάση , τόσο στο προσωπικό, όσο και στο κοινωνικό «γίγνεσθαι».
Θυμό και πικρία αισθάνθηκα (φαντάζομαι και πολλοί άλλοι σύντροφοι και φίλοι ότι ένιωσαν το ίδιο συναίσθημα) τις προηγούμενες μέρες, όταν είδα στις εφημερίδες σχόλια και άρθρα τα οποία έκαναν κακό στην αριστερά, καθώς και κινήσεις, που κάθε άλλο παρά συντρόφους θύμιζαν και για τη Χίο ήταν πρωτόγνωρες.
Αισθανόμενος την ανάγκη να αντιδράσω και να μη μείνω απαθής, δέχτηκα δεκάδες λεκτικές επιθέσεις από ανώνυμους για τα άρθρα μου στο μπλοκ.
Επειδή αυτή η κατάσταση δεν οδηγεί πουθενά, αποφάσισα από εδώ και στο εξής, να σταματήσω να ασχολούμαι με τους εν λόγω κυρίους.
Το ήθος της αριστεράς δεν ταιριάζει με «κατινιές».

ΣΤΕΛΙΟΣ

Χωρίς αιδώ στο σπίτι του κρεμασμένου….


Με δελτίο τύπου που εξέδωσε το Τμήμα Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, γνωστοποίησε στους πολίτες του νησιού μας, την πραγματοποίηση υπό την αιγίδα του ομιλίας από τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, κ. Θεόδωρο Βενιάμη.
Η ακαδημαϊκή αυτοτέλεια και το αυτοδιοίκητο του Πανεπιστημίου κατοχυρώνουν πλήρως το δικαίωμα των ιθυνόντων του ανώτατου πνευματικού ιδρύματος του τόπου μας να προσκαλεί τον όποιον θέλει, με την όποια ιδιότητα αυτός έχει και να υποστηρίζει ελεύθερα τις όποιες απόψεις αυτός έχει, αρεστές σε εμάς ή όχι.
Απόλυτα θεμιτό να φέρνει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Χίο τον Πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, τόπο καταγωγής του ιδίου αλλά και των δεκάδων ναυτεργατών που στη δούλεψη του βρήκαν τραγικό θάνατο καθώς και των εκατοντάδων μελών των οικογενειών τους που φαντάζομαι δεν θα βρίσκονταν για να χειροκροτήσουν στην κατάμεστη από κόσμο, όπως την χαρακτηρίζει η ανακοίνωση του Τμήματος Ναυτιλίας, αίθουσα του Ομηρείου.
Έτσι αντιλαμβάνονται οι πνευματικοί ταγοί το ρόλο του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Χίο, τη σύνδεση και τη σχέση του με την τοπική κοινωνία και ανάλογα πράττουν. Ο καθένας κατά τα έργα του κρίνεται.
Εκτενή αναφορά στην οικονομική κρίση έκανε ο Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών παραλείποντας όμως να αναφερθεί στην κρίση αξιών, την ηθική για την οποία πολλά του καταμαρτύρησαν οι πολίτες του απέναντι από αυτόν πεζοδρομίου.
Κουβέντα δεν είπε ο λαλίστατος κατά τα άλλα εφοπλιστής για τις χήρες και τα ορφανά που αντιπάλεψε μαζί τους χρόνια ολόκληρα στις δικαστικές αίθουσες.
Βρήκε όμως και στη Χίο συνηγόρους ο κύριος Βενιάμης, τα μέλη της Διοίκησης του Πολιτιστικού Συλλόγου Αξιωματικών Εμπορικού Ναυτικού, πρόθυμους να προσφέρουν στήριξη σε κάποιον που οι γαλέρες του παρέσυραν στο υγρό τάφο τους δεκάδες συναδέλφους, επιστήθιους φίλους και συγγενείς.
Έτσι χωρίς αιδώ, στο σπίτι του κρεμασμένου… στη γενέτειρα του κυρίου Βενιάμη τη Χίο.

Αλέκος ΓαϊτάνοςΕπικεφαλής του Νομαρχιακού Συνδυασμού Χίου «Ενωτική Αριστερή Κίνηση». (Ε.Α.Κ)

Εκλογική συμμαχία και όχι ενιαίος φορέας

ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ «ΕΠΟΧΗΣ» ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Ντόρα Τσικαρδάνη, Εποχή, 12/04/2009

Ξεκινώ από το πρώτο θεμελιώδες : ότι, δηλαδή, το κόμμα – άρα και η συμμαχία κομμάτων - αποτελεί το εργαλείο, τον μοχλό, για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας και, όχι αυθύπαρκτο και άνευ όρων ιδεώδες καθ’ εαυτό.Περνάω στο δεύτερο θεμελιώδες : ότι, δηλαδή, ο κοινωνικός μετασχηματισμός με ελευθερία και δημοκρατία, απαιτεί την ευρύτερη δυνατή έκφραση και συμμετοχή στο κόμμα ή την συμμαχία κομμάτων, των κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων εκείνων, που συγκλίνουν στον στόχο αυτόν, πράγμα που αποτελεί και το προείκασμα της κοινωνίας, που επαγγελλόμεθα.Με βάση αυτά τα θεμελιώδη, αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα της συγκρότησης, την μορφή, το εύρος και την πολιτική του μεγάλου και παρεμβατικού στην κοινωνία ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βέβαια, για να είναι μεγάλος και παρεμβατικός, πρέπει να τα έχει λύσει στο εσωτερικό του. Είναι προφανές, ότι η πραγματικότητα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ απέχει αρκετά από τα παραπάνω. Είναι προφανές επίσης, ότι η απουσία του σοσιαλιστικού ρεύματος ιδεών (και ανθρώπων) από τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί σημαντικότατο έλλειμμα.Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συγκροτηθεί σε αξιόπιστη εναλλακτική λύση, ως εκλογική συμμαχία, εντός της οποίας όμως, πρέπει με σοβαρότητα να γίνει διάγνωση συμφωνιών και διαφωνιών - και, όχι ως ενιαίος πολιτικός φορέας. Έχει διαφανεί από την μέχρι τώρα λειτουργία μας, ότι ένας κύκλος των συμμάχων, που τον συναποτελούν, μπορεί να συγκλίνει και να λειτουργήσει σε κοινό πλαίσιο, με βάση την στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου για τον σοσιαλισμό με μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές (ΣΥΝ, ΑΚΟΑ, ΚΕΔΑ, ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ), ενώ ένας άλλος κύκλος συμμάχων σαφώς αποκλίνει από το πλαίσιο αυτό (ΚΟΕ, ΡΟΖΑ, ΔΕΑ κ.λ.π.). Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, η πραγματικότητα αυτή θα υπονομεύει βαθύτατα την καθημερινότητα, άρα και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, φτάνοντάς τον κάποιες φορές σε κατάσταση αυτοακύρωσης. Φοβάμαι, πως αυτό θα συμβεί στις επόμενες ευρωεκλογές : η φιλοευρωπαϊκή και ταυτόχρονα αντευρωπαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα μπορεί να αποδώσει οφέλη.Ωστόσο, δεδομένων των διαφορών, των διαφορετικοτήτων και της συγκυρίας, συνεχίζουμε. Η κοινωνία είναι αυτή που δικαιώνει ή όχι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνθηκε από τον αριστερό ευρωπαϊσμό


Φώτης Κουβέλης, Συνέντευξη στην Μαριτίνα Ζαφειριάδου, Ελεύθερος Τύπος, 12/04/2009

Ο κ.Τσίπρας έχει πει για τις ευρωεκλογές ότι θα κριθεί προσωπικά. Με τι όριο θα κριθεί, ποιος είναι ο στόχος για τις ευρωεκλογές;Ο στόχος που έχει τεθεί από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΣΥΝ είναι υψηλός (τέσσερις ευρωβουλευτές). Βεβαίως οι υψηλοί στόχοι διαμορφώνουν αγωνιστική διάθεση για την επίτευξή τους. Πρέπει να υπολογιστεί όμως ότι οι ευρωεκλογές θα γίνουν με όρους εθνικών εκλογών. Η πολιτική αντιπαράθεση και ενδεχομένως η πόλωση θα είναι αρκετά μεγάλη. Κατά συνέπεια, οι υποχρεώσεις του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται μεγαλύτερες.- Είναι γνωστές οι διαφωνίες της Ανανεωτικής Πτέρυγας με την Ευρωδιακήρυξη και το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Τίθεται θέμα αντιευρωπαϊσμού; Φοβάστε ότι ο ΣΥΝ έχει απεμπολήσει τον ηγεμονικό του ρόλο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ;Εμείς καταψηφίσαμε το σχέδιο που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές, θεωρώντας ότι δεν υπηρετεί τον Αριστερό Ευρωπαϊσμό. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να αναζητηθεί ένας κοινός πολιτικός τόπος, χωρίς βέβαια απομάκρυνση της σύγχρονης ριζοσπαστικής και ανανεωτικής Αριστεράς από το κεκτημένο της αναφορικά με τα ζητήματα της Ευρώπης. Θεωρώ ότι θα ήταν αποτελεσματικότερη η πολιτική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ αν αυτός ο Αριστερός Ευρωπαϊσμός κυριαρχούσε σύμφωνα με τις θέσεις και τις αποφάσεις του ΣΥΝ. Είναι αναγκαία σήμερα η επιτάχυνση και η εντατικοποίηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ζούμε μια συνολική κρίση και απονομιμοποίηση του κυρίαρχου νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Από αυτή την άποψη η Αριστερά έχει ευκαιρίες να αναλάβει πρωτοβουλίες για αλλαγή πλεύσης στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και θετικής για τους πολίτες διεξόδου από την κρίση.- Πολλοί μιλούν για ‘λευκή απεργία’ της Ανανεωτικής Πτέρυγας ενόψει ευρωεκλογών. Διαπιστώνετε κάτι τέτοιο;Όλοι και όλες πρέπει να δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την μάχη των ευρωεκλογών, ανεξάρτητα από υπαρκτές πολιτικές διαφωνίες που σχετίζονται και με την συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ. Tα μέλη, αλλά και οι φίλοι του ΣΥΝ που αναφέρονται στην Ανανεωτική Πτέρυγα, θα δώσουν αυτή την μάχη, με όλες τους τις δυνάμεις.- Πώς εξηγείτε τη δημοσκοπική κάμψη του ΣΥΡΙΖΑ;Δεν κάναμε γόνιμη αξιοποίηση της ανοδικής πορείας που έδειχνε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοπεριχαρακωθήκαμε στους εφησυχασμούς (όχι όλοι βέβαια) αυτών των υψηλών δημοσκοπικών ποσοστών που καταγράφονταν. Δεν διαμορφώσαμε την κατάλληλη στιγμή τη σχέση προγραμματικής εμπιστοσύνης με τους πολίτες.- Πόσο σύντομα βλέπετε εκλογές και τι θα πρέπει να κάνει ο ΣΥΝ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ;Δεν αποκλείω να έχουμε πρόωρες εθνικές εκλογές. Δεν είναι μόνο η υπόθεση Παυλίδη, που διαμορφώνει στοιχεία εντονότερης πίεσης στην κυβέρνηση. Κυρίως είναι η πολιτική ασφυξία που δημιουργείται από οικονομικά και κοινωνικά μεγέθη. Η οικονομική κρίση είναι παρούσα, η οικονομική ύφεση επελαύνει, οι κοινωνικές ανισότητες εντείνονται και οι κοινωνικοί συσχετισμοί ανακαθορίζονται. Ζητούμενο είναι πόσο θα μπορέσει ο ΣΥΝ να εκφράσει αυτή την ανακαθορισμένη πια κοινωνική πραγματικότητα στο επίπεδο της πολιτικής, διαμορφώνοντας καινούριους συσχετισμούς. Με το ΠΑΣΟΚ, απουσιάζουν προγραμματικές συμφωνίες ή προγραμματικές συμπτώσεις. Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε να μιλάμε, με τα υπάρχοντα δεδομένα, για συνεργασία.- Τελευταία πάντως, ο κ.Αλαβάνος κάνει επανειλημμένα ‘ανοίγματα’ προς το ΠΑΣΟΚ, όταν ο κ.Τσίπρας φαίνεται να κλείνει τις πόρτες. Πρόκειται για ασυνεννοησία σε επίπεδο ηγεσίας του κόμματός σας;Νομίζω ότι δεν πρόκειται για τη δυσλειτουργία που προκύπτει από την ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΣΥΝ, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μας. Υποστηρίζω επίμονα -και δέχτηκα την κριτική της πλειοψηφίας του κόμματος- ότι πρέπει να υπάρξει κοινή πολιτική δράση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης εφόσον υπάρχει κοινός πολιτικός τόπος για συγκεκριμένα θέματα, έτσι ώστε να καθίσταται αποτελεσματικότερη η απόκρουση της νεοφιλελεύθερης, συντηρητικής πολιτικής.- Στην υπόθεση Παυλίδη, μιλήσατε για καθυστέρηση στην παραπομπή της στη Βουλή και απαράδεκτη παραγραφή αδικημάτων πολιτικών προσώπων. Τι θα έπρεπε να γίνει;Έπρεπε αυτός που διενήργησε την ανάκριση, όταν διαπίστωσε ότι στην υπόθεση εμπλέκεται το όνομα ενός τέως υπουργού, να διαβιβάσει αμελητί τον φάκελο στη Βουλή. Η καθυστέρηση που υπήρξε είναι αδικαιολόγητη. Σε ό,τι αφορά την παραγραφή, η εξαιρετικά μικρή παραγραφή που τίθεται για υπουργούς και υφυπουργούς, σε σχέση με μη πολιτικά πρόσωπα, προσβάλλει την ισονομία. Δικαιολογημένα λοιπόν εγείρει την άποψη των πολιτών ότι οι πολιτικοί έχουν διαμορφώσει έτσι τη θεσμική ρύθμιση για να συγκαλύπτουν τις πράξεις τους.

ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΤΡΟΛ..................





Πως να γίνετε τρολΓια να σας βάλω στο πνεύμα , τα τρολ είναι κάτι κάτι άσχημα , ζαρωμένα τερατάκια που δεν τολμούν να σηκώσουν το ανάστημα τους επώνυμα , γιαυτό εξάλλου είναι και ζαρωμένα .Συνήθως είναι αυτό που λέμε , νάνοι της ζωής – γίγαντες της οθόνης .Και επειδή είναι άσχημα αποφεύγουν να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο . Ετσι δείχνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι . Ετσι αν είστε γένους θηλυκού , θα πρέπει να φανείτε άντρας και τανάπαλιν .Διαλέχτε ένα νικ που να δηλώνει κάτι αιμοσταγές ή εκδικητικό . Διαλέχτε ένα νικ που να ταιριάζει σε σας και τους σκοπούς σας αν θέλετε να γίνετε ένα τρολ που σέβεται τον εαυτό του . Κατά προτίμηση κάποιο βίαιο , τύπου Κόναν ο βάρβαρος ή ο Εκδικητής της Νύχτας ή το Ηλεκτρικό πριόνι ή Η Μάσκα του Τζέισον (από το Παρασκευή και 13) .Μην αποκαλύψετε ποτέ τους σκοπούς για τους οποίους χτυπάτε τα θύματα σας . πχ Προτάσεις όπως ...Δεν σε γουστάρω επειδή μαζεύεις πολλά σχόλια Θυμώνω γιατί το μπλογκ σου έχει πολλά λινκμπλογκς Δεν μπορώ να στα χώσω εκτός διαδικτύου οπότε πάρτα εντόςΜου την δίνει που σου αφήνει σχόλια αυτός/ή Είμαι τόσο σπουδαίος αλλά μου την σπάει που δεν αναγνωρίζεται από τους άλλουςΑφού δεν κερδίζω συμπάθεια ας κερδίσω τουλάχιστον αντιπάθεια να έχει νόημα η ύπαρξη μουΟλα αυτά απαγορεύονται δια ροπάλου .Εμπρός λοιπόν , βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει και βρείτε ένα όνομα που κανείς δεν θα το συνδυάσει με σας . Επίσης ένα τρολλ με το όνομα Κατίνα ή Σούλα δεν λέει και πολλά πράγματα εκτός από μιά γερή δόση κατινιάς ίσως και θα θυμίζει και κομμωτήριο και μπιγκουτί .Τα τρολ δαγκώνουν εκεί που δεν το περιμένει κανείς , ρίχνουν το δηλητήριο τους στο αίμα του θύματος κι’εκείνο πετρώνει από τον φόβο του . Οσο να’ναι η επίθεση από έναν άγνωστο τρομοκρατεί περισσότερο . Ασε που μπορείς να πεις και ότι θέλεις , αφού λογαριασμό δεν έχεις να δώσεις .Τα τρολ σκοτώνουν για διασκέδαση και τρώνε ωμές σάρκες . Εξασκηθείτε , δεν είναι και τόσο δύσκολο . Διαλέχτε ένα καλό θύμα , κατά προτίμηση αρχίστε από καλοκάγαθους μπόγκερς , προπονηθείτε αρκετά και μετά προχωρείστε με προσοχή στους πιό γνωστούς . Αποφύγετε τους δημοφιλείς γιατί μάλλον θα γίνετε γραφικός . Αυτοί έχουν ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις , οπότε μάλλον ρεζίλι θα γίνετε και κανείς δεν θα σας πάρει στα σοβαρά .Τα τρολ επίσης νομίζουν πως είναι άτρωτα αλλά έχουν έναν εχθρό . Το φως . Πετρώνουν μόλις πέσει πάνω τους το φως του ήλιου . Γιαυτό προσέξτε πολύ μην αποκαλυφθείτε γιατί κανείς δεν θα μπορεί να σας προστατέψει από τη καζούρα .Εργασία για το σπίτι . Μπείτε σε 5-6 μπλογκς και αφήστε το σημάδι σας .

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ!

ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ! ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ!
ΜΑΥΡΕΛΟ ΕΧΕΙΣ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗ ΜΕ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΗ.ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΣ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ.ΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΌΣΗ ΟΣΟ ΜΙΑ ΦΩΤΟΒΟΛΙΔΑΣ .ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠAΡΕΜΒΑΣΗΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗΝ ΑΔΕΔΥ.

Στις 14 Απρίλιος 2009 8:44 μμ, ο χρήστης MAURELOS έγραψε:

Εάν δεν τοποθετηθεί σε περίοπτη θεση από σήμερα και για 4 ημέρες{όσες και οι ημέρες που αναφερόσουν υβριστικά
και προσβλητικά σε εμένα από το μπλογκ σου ]το εξής

<<ΖΗΤΩ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΥΡΕΛΟ ΓΙΑ ΟΣΑ ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΤΕΙ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ>>
Θα σου καταθέσω άμεσα μήνυση και αγωγή
ΚΑΘΑΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ!!
Η ΔΗΛΩΣΗ ΝΑ ΣΤΑΛΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝ -ΦΟΡΟΥΜ


ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ 2ης ΥΠΟΨΗΦΙΑΣ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΣΤΗ 2Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ


Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Επιτρέψτε μου σ'; αυτήν την πρώτη μου δημόσια ομιλία μετά την ανακοίνωση της τοποθέτησης μου στη 2η θέση του ευρωψηφοδέλτιου του ΣΥΡΙΖΑ, να μην ξεκινήσω με το συνηθισμένο «σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε κλπ». Κι αυτό γιατί θα ήθελα εξ αρχής να είναι σαφές στο Σώμα και σε όλο το ΣΥΡΙΖΑ ότι βρίσκομαι στη θέση αυτή πρώτον ως μέλος της ΚΟΕ και δεύτερον ως γυναίκα και συνδικαλίστρια στο χώρο της επισφαλούς εργασίας των νέων εργαζομένων. Θα ήθελα επίσης να ξεκαθαρίσω ότι δεν διεκδίκησα αυτήν τη θέση, δεν αντιπαρατέθηκα με άλλες συντρόφισσες και συντρόφους για να την κατακτήσω, άλλωστε υπάρχουν τόσοι άνθρωποι στην Αριστερά μας (και στην ΚΟΕ) με πολύ μεγαλύτερη, μέχρι σήμερα, συνεισφορά από εμένα. Όλες και όλοι ξέρετε ότι η απόφαση είναι συλλογική.

Ο χώρος από τον οποίο προέρχομαι εργασιακά και συνδικαλιστικά, ο χώρος των Ιδιωτικών Υπαλλήλων, είναι ένας ακόμη χώρος της επισφαλούς εργασίας. Ένας χώρος όπου οι νέες και οι νέοι εργαζόμενοι, η γενιά των 600 η 700 ευρώ, υφίσταται τον εργασιακό μεσαίωνα, και την αδιαφορία του υποταγμένου συνδικαλισμού. Είναι αυτονόητη η δέσμευση ότι δεν θα εγκαταλείψω, ακόμη κι αν εκλεγώ, το χώρο αυτό αλλά θα συνεχίσω να είμαι, όχι δίπλα αλλά μαζί, με τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους μου, μέσα στον αγώνα που κάνουν.

Σα γυναίκα και εργαζόμενη και συνδικαλίστρια θα ήθελα ειδικά να απευθυνθώ στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ για να πω κάτι που θεωρητικά ίσως γνωρίζουν αλλά τους είναι μάλλον δύσκολο να συνειδητοποιήσουν. Ότι στη διπλή καταπίεση, που σα γυναίκες νιώθουμε, χρειαζόμαστε την ενεργητική δική σας συμπαράσταση. Άμεσα. Πρακτικά, όχι μόνο στις διακηρύξεις. Έτσι αλλάζει η κοινωνία. Ρωτώ: πόσες συντρόφισσες δεν είναι σήμερα εδώ γιατί κρατάνε τα παιδιά; Πόσες συντρόφισσες έχουν χαθεί από την πολιτική και συνδικαλιστική δουλειά, όχι γιατί το θέλουν αλλά γιατί τις αναγκάζει ο «καταμερισμός καθηκόντων της Αγίας Οικογένειας»; Χρειάζεται να απαντήσουμε, επαναλαμβάνω άμεσα και πρακτικά, σε τέτοια ζητήματα, να διαμορφώσουμε αιτήματα που να απαντούν σε τέτοια προβλήματα -και βέβαια στα συνολικότερα ζητήματα της καταπίεσης του «μισού του ουρανού». Χρειάζονται μεγάλες ανατροπές και σε αυτό το επίπεδο.

Γενικότερα, εδώ στην κορυφαία διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ, θέλω να πω ρητά και κατηγορηματικά ότι θα δώσω μαζί με όλες και όλους εσάς τις μεγάλες μάχες που είναι μπροστά μας στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Με βάση το πρόγραμμα μας. Με βάση τη διακήρυξη μας για τις Ευρωεκλογές. Για να αλλάξουμε το τοπίο. Για να μην πληρώσει ο κόσμος της εργασίας τη βαθύτατη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και τη χρεοκοπία του νεοφιλελευθερισμού. Για να ανατραπεί το πολιτικό σκηνικό. Για να μπει φραγμός στο δικομματικό καρτέλ, που δουλεύει σταθερά με την εναλλαγή χωρίς όμως καμμιά ουσιαστική αλλαγή.

Από την άποψη αυτή, συντρόφισσες και σύντροφοι, ο Δεκέμβρης, η πρώτη εξέγερση που ζήσαμε μέσα στην κρίση, ήταν ένα μεγάλο σχολείο για όλες και όλους μας. Ο Δεκέμβρης της εξεγερμένης νεολαίας απ'; άκρη σ'; άκρη σε ολόκληρη την Ελλάδα. Αλλά και ο Δεκέμβρης του ΣΥΡΙΖΑ, της μόνης κοινοβουλευτικής δύναμης που πήγε ενάντια στην αστική ομοψυχία. Αλλά επίσης, ο Δεκέμβρης της ηρωικής γυναίκας, μετανάστριας, συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα. Ο Δεκέμβρης μας δείχνει ότι μπροστά μας βρίσκονται δύσκολες, πολύ δύσκολες, αντιπαραθέσεις -γιατί ο κόσμος του πλούτου, παρά τη βαθειά κρίση στην οποία βρίσκεται, δεν θα παραιτηθεί καθόλου εύκολα από τα κέρδη, τα προνόμια , την εξουσία του πάνω στην κοινωνία, από τα ΜΜΕ του, από την άγρια κατασταλτική του μηχανή, από τις προβοκάτσιες του σε βάρος του κινήματος αλλά και από την τακτική «διαίρει και βασίλευε».
Δεν θέλω να σας κρύψω ότι αναλογιζόμενη το μέλλον, νοιώθω πολύ βαρύ το φορτίο. Και η κύρια πηγή αυτοπεποίθησης βρίσκεται στη διπλή συμμετοχή μου, δηλαδή σε μια κομμουνιστική οργάνωση αλλά και στο ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν μέχρι σήμερα συμβάλει καθοριστικά στο να υπάρξουν σημαντικές νίκες για το λαό.

Σήμερα, παρά ποτέ, συντρόφισσες και σύντροφοι, έχουμε ανάγκη τις νίκες.
Όμως έχουμε ανάγκη και τους ανυποχώρητους αγώνες, σαν απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξουν οι νίκες -μην έχουμε αυταπάτες ότι θα έρθουν με εύκολο τρόπο, με θεσμικές παρεμβάσεις, που κι αυτές μπορούν να συμβάλλουν αλλά δεν μπορεί να είναι εκεί το κέντρο βάρους. Αλλά επίσης, για να υπάρξουν αυτοί οι ανυποχώρητοι αγώνες έχουμε ανάγκη από μια Αριστερά, που όπως σωστά διατρανώσαμε, δεν θα κάνει «ούτε βήμα πίσω» αλλά και θα είναι πραγματικά γειωμένη μέσα στο λαό.
Μέσα σ'; αυτούς τους μικρούς καθημερινούς αγώνες, μέσα από τα κινήματα και τις πρωτοβουλίες για τα προβλήματα του κόσμου, ωριμάζει μια νέα συνείδηση. Ωριμάζει η ιδέα της οργάνωσης των από κάτω, της οργάνωσης του λαού. Γιατί αυτή η ιδέα κερδίζει πλατύ κόσμο, ειδικά των το πιο ταλαιπωρημένο κόσμο, τους πληβείους της κοινωνίας μας. Μήπως μέσα από τέτοιες μάχες δεν είναι που αλλάζει ο φόβος στρατόπεδο και βήμα το βήμα μεταφέρεται στο στρατόπεδο των εργοδοτών, των υπερασπιστών του συστήματος και του υποταγμένου συνδικαλισμού; Μήπως δεν είναι μεγάλης σημασίας η αναγνώριση μέσα σε όλον τον προοδευτικό κόσμο, που με την στάση της κέρδισε, μια μετανάστρια καθαρίστρια, αλλά και χάρη σ'; αυτήν η ανάδειξη όλων των αποκλεισμένων, όλων αυτών που δεν έχουν φωνή; Και μήπως δεν είναι τεράστιας σημασίας ζήτημα για την Αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ να δεθεί με όλες τις διαδικασίες όπου ωριμάζει αυτή τη νέα συνείδηση;

Μαζί με όλες και όλους τις συντρόφισσες και τους συντρόφους, να δώσουμε μαζί αυτή τη μάχη, για να καταφέρουμε να γειωθεί η Αριστερά μας και ο ΣΥΡΙΖΑ σ'; αυτό το πιο εκμεταλλευόμενο αλλά και το τόσο ελπιδοφόρο και μαχητικό κομμάτι της κοινωνίας μας.
Να βρεθούμε παντού και ειδικά στα μέτωπα που μέχρι τώρα δεν τα έχουμε καταφέρει όσο καλά θα έπρεπε
Στα εργοστάσια που κλείνουν
Στα κάτεργα που κρύβουν τις εργαζόμενες στα ψυγεία
Μπροστά σε κάθε βιομήχανο που εκβιάζει για μοίρασμα της εργασίας, κατά το μισή δουλειά, μισός μισθός, μισή ζωή αλλά και μεγαλύτερα κέρδη για το κεφάλαιο
Στα call centers
Στα stage
Στις ουρές των ανέργων στον ΟΑΕΔ
Στις ουρές των μεταναστών έξω από τα ΚΕΠ, όπου για να πάρουν ένα αυτονόητο χαρτί ευτελίζονται αλλά και ξεζουμίζονται οικονομικά. Κι έξω από την Πέτρου Ράλλη όπου δολοφονούνται, χωρίς κανείς να πληρώνει.
Στα super market της ακρίβειας
Στις τράπεζες της ληστείας και των πλειστηριασμών, που όσο βαθαίνει η κρίση τόσο αποτελούν εφιάλτη δεκάδων χιλιάδων νοικοκυριών

Κι εδώ θα ήθελα να σημειώσω κάτι. Καλές οι κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις. Πιστεύω ότι το έργο μας στο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι σημαντικό. Όμως οι όποιες και όποιοι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στους θεσμούς, δεν έχουμε σαν μόνο όπλο την ερώτηση ή την ομιλία, που αρκετές φορές γίνεται μπροστά σε άδεια έδρανα. Πέρα από αυτό, έχουμε κι άλλα. όπλα. Και μας το έδειξε αυτό ο Χρήστος Κορτζίδης. Με την απεργία πείνας. Μας το έδειξαν οι βουλευτές μας, ο Τάσος ο Κουράκης και ο Θοδωρής ο Δρίτσας που μπήκαν στα καΐκια του Free Gaza και δεν σκέφθηκαν πως κινδυνεύει η ζωή τους από τα αδίστακτα, ναζιστικά πυρά του Ισραηλινού στρατού.
Γιατί το λέω αυτό; Γιατί χρειάζεται να γενικευθούν και να πολλαπλασιαστούν αυτά τα παραδείγματα. Γιατί σαν αριστερή και κομμουνίστρια, δεν μπορώ να δεχθώ για παράδειγμα ότι θα δολοφονούνται 8 άνθρωποι, 8 εργάτες στο Πέραμα και δεν θα γίνεται χαμός. Κι όσο κι αν η ευθύνη για το συγκεκριμένο γεγονός είναι στο ΠΑΜΕ, στο ΠΑΜΕ των μεγάλων λόγων αλλά και της εκτόνωσης της οργής του κόσμου, υπάρχει και για εμάς, θα έλεγα, μια πρόκληση. Πολύ δε περισσότερο όταν βγαίνει ένα επαίσχυντο πόρισμα που λέει η ευθύνη για τη δολοφονία βρίσκεται στους ίδιους τους εργαζόμενους. Ε, όχι. Φτάνει πια. Κι εγώ δηλώνω ότι δεν πρόκειται να σεβαστώ τον καθωσπρεπισμό και τις τυπικές διαδικασίες ενός συστήματος που δολοφονεί και μάλιστα διπλά.
Χρειάζεται και σα ΣΥΡΙΖΑ να αφουγκραζόμαστε πάντα και να συνδεόμαστε με την αγανάκτηση του κόσμου, για να πείσουμε την κοινωνία ότι μπορεί να αντισταθεί, μπορεί να ανατρέψει, μπορεί ν'; ανοίξει μια άλλη προοπτική.
Μόνον έτσι μπορούμε να πείσουμε και για το πρόγραμμα μας αλλά και για το όραμα μας, το σοσιαλισμό
Νομίζω ότι η βαθύτατη κρίση που είναι μπροστά μας επιβάλει σε μας την πιο αποφασιστική στάση και την εξαπόλυση μεγάλων κινημάτων. Θέλουμε όχι ένα ΣΥΡΙΖΑ των συζητήσεων και των χαοτικών συνελεύσεων αλλά έναν ΣΥΡΙΖΑ δράσης και πράξης ένα ΣΥΡΙΖΑ των κινημάτων, μοχλό αλλαγων, χρήσιμο στους κάτω και επικίνδυνο στους πάνω .

Γνωρίζετε τον θόρυβο που έγινε από πολλές μεριές με την απόφαση η 2η θέση να δοθεί στην ΚΟΕ. Θεωρήθηκε λίγο βέβηλο για την νέα «μεγάλη ιδέα» της αστικής τάξης, τον ευρωπαϊσμό, να εκπροσωπηθεί ένα κόμμα από μια δύναμη που είναι επικριτική για το εγχείρημα της ΕΕ, που έχει συγκεκριμένες θέσεις για το χαρακτήρα και τη φύση της. Κι όχι μόνο. Χρησιμοποιήθηκε η ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα της ΚΟΕ σαν πρόσχημα για να κτυπηθεί το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Συνέβη και πάλι αυτό που έχουμε δει και άλλες φορές: Προσπαθούν να υποδείξουν στο ΣΥΡΙΖΑ να είναι μια ενσωματώσιμη, ευνουχισμένη, αποστειρωμένη δύναμη, να επιβάλλουν επιλογές και πρόσωπα, να τον έχουν του χεριού τους. Την μια τον κατηγορούν σαν χαιδευτή αυτιών των κουκουλοφόρων την άλλη σαν προγεφύρωμα εισβολής ούννων, βάνδαλων, απολίτιστων αντιευρωπαίων που πάνε ενάντια στην πρόοδο και θέλουν το βούλιαγμα ολόκληρης της Ευρώπης. Όλα αυτά είναι αστεία πράγματα και καλά κάνουμε σαν ΣΥΡΙΖΑ και δεν μασάμε. Έτσι δείχνουμε τον ριζοσπαστισμό μας, έτσι δείχνουμε πως είμαστε μια φρέσκια συσπείρωση, ένα πραγματικό ενωτικό και ελπιδοφόρο εγχείρημα. Καταλαβαίνετε όμως πως το κλίμα που δημιουργήθηκε δεν είναι και το καλύτερο ιδιαίτερα όταν ορισμένα από αυτά αναπαράγονται και από πτέρυγες της αριστεράς. Αυτό το πρόσθετο εμπόδιο θα το αντιμετωπίσουμε προβάλλοντας με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τις θέσεις και τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρώπη και τον κόσμο.
Θα δημιουργήσουμε μια άλλη δυναμική και όπως πείσαμε για την αναγκαιότητα του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα κι αυτούς που το καταπολεμούσαν, έτσι και τώρα θα δείξουμε πως η λατρεία των θεσμών και η προσκόλληση σε μια ουτοπική Ενωμένη Ευρώπη δεν αποτελούν διέξοδο. Γιατί τόσο ο καπιταλισμός όσο και η ΕΕ βρίσκονται σε βαθιά κρίση και εμείς δεν είμαστε -δεν μπορεί να είμαστε οι ναυαγοσώστες τους.

Αλλά τι λέει ο δικομματισμός, η Κομισιόν και συνολικά η ΕΕ μπροστά στην κρίση; Περισσότερος νεοφιλελευθερισμός, καμιά παρέκκλιση από το Σύμφωνο Σταθερότητας, από την πολιτική δηλαδή που οδήγησε σε μια βαθιά και διπλά διχασμένη Ευρώπη. Με τα συμφέροντα του γαλλογερμανικού άξονα για αυστηρή προσήλωση στο ΣΣ, να βρίσκονται σε ευθεία αντιπαράθεση, με την ανάγκη των μεγάλων δημόσιων δαπανών, για να μην πληρώσουν το μάρμαρο της κρίσης οι λαοί. Αλλά πρώτα και κύρια η Ευρώπη είναι βαθειά διχασμένη καθώς η ταξική πόλωση και ο κοινωνικός αποκλεισμός παίρνουν πρωτόγνωρες διαστάσεις. Πριν την κρίση μιλούσαμε για την Ευρώπη των 130 εκατ φτωχών -και πού θα φτάσουμε αν δεν τους σταματήσουμε; Είναι άραγε αντιευρωπαϊσμός αυτή η τοποθέτηση; Ποιος σήμερα δεν μπορεί να δει ότι η ΕΕ είναι ένα στρατηγείο του κεφαλαίου και των πολυεθνικών; Επιτρέπεται σήμερα άνθρωποι της Αριστεράς να μην μπορούν να δουν αυτό που βλέπουν οι εργαζόμενοι που ξεσηκώνονται κατά εκατομμύρια σε απεργίες και διαδηλώσεις ενάντια στις πολιτικές που εκπορεύονται από την ΕΕ; Τον Μπολκενστάιν, τη flexicurity, το ευρω-φακέλωμα που μόλις πριν λίγες μέρες άρχισε να λειτουργεί και επίσημα, το μοίρασμα της εργασίας. Επιτρέπεται σήμερα άνθρωποι της Αριστεράς να μην μπορούν να δουν αυτό που βλέπουν οι λαοί σε ολόκληρη την Ευρώπη, που όποτε τους δίνεται η δυνατότητα να εκφραστούν μαυρίζουν στα δημοψηφίσματα αυτά που απεργάζεται ο «Μεγάλος Συνασπισμός» Κεντροδεξιών και Σοσιαλδημοκρατών που κυβερνά την ΕΕ; -γι'; αυτό και δεν απαγορεύτηκαν τα δημοψηφίσματα για την Ευρωσυνθήκη, που παρ'; όλα αυτά εισέπραξε το ΟΧΙ των Ιρλανδών; Είναι όλοι αυτοί οι λαοί αντιευρωπαίοι επειδή αγωνίζονται ενάντια στις πολιτικές της Κομισιόν, του κάθε Αλμούνια, του σοσιαλδημοκράτη παρακαλώ Αλμούνια; Ενάντια στη θέσπιση του νεοφιλελευθερισμού ως θεμέλιου λίθου της ΕΕ και των κοινωνιών μας; Κι είναι άραγε αντιευρωπαϊσμός το να μην ταυτίζουμε το μέλλον της Ευρώπης με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Είναι αντιευρωπαϊσμός το να αγωνιζόμαστε και να συντονιζόμαστε με όλα τα κινήματα στην Ευρώπη, για μια άλλη Ευρώπη στον αντίποδα της κατεύθυνσης που έχει η υπαρκτή ΕΕ; Είναι αντιευρωπαϊσμός το κεντρικό σύνθημα του Φόρουμ ενάντια στην ΕΕ του νεοφιλελευθερισμού, του πολέμου και του ρατσισμού; Είναι αντιευρωπαϊσμός να λες ότι Ενωμένη Ευρώπη με την σφραγίδα του νεοφιλελευθερισμού και της αντίδρασης δεν πρόκειται να οικοδομηθεί; Είναι τελικά αντιευρωπαϊσμός το όραμα μας για μια Ευρώπη της πραγματικής δημοκρατίας, της ειρήνης, του Σοσιαλισμού;

Όχι συντρόφισσες και σύντροφοι, όλες και όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι αντιευρωπαϊσμός όλα αυτά. Όλοι και όλες ξέρουμε ότι όλα αυτά ανακαλύπτονται για διάφορους λόγους από τους οποίους όμως ένας είναι ο κύριος: να τρωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί είναι η ουσία. Το να κοντύνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θέλει ο δικομματισμός. Αυτό παλεύουν με πρωτοφανή ζήλο τα ΜΜΕ. ΅


Ας το πούμε λοιπόν άλλη μια φορά:
Ούτε βήμα πίσω
Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας.
Ο νεοφιλελευθερισμός σας χρεοκόπησε, το σύστημα σας απέτυχε
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ. [Να ανατρέψουμε το σκηνικό, να αλλάξουμε τους συσχετισμούς]
Να δυναμώσουμε το ΣΥΡΙΖΑ, να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ γερά ερείσματα στην κοινωνία.
Για μια Αριστερά που να υπηρετεί τους καταπιεσμένους, τους χωρίς φωνή, την εργατική τάξη, τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους του χεριού και του μυαλού, τη νεολαία, κάθε άνθρωπο που ζει από τον ιδρώτα του
Για μια Αριστερά, ενωτική, πολύχρωμη, κινηματική, προγραμματική, διεθνιστική, σύγχρονη, μαχητική, ανυποχώρητη.
Για μια Αριστερά ελπίδα του λαού

ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Αποφάσισα να σταματήσω κάθε αντιπαράθεση μέσα από το blog και γενικά το διαδίκτυο γιατί νομίζω ότι στεναχώρησα συντρόφους, που βρίσκονται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και ειδικά κάποιο σύντροφο που βρίσκεται στα κεντρικά και τον σέβομαι πολύ. Δεν μετανιώνω για ό,τι έχω γράψει και τρέφω ακριβώς τα ίδια αισθήματα, όπως και τότε που τα έγραφα.

Στέλιος

ΑΠΕΙΛΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΟΗΕ

Σύλληψη αυτών που δεν υπόγραψαν

Σήμερα με βάση τον νόμο 509 ( με αυτόν εκτελέστηκε και ο Μπελογιάννης ) καταζητούνται όσοι δεν υπόγραψαν το κείμενο. Σύντροφοι πάρτε τα μέτρα σας , μας περιμένουν δύσκολες μέρες , παρανομίας. Βρείτε κρυψώνες και μεταμφιεστείτε .Η εισαγγελέας Ντελ Πόντε μετά από καταγγελία "ιστορικού μέλους " διέταξε συλλήψεις εγώ μεταμφιέστηκα σε ……..




Το ιστορικό στέλεχος θα λύσει το θέμα στα δικαστήρια Ελληνικά και Ευρωπαϊκά
Λέω πουλήσω τα δικαιώματά στο mega ,και να βάλω δικηγορο το Κούγια .
Το σίγουρο είναι ότι θα πέσει πολύ γέλιο

ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤ. ΖΟΥΜΙΔΗ

_Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ.Αλαβάνου στην 2η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ


Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Επειδή πιστεύω βαθιά τις απεριόριστες δυνατότητες του εγχειρήματός μας, επειδή πιστεύω βαθιά ότι όποιες δυσκολίες έχουν βρεθεί μπροστά μας είναι υπερβάσιμες, επειδή άκουσα συντρόφισσες και συντρόφους να μιλάνε με την καρδιά τους πρώτα, και με το μυαλό τους, στην παρέμβασή μου αυτή δεν θα μιλήσω για τους άλλους. Θα μιλήσω για μας.
Έχει αξία νομίζω ο τεκμηριωμένος, αποφασιστικός, μαχητικός λόγος απέναντι στους άλλους. Το κύριο όμως που θα κρίνει τη δικιά μας πορεία θα είναι, όχι η κριτική μας στις θέσεις τους, θα είναι η προβολή των δικών μας θέσεων. Όχι η κριτική μας στην αδράνειά τους, απέναντι στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η σημερινή κοινωνία, αλλά η δικιά μας δυνατότητα να οδηγήσουμε σε κινηματικές δράσεις. Όχι η κριτική μας στα δικά τους σχέδια, που είναι σχέδια ενσωμάτωσης και υποταγής σε ένα σύστημα το οποίο απ΄ όλους πια γίνεται δεκτό σ΄ όλον τον πλανήτη για την τεράστια, την εκρηκτική ζημιογόνα δράση που έχει, αλλά το δικό μας σχέδιο. Κι όχι κριτική στις δικιές τους αξίες μόνο, αλλά η προβολή των δικών μας αξιών.
Το πρώτο που θέλω να πω, Σ΄ αυτή την καμπή του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι οι ευρωεκλογές, που είναι καμπή, καμπή προς τα πάνω, κατά τη γνώμη μου, όσοι ήδη εκείνοι οι οποίοι είχαν ετοιμάσει τον παππά με το καλυμμαύκι και το φέρετρο για τις εκλογές του 2004, όλοι αυτοί πρέπει να ξέρουν ότι, εάν υπήρξε στις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2004 μια αρνητική έκβαση για την αριστερά, γιατί υπήρχαν χωριστά ψηφοδέλτια, γιατί δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ, γιατί υπήρχε ψηφοδέλτιο γυναικών, σήμερα αυτή η δύναμη θα είναι διπλά εκρηκτική, γιατί έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα και κατεβαίνουμε στις ευρωεκλογές ως συνασπισμένη ριζοσπαστική αριστερά και δεν αστειευόμαστε γι αυτό. Και γιατί έχουμε τις γυναίκες σε μια πρόταση εναλλακτικής ακολουθίας ανδρών και γυναικών μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Κι έτσι προχωράμε το εγχείρημά μας. Ένα εγχείρημα το οποίο ξεκίνησε ως μια προσπάθεια εκλογικής επιβίωσης του Συνασπισμού τότε και συμμετοχής ομάδων, κινημάτων, κομμάτων της Αριστεράς, όπως μια τακτική ευκαιριακή κίνηση. Εάν βρεθεί σε ένα πλαίσιο το οποίο αναδείκνυε όλες τις δυνατότητες μπορεί να οδηγήσει εντελώς αλλού. Και γι αυτό βλέπουμε ότι με το ξεπέρασμα αυτό του άγονου τοπίου των αναμετρήσεων και των ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, με το τι ρίξαμε τα τείχη ανάμεσα στην κοινοβουλευτική και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, με το ότι συνδυάσαμε την κινηματική δράση με την πολιτική δημιουργήσαμε μια νέα κατάσταση στην πολιτική σκηνή της χώρας μας. Αλλάξαμε συνολικά το τοπίο. Δώσαμε ξανά ελπίδα -και μην το ξεχνάμε, σύντροφοι- σε πολλούς συντρόφους, συντρόφισσες, συναγωνιστές, συναγωνίστριες από τις παλιότερες γενιές, από τους Λαμπράκηδες και πριν, μέχρι τις γενιές μετά το Πολυτεχνείο. Και δώσαμε ελπίδα στους νέους. Και ανθίσαμε μέσα στο χώρο του κοινωνικού κινήματος.
Όλο αυτό είναι μια μεγάλη κατάκτηση. Μια μεγάλη κατάκτηση που δεν έχουμε δικαίωμα να την αφήσουμε να γίνει γκρίζα. Δεν έχουμε δικαίωμα να την συνηθίζουμε. Πρέπει συνεχώς να έχουμε την ικανότητα, αυτό το στοιχείο της σύμπραξης, της συνεύρεσης, της συνεργασίας της Αριστεράς συνεχώς να το αναδημιουργούμε και να το αναγεννούμε.
Και γι αυτό η διαφορετικότητα στον προβληματισμό, στις προελεύσεις, στις πηγές της κριτικής που ακούγονται κι εδώ είναι μια δύναμη για μας και δεν πρέπει να την αφήσουμε να χαθεί. Μια δύναμη όμως η οποία πάντα θα είναι παρούσα στην αριστερά, ακόμη κι αν γινόταν αυτό που είπαν κάποιοι σύντροφοι, δηλαδή να έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίο κόμμα, πάλι θα είχαμε τις ανάγκες συμμαχιών. Θα είχαμε την ανάγκη να πάρουμε μαζί μας τις δυνάμεις που αναδείχθηκαν από το μαθητικό κίνημα του Δεκέμβρη. Θα είχαμε την ανάγκη να πάρουμε μαζί μας τις δυνάμεις, τις μη υποταγμένες στα κόμματα, τις αδέσμευτες, τις προσανατολισμένες σε μια άλλη αντίληψη για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας που αναδείχθηκαν μέσα από το αγροτικό κίνημα του Φλεβάρη.
Μ΄ αυτή την έννοια, μην φοβόμαστε τη διαφορετικότητά μας. Φτάνει μόνο να υπάρχει σπονδυλική στήλη. Φτάνει μόνο με τις διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικές ιδέες, διαφορετικές προελεύσεις, διαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετικές γλώσσες να συνενωνόμαστε με σαφήνεια, με ευκρίνεια πάνω σε ένα κοινό πρόγραμμα δράσης το οποίο θα είναι η σπονδυλική στήλη του εγχειρήματός μας. Κι αυτό νομίζω ότι έχουμε απόλυτα τη δυνατότητα να το καταφέρουμε.
Το δεύτερο. Σ΄αυτή την πορεία της οικοδόμησης του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάστηκε ο δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ. Και παρουσιάστηκε ο δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ πολύ πιο δυναμικός και πολύ πιο μαχητικός και πολύ πιο κινηματικός και πολύ πιο αποφασιστικός από τον σχεδιασμό ο οποίος είχε γίνει. Ήταν ο κοινωνικός -και είναι ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ από τα κάτω, με διεργασίες που όλοι εκπλαγήκαμε -και εχθροί και φίλοι. Ξυπνώντας μνήμες σε άλλους, δημιουργώντας όνειρα σε άλλους. Με μια δυναμική η οποία η ίδια μας ξεπερνούσε. Με τη δυνατότητα να δημιουργεί και να στηρίζει κινηματικές δράσεις.
Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ φόβισε τους αντιπάλους και τους φοβίζει. Τους φοβίζει ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρέπει όμως να φοβίσει καθόλου κι εμάς. Κι αυτό σημαίνει ότι, χωρίς να φεύγουμε από την πραγματική κατάσταση που είμαστε, πρέπει να του δώσουμε το χώρο να αναπτυχθεί.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το ψηφοδέλτιο. Μην φεύγουμε από την πραγματική κατάσταση. Δεν έχουμε ακόμη διαδικασίες τέτοιες εκλογής, νομιμοποίησης, αντιπροσώπευσης. Παρακολούθησα από κοντά τις διεργασίες των συνιστωσών. Και θέλω να πω ότι σ΄ όλες τις συνιστώσες είδες τη διάθεση υποχωρήσεων, συμβιβασμών, ακόμη και σε περιπτώσεις που η συμφωνία είχε τίμημα γι αυτές, σοβαρό τίμημα, όπως είχε ο ΣΥΝ. Ακόμα και σε περιπτώσεις που κεντρικά αιτήματά του δεν έγιναν δεκτά, όπως είχε το ΔΗΚΚΙ, το οποίο με μεγάλη πλειοψηφία -ακούμε- συμμετέχει σ΄ αυτή την πορεία.
Παρόλα αυτά, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κάτι. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερβαίνει πια τις συνιστώσες του. Κι ότι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ένας χώρος κοινωνικός, πάρα πολλοί συναγωνιστές, συναγωνίστριες, οι οποίοι έχουν ακόμα την ετικέτα ανένταχτοι, δεν είναι όμως ανένταχτοι. Είναι ενταγμένοι μέσα στο δικό μας εγχείρημα. Και ανησυχούν. Και πρέπει να δώσουμε λύσεις. Και κράτησα πολλές προτάσεις και ιδέες από πολλούς ομιλητές, όπως και από τον τελευταίο ομιλητή, τον Δημ. Παπαδημούλη. Πρέπει να δημιουργήσουμε τελικά συνθήκες ώστε, εάν είναι δυνατόν, στην επόμενη συνδιάσκεψή μας να μπορούμε να κρατάμε κάρτες στα χέρια μας, να μπορούμε να εκφράζουμε όλον αυτόν τον κόσμο, να μπορούμε να εγκρίνουμε ή να μην εγκρίνουμε αποφάσεις. Εάν η Αριστερά τη μεγαλύτερη συμβολή που έχει δώσει στην ιστορία του τόπου, που είναι το ΕΑΜικό κίνημα, ο αγώνας για την Εθνική Αντίσταση, εάν το κατάφερε αυτό είναι ακριβώς γιατί υπήρχε το ΕΑΜ, ήταν οργανωμένο το ΕΑΜ, είχε διαδικασίες το ΕΑΜ. Και μ΄ αυτή την έννοια όσα προβλήματα κι αν βάλλει, προβλήματα στην πραγματικότητα δημιουργίας νέων συνθηκών, δεν πρέπει να καθυστερήσουμε άλλο αυτή την εξέλιξη.
Για μας σημαντικό -επειδή ειπώθηκαν πολλά- στην πορεία μας προς τις ευρωεκλογές είναι να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε με συμμετοχή, με αυτενέργεια, οι συνελεύσεις, σε επίπεδο νομαρχίας και σε επίπεδο πόλης του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να κινητοποιηθεί όλο αυτό το τεράστιο δυναμικό που έχουμε. Μαζί να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί κεντρικά, μ΄ ένα όργανο συντονισμού το οποίο θα έχει την ικανότητα να σχεδιάζει επιτελικά, να αποφασίζει, να προγραμματίζεται με την ταχύτητα που απαιτούν σήμερα οι εξελίξεις. Και, μαζί με την προσπάθειά μας να μην υπάρχει και ο τρίτος ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τρίτος ΣΥΡΙΖΑ είναι ο τηλεοπτικός ΣΥΡΙΖΑ και τον οποίον πρέπει να τον φέρουμε σε μια τέτοια κατάσταση ώστε να εκφράζει πραγματικά, όσο είναι δυνατόν από εμάς -γιατί δεν είμαστε ιδιοκτήτες των ΜΜΕ- τον χώρο μας και τον κόσμο μας.
Το τρίτο σημείο. Το πρόγραμμά μας. Όταν ξεκινήσαμε είχαμε ένα πρόγραμμα τέσσερις προτάσεις. Κι όμως με τέσσερις προτάσεις ξεκίνησε ένα μεγάλο εγχείρημα του οποίου μέλη είμαστε κι εμείς και το στηρίζουμε. Στις πρώτες εκλογές του 2004 ήταν τέσσερις προτάσεις. Στις εκλογές του 2007 προχωρήσαμε παραπέρα. Η δυναμική μας, που είχε εμφανιστεί όλους αυτούς τους μήνες, ξεπερνούσε την προγραμματική μας ικανότητα.
Έγινε μια σημαντική δουλειά, νομίζω. Και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά. Και μας την παρουσίασε ο σύντροφος Τσακνιάς. Και μέσα στις διάφορες συνιστώσες. Μια πάρα πολύ αξιόλογη δουλειά. Τέτοια δουλειά που βλέπετε ότι πολλές φορές οι ανακοινώσεις μεγάλων κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι μπαγιάτικη και αόριστη και μη δεσμευτική, επανάληψη βασικών στόχων για τους οποίους εμείς παλεύουμε για χρόνια.
Μ΄ αυτή την έννοια όμως, έχοντας μια προγραμματική βάση η οποία -όπως είπε και ο Θοδ. Δρίτσας- είναι ανοιχτή στην εξέλιξη, την ίδια στιγμή πρέπει να λύσουμε το μεγάλο πρόβλημα. Δηλαδή το πώς οι προγραμματικές μας θέσεις θα μπορέσουν να φτάσουν στην κοινωνία, στο εργοστάσιο, στο πανεπιστήμιο, στο σχολείο, στο χωριό μέσα. Πώς θα γίνει ευκρινής η προγραμματική μας κατεύθυνση. Κι επίσης η αξιοπιστία αυτού που προτείνει.
Για να συμβάλει το νεολαιίστικο κίνημα, το φοιτητικό κίνημα να πέσει η χούντα ήταν ένα πρόγραμμα τριών θέσεων. Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία. Μέσα σε μια τέτοια κρίση, εμείς πρέπει με συντομία, με ικανότητα, με τέχνη να βρούμε ακριβώς τα προγραμματικά διακριτικά στοιχεία που έχουμε.
Γι αυτό κυρίως φτάνω στις ευρωεκλογές. Γιατί στο ευρωπαϊκό πεδίο παίζονται πάρα πολλά. Το έχουμε καταφέρει σε κάποια σημεία. Ξέρουν όλοι ότι το θέμα των τραπεζών και της εθνικοποίησης σ΄ αυτό το χώρο είναι πια ένα θέμα το οποίο έχει θέση ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το τέταρτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ. Κάναμε μια μεγάλη στροφή στην πορεία και την πολιτική της Αριστεράς. Η Αριστερά ήταν μια δύναμη που είχε τη γωνία του κήπου. Μιλούσε για τον σοσιαλισμό, μιλούσε για την Οκτωβριανή Επανάσταση, μιλούσε.. της επιτρέπανε από ένα σημείο και πέρα, μετά τη δικτατορία, περίπου να μιλάει για ό,τι θέλει. Δεν παρενέβαινε πολιτικά.
Πριν από λίγα χρόνια κάναμε μια μεγάλη επιλογή. Είπαμε, θα διεκδικήσουμε να εκφράσουμε έναν αριστερό προγραμματικό ριζοσπαστικό, εξωσυστηματικό, αντιπολιτευτικό λόγο. Ήταν δύσκολο εγχείρημα. Για πολλούς ήταν υπερφίαλο. Πώς θα μπορούσε ένα κόμμα, ένας χώρος του 3%.. να εκφράσει μια άλλη αντίληψη για την αντιπολίτευση από τον άλλο πόλο του δικομματικού συστήματος, που ήταν εκτός κυβερνητικής εξουσίας.
Το καταφέραμε αυτό. Το καταφέραμε με τις εναλλακτικές μας προτάσεις αλλά και κυρίως με τη στήριξή μας στην κινηματική μας δράση. Και είδαμε σε όλες τις μεγάλες συγκρούσεις να διαμορφώνονται δύο πόλοι. Από τη μια η κυβέρνηση, από την άλλη η αριστερά γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και να εξαφανίζονται πολλές φορές, να σιωπούν, να νομίζει κανείς ότι δύο πολιτικές δυνάμεις είναι αυτές που μάχονταν. Όπως το είδαμε όταν είχαμε όλη αυτή την κινητοποίηση σε σχέση με τα πανεπιστήμια. Και σε μεγάλο βαθμό οι κινητοποιήσεις αυτές, η ουσιαστική προσπάθεια ανάδειξης της διαφοράς του συστήματος και της Ν.Δ., οι ερωτήσεις του Γ. Δραγασάκη για το Βατοπέδιο εδώ και χρόνια .. και χρόνια.. και μετά της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, κρίνανε την στροφή και τη μεγάλη πτώση της Ν.Δ.
Σήμερα οι όροι έχουν αλλάξει. Η Ν.Δ., κάτω από, το βάρος και των δικών της πεπραγμένων σε ʽόλα τα επίπεδα, και στο πολιτικό και στο κοινωνικό και στο επίπεδο της διαφθοράς κ.λπ., βλέπουμε ότι καταρρέει. Αυτό κάνει τα πράγματα και πιο εύκολα, τα κάνει τα πράγματα και πιο δύσκολα. Γιατί εμείς πρέπει να δώσουμε σήμερα συγκροτημένα τη μάχη προτείνοντας την άλλη λύση, που είναι έξω -ξαναλέω- από τα πλαίσια του συστήματος και των διορθώσεων που πρέπει να γίνουν.
Και πρέπει και τώρα να δημιουργήσουμε εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε να κατανοήσουν όλοι ότι η λύση περνάει έξω από τα πλαίσια του δικομματισμού.
Το πέμπτο σημείο. Σπάσαμε τα στεγανά. Βρεθήκαμε με τις φοβίες και τις δημαγωγίες γύρω από το 1989 και την προσπάθειά μας να μας αποκόψουν οριστικά από ένα διάλογο με μεγάλα τμήματα του λαού μας, όπου σημαντικό κομμάτι του ήθελε τις αλλαγές.
Εμείς σ΄ αυτό το σημείο δεν φοβηθήκαμε την πολιτική. Δεν φέραμε σε σύγκρουση την πολιτική με την κινηματική δράση. Και σας θυμίζω τις μεγάλες στιγμές του άρθρου 16, των κινήσεων. Εμείς πάντα προτείναμε, καλούσαμε την αξιωματική αντιπολίτευση, ξέροντας τις θέσεις της, να περάσει στην άλλη όχθη απ΄ αυτήν που ήταν. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο λόγος μας δεν πηγαίνει μόνο σε κομματικά γραφεία. Ο λόγος μας πάει στα καφενεία, πάει στις γειτονιές, πάει στις παρέες της νεολαίας. Και είδαμε η συναίνεση αυτή, κάτω από το βάρος του κινήματος και κάτω από το βάρος της πολιτικής δράσης που υπήρχε ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. να καταρρέει. Και είδαμε ένα από τα μεγαλύτερα αποτελέσματα κινηματικής δράσης που έχουμε στη σύγχρονη ιστορία μας, δηλαδή ένα μεγάλο εκπαιδευτικό κίνημα να μπορεί να ακυρώνει τη συνταγματική μεταρρύθμιση, το κέντρο δηλαδή των πολιτικών της Ν.Δ.
Έχουμε μια σαφή άποψη για τη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων στη χώρα μας. Είμαστε ένας πολιτικός χώρος ο οποίος κινείται έξω από τα πλαίσια του δικομματισμού, θέλει να τον ανατρέψει και θέλει να δημιουργήσει συνθήκες για μια νέα πλειοψηφία.
Είμαστε ένα πολιτικός χώρος που με σαφήνεια ξέρει ότι, όπως εμείς συγκεντρωθήκαμε βάσει προγραμματικών συγκλίσεων, με τον ίδιο τρόπο είναι αδύνατον να έχουμε μια ευρύτερη συνεργασία με καμία από τις δύο δυνάμεις που αποτελούν το δικομματισμό.
ʽΌμως δεν πρέπει να φοβόμαστε την πολιτική. Δεν πρέπει να δεχόμαστε να παίζουμε στο δικό τους γήπεδο, που το δικό τους γήπεδο είναι απλώς ένα γήπεδο αριθμητικής, πώς θα βγουν οι 151 που θα παίξουν για τα επόμενα 2,3.. 4 χρόνια τον ρόλο των ισχυρών οικονομικών δυνάμεων. Το δικό μας γήπεδο είναι το γήπεδο της συζήτησης πάνω στα συγκεκριμένα ζητήματα και στις συγκεκριμένες λύσεις που υπάρχουν. Γι αυτό πρέπει να πολιορκούμε με προτάσεις όλο το χώρο της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Μην φοβόμαστε. Ούτε τη Λισσαβόνα έχουμε να φοβηθούμε εμείς, ούτε την αναθεώρηση του 2013, ούτε τον Μπαρόζο.
Η πρότασή μας ναι, το γράμμα στέλνεται και στην ηγεσία. Φεύγουν όμως εκατομμύρια γράμματα, τα οποία πηγαίνουν στο καφενείο του χωριού, πηγαίνουν στη βραδινή συνάντηση των συγγενών στο σπίτι κι όπου κανείς δεν μπορεί να πει ότι για λόγους αυθαιρεσίας και μεγαλομανίας αρνείται ο ΣΥΡΙΖΑ τη συνεργασία. Άλλοι αρνούνται τη συνεργασία. Άλλοι αρνούνται τη συνεργασία, γιατί θίγει το σύστημα, ανοίγει άλλους δρόμους για τη χώρα μας.
Το έκτο σημείο. Σε μεγάλο βαθμό η δύναμή μας στηρίχτηκε στη νέα γενιά. Και στο κίνημα για το άρθρο 16. Και στο κίνημα για τους συμβασιούχους, που ήταν μια πρώτη είσοδος στο χώρο της ευλύγιστης εργασίας. Και πρέπει να δούμε αυτό το κίνημα, πέρα απ΄ αυτά που έκανε, τώρα, με τις συνθήκες της κρίσης, πόσο προδρομικό σε ευρωπαϊκό επίπεδο και διεθνώς ήταν. Διότι ήταν ένα κίνημα -ʽόχι μια τοποθέτηση κόμματος- ένα κίνημα το οποίο έθεσε το θέμα του δημόσιου χώρου, το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, το θέμα του κοινωνικού κράτους, το θέμα της αντιμετώπισης της ανεξέλεγκτης αγοράς γύρω από το ζήτημα και των ελευθέρων σπουδών και ιδιωτικά πανεπιστήμια ή η ανώτατη παιδεία είναι υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα των πολιτών να την απολαμβάνουν.
Ήταν η δύναμή μας. Οι ρίζες μας, οι ρίζες της γοητείας, της ελκυστικότητας, της αποτελεσματικότητας του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται εκεί.
Δεν πρέπει λοιπόν να επιτρέψουμε σε κανέναν τη δύναμή μας να την κάνει αχίλλεια πτέρνα μας. Και γίνεται αυτή η προσπάθεια. Γίνεται με συγκεκριμένο, μακρόχρονο προγραμματισμό. Το κίνημα της νεολαίας, είτε ήταν ΕΠΟΝ, είτε ήταν Λαμπράκηδες, είτε ήταν η γενιά του Πολυτεχνείου, είτε ήταν οι αριστερές οργανώσεις, είναι αυτό, ανάμεσα στα άλλα, το οποίο τους φοβίζει, το βλέπουν ως καταλύτη για τις αλλαγές των εξελίξεων.
Δεν θα τους αφήσουμε. Κι οφείλουμε να υπερασπιστούμε και οφείλουμε να σκεφτούμε την κατάσταση. Κι οφείλουμε να δούμε τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί. Μπορούμε να δώσουμε λύσεις … Αλλά ας σκεφτούμε ότι αυτό το πράγμα γίνεται μετά από μια μεγάλη νίκη, μια ασύλληπτη νίκη, μια νίκη που δεν βρίσκεις σε άλλες χώρες και ας δούμε με ποιον τρόπο θα επανασυσπειρώσουμε δυνάμεις -πέρα από το να καταγγέλλουμε- θα επανασυσπειρώσουμε πολύ από το επιστημονικό και διδακτικό προσωπικό των πανεπιστημίων μπορούν να ξαναρθούν μαζί. Ας ακούσουμε την κραυγή καθηγητών, όπως ο Μανιτάκης, οι οποίοι σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα έχουν σταθεί δίπλα στα προβλήματα της Αριστεράς.
Ας στηρίξουμε τις μεγάλες κατακτήσεις μας, όπως είναι το άσυλο. Δεν πρέπει να φοβηθούμε να πούμε ότι το άσυλο είναι εν κινδύνω. Κι είναι εν κινδύνω γιατί κινδυνεύει να χάσει αυτό το πολύτιμο δικαίωμα, που μια από τις λίγες χώρες είναι η Ελλάδα που έχει, τη στήριξη όλης της κοινωνίας. Μισούν την εικόνα του τανκ που μπαίνει το ΄73 στο Πολυτεχνείο και τον τρόπο που αντιστάθηκε η νεολαία και τον τρόπο που άλλαξε τις πολιτικές εξελίξεις. Και θέλουν να την αποδομήσουν. Μ΄ αυτή την έννοια, πρέπει να βρούμε τον τρόπο για την στήριξή του από την κοινωνία. Και να ανοίξει και να αναδειχθούμε εμείς η Αριστερά ως η πρωτοποριακή δύναμη που θέλει να δώσει το άλλο πανεπιστήμιο. Θέλει να δώσει την άλλη εκπαίδευση.
Δέστε τα γεγονότα στον Ρέντη προχτές. Η εκπαίδευση η οποία στηρίζεται στον ατομισμό, στην απληστία, στο σαρκασμό του αδύναμου, στο μαύρο πρόβατο του μαθητή, στη σχολική διαρροή.. Ελάτε εμείς εδώ, πέρα από τους αγώνες για τα δικαιώματα, τα εισοδηματικά των εργαζομένων, να δώσουμε το δικό μας πρότυπο μιας αριστεράς που θέλει την εκπαίδευση συλλογική, να στηρίζεται σε αξίες, να είναι ουμανιστική, να δώσουμε μια διαφορετική απάντηση.
Το έβδομο σημείο. Το θέμα του Δεκέμβρη. Όπως και όλοι εσείς, έτσι κι εγώ, σε μια πρωτοφανή για τη μεταπολίτευση συμμαχία του συστήματος, που εκφράστηκε από τη σύγκλιση της Ν.Δ. με άλλα δύο κόμματα, σε μια μεγάλη πρωτοφανή επίθεση που δέχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ σταθήκαμε στο ύψος μας. Και, αντί να γίνουμε εισαγγελείς, γίναμε φορείς στήριξης των αιτημάτων αμφισβήτησης και της νέας Ελλάδας που ζητάει η νεολαία.
Είμαστε περήφανοι για τη στάση μας. Δεν έχουμε να ζητήσουμε συγνώμη από κανέναν. Και δεν δεχόμαστε εμείς τις κατηγορίες σε σχέση με τη βία. Ποιοι προβάλλουν τις ενοχές τους για τη βία πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ; Αυτοί που ευθύνονται για 1500 νεκρούς, οι περισσότεροι νέοι, από τροχαία; Αυτοί που ευθύνονται για 150 νεκρούς, οι περισσότεροι νέοι, από αυτοκτονίες κάθε χρόνο; Αυτοί που ευθύνονται για 150 νεκρούς περίπου από εργατικά ατυχήματα; Αυτοί που ευθύνονται για 200 νεκρούς από ναρκωτικά; Αυτοί θα μας κατηγορήσουν για τη βία; Θα μας πουν στο ταξί ή αλλού ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέση με τη βία; Ένα κρούσμα έχουμε εμείς. Όταν αγωνιστές και αγωνίστριες του ΣΥΡΙΖΑ -και άλλων φορέων-συζητούσαν για μια σειρά ζητήματα, τη θέση που θα πάρουν, τις πρωτοβουλίες που θα πάρουν, δέχθηκαν επίθεση με χειροβομβίδα, και μόνο ένα τυχαίο γεγονός τους έσωσε.
Όμως έχουμε άλλο πρόβλημα με τον Δεκέμβρη. Έχουμε άλλο πρόβλημα. Κι αυτό είναι ότι δεν μας καλύπτει η συνέχεια του Δεκέμβρη. Η σιωπή των πολλών, η προσφυγή λίγων σε ενέργειες τυφλής βίας, Ότι τον Δεκέμβρη τον διαδέχτηκε, καταφέρανε ένα κλίμα φόβου, αντί για ένα κλίμα ελπίδας. Γι αυτό πρέπει να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια να επανεργοποιήσουμε τη νεολαία και να συμβάλουμε στο να συμμετέχει, με το δικό της τρόπο, σε ένα πλαίσιο πολιτικής αλλαγής και πολιτικής ανασυγκρότησης της χώρας. Και να κάνουμε καθαρό ότι για μας δεν ισχύει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ότι για μας, που θέλουμε την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, δεν ισχύουν σε συνθήκες κοινοβουλευτισμού, άδικα και ανελεύθερα μέτρα. Να πούμε ότι για μας αντιεξουσιασμός δεν σημαίνει να είσαι καθρέφτης των μεθόδων της εξουσίας, δηλαδή να κρατάς, να έχει τη δύναμη μέσα στο σκοτάδι ή όταν ο άλλος είναι αφηρημένος, να επιβάλεις το δικό σου νόμο…. Και κατανοούμε ότι αυτή τη βία περιμένει και θέλει να αξιοποιήσει η εξουσία, η οποία έχει δυνατότητες συγκρότησης μηχανισμών αποδόμησης όλου του κινήματος.
Το όγδοο. Το σύστημα είναι σε βαθιά κρίση, κοινωνική, οικονομική κ.λπ. Το ξέρουμε. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές εάν θα συνέλθει γρήγορα ή αργά. Τις ακούμε, τις παρακολουθούμε, παρεμβαίνουμε, θέλουμε το καλό των εργαζομένων, των ανέργων, έχουμε πρωτοβουλίες κ.λπ. Μία μάχη όμως την έχει χάσει οριστικά το σύστημα, πλανητικά. Κι αυτό μας δίνει τεράστιες δυνατότητες, αλλά μας δημιουργεί και τεράστιες ευθύνες. Κι αυτό είναι η μάχη των αξιών. Είναι ένα σύστημα το οποίο δεν μπορεί να δώσει αξίες. Έδωσε τα υπερκέρδη, την πείνα, τις λοβιτούρες, τα καζίνο, τα Βατοπέδια στην Ελλάδα, τις άγονες γραμμές.. όλα αυτά τα ζητήματα. Πολλοί πολίτες στη χώρα μας, ιδίως νέοι, αλλά όχι μόνο νέοι, μαζί με τη βελτίωση των προβλημάτων τους, ζητάνε κι έναν κόσμο που να έχει κάποιο όραμα, να έχει κάποια, αξία, να κινείται διαφορετικά.
Σκεφτείτε, η Αριστερά είχε ένα μεγάλο έπος τον περασμένο αιώνα. Είχε μεγάλα λάθη, επίσης. Είχε πάρα πολύ μεγάλους διωγμούς. Αν κυρίως όμως κατάφερε να επιζήσει και κατάφερε να δώσει σ΄ εμάς τη σκυτάλη της είναι γιατί έβγαινε ως μια κοιτίδα αξιών, εντελώς διαφορετικών απ΄ αυτές που επικρατούσαν στη χώρα μας. Κι αυτό τι σημαίνει; Όχι, να γυαλίζουμε τα παράσημα του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα; Σημαίνει ότι εμείς πρέπει να γίνουμε φορείς μιας άλλης αντίληψης, φορείς άλλων αξιών, άλλης κουλτούρας. Να ξαναφέρουμε τις ιδέες της αλληλεγγύης, τις ιδέες της συλλογικότητας. Να ξαναφέρουμε τις ιδέες της κοινής δράσης;. Να ξαναφέρουμε την ελευθερία, την αδελφοσύνη.
Ένατο σημείο. Ευρωεκλογές. Έχουμε μεγάλες δυνατότητες. Είναι σωστό αυτό που είπε ο Δημ. Παπαδημούλης. Ήταν ο μόνος ευρωβουλευτής του ΣΥΝ και ενήργησε ως ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ασφαλώς η κρίση δημιουργεί τάσεις συντηρητικής αναδίπλωσης όταν δεν υπάρχει κάποιος δημαγωγός που θα οδηγήσει αλλού την κοινωνία και όταν είναι άφωνη η Αριστερά.
Μ΄ αυτή την έννοια έχει μεγάλη σημασία για μας να μπορέσουμε να συνδυάσουμε -και νομίζω ότι και ο Ν. Χουντής και η Ελ. Σωτηρίου το δώσανε πολύ εκφραστικά- τη δράση μας με τον αγώνα ενάντια στην κρίση. Ξέροντας ότι η Ελλάδα είναι στο μικροσκόπιο. Βλέποντας τον διεθνή Τύπο θα δείτε Ελλάδα. Για τις κινητοποιήσεις της νεολαίας, Ελλάδα. Για την αίσθηση ότι έρχεται η κρίση, Ελλάδα. Για τις αγροτικές κινητοποιήσεις, Ελλάδα. Για το δημόσιο χρέος, Ελλάδα. Για το δημόσιο έλλειμμα, Ελλάδα. Έτσι η Ελλάδα στις ε4υρωεκλογές πρέπει να είναι η χώρα εκείνην που θα δείξει ότι η δύναμη η οποία μπορεί να στηρίξει ένα άλλο δρόμο για όλη την Ευρώπη είναι η Αριστερά.
Δέκατο. Μπορούμε να ανατρέψουμε το σκηνικό, να αλλάξουμε το τοπίο. Η μεγάλη πολιτική μάχη που θα γίνει είναι ανάμεσα στο δικομματισμό και στην πρόταση μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας με επίκεντρο την Αριστερά.
Μας λένε, αλλάξανε οι δημοσκοπήσεις. Ορίστε, και η τελευταία δείχνει μια αυτοδυναμία στα πλαίσια του δικομματισμού. Εμείς τους λέμε, ότι, αν μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια μια μικρή τέχνη, είναι να ανατρέπουμε τις δημοσκοπήσεις. Και δεν ξεχνάμε ότι, όταν αρχίζαμε τον αγώνα για τη διάκριση ρόλων εκκλησίας και κράτους, ήταν συντριπτικά τα ποσοστά σε σχέση με τη δικιά μας άποψη. Όταν αρχίζαμε τον αγώνα για το θέμα του δημόσιου πανεπιστημίου, ήταν συντριπτικά τα ποσοστά όσων ήθελαν το παιδί τους να μπει στο πανεπιστήμιο. Κι έτσι ας περιμένουμε.
Έχει φτάσει η στιγμή, είναι η στιγμή πια. Εμείς δεν κρινόμαστε και κρίνουμε τους εαυτούς μας από την ανταγωνιστική σύγκριση με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Όμως στις ευρωεκλογές έχει φτάσει η στιγμή στις τρεις κεντρικές θέσεις να εκφραστούν τα τρία βασικά ρεύματα που υπάρχουν στη χώρα μας;. Δηλαδή τα δύο ρεύματα του δικομματισμού. Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς και να το θέλαμε σήμερα. Το συντηρητικό και το ρεύμα το οποίο εκφράζεται σήμερα από την αξιωματική αντιπολίτευση. Και μαζί το ρεύμα το οποίο ενεργοποιείται και κινείται για τη νέα κοινωνική πλειοψηφία σ΄ αυτές τις ευρωεκλογές μπορούμε να είμαστε η Τρίτη πολιτική δύναμη. Να δώσουμε τη μάχη και να το κερδίσουμε αυτό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μας χωράει όλους όσους δεχόμαστε το πολιτικό του πρόγραμμα. Και πρέπει να έχουμε αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προχωρήσει αν όφελος δεν έχει ένας ή δύο, αλλά αν όλοι έχουμε όφελος. Επομένως -και το βγάζω σαν συμπέρασμα- δεν θα πέσουμε στην παγίδα κάποιοι να δείξουν αδιαφορία, γιατί ο υποψήφιος που εκφράζει τις αντιλήψεις τους δεν είναι σε καλή θέση. Ούτε θα πέσουμε στην παγίδα κάποιοι να δείξουν αδιαφορία διότι, εάν το αποτέλεσμα που θα φέρουμε είναι πολύ καλό, μπορεί να βγει υποψήφιος τον οποίον θεωρούν αντίθετο στις θέσεις τους. Αυτό θα ήταν παγιδευτικό, αρνητικό. Είναι όμως έξω από τις αρχές μας, την κουλτούρα μας και από τη συνείδησή μας ότι ως αριστερά εκφράζουμε και θα εκφράζουμε μια μεγάλη βεντάλια από διαφορετικά και πολυποίκιλα ρεύματα.
Επομένως σύντροφοι, δεν σας λέω ότι είναι εύκολο.. Επομένως, θα δώσουμε τη μάχη για να είναι πάλι ο Δημ. Παπαδημούλης, για να έχουμε τρεις ευρωβουλευτές με΄σα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Πιστεύω ότι μπορεί. Δεν κρίνεται απ΄ όσα ακούστηκαν σήμερα εδώ μέσα η σημερινή μας συνδιάσκεψη. Δεν κρίνεται ούτε καν από το κλείσιμο που θα κάνει ο Γ. Θεωνάς. Θα κριθεί από τα αποτελέσματος. Από εκεί θα κριθεί. Κι αν έχουμε την ικανότητα να ενεργοποιήσουμε τη συμμετοχή, την αυτενέργεια, να δουλέψουμε με έμπνευση, με αλληλεγγύη, με συλλογικότητα, να προβάλουμε νέες αξίες στην κοινωνία, τότε μπορούμε να πούμε ότι η συνδιάσκεψη αυτή θα έχει σφραγίσει μια νέα θετική τομή, το νέο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας .
Ευχαριστώ