ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ «ΕΠΟΧΗΣ» ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Ντόρα Τσικαρδάνη, Εποχή, 12/04/2009
Ξεκινώ από το πρώτο θεμελιώδες : ότι, δηλαδή, το κόμμα – άρα και η συμμαχία κομμάτων - αποτελεί το εργαλείο, τον μοχλό, για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας και, όχι αυθύπαρκτο και άνευ όρων ιδεώδες καθ’ εαυτό.Περνάω στο δεύτερο θεμελιώδες : ότι, δηλαδή, ο κοινωνικός μετασχηματισμός με ελευθερία και δημοκρατία, απαιτεί την ευρύτερη δυνατή έκφραση και συμμετοχή στο κόμμα ή την συμμαχία κομμάτων, των κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων εκείνων, που συγκλίνουν στον στόχο αυτόν, πράγμα που αποτελεί και το προείκασμα της κοινωνίας, που επαγγελλόμεθα.Με βάση αυτά τα θεμελιώδη, αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα της συγκρότησης, την μορφή, το εύρος και την πολιτική του μεγάλου και παρεμβατικού στην κοινωνία ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βέβαια, για να είναι μεγάλος και παρεμβατικός, πρέπει να τα έχει λύσει στο εσωτερικό του. Είναι προφανές, ότι η πραγματικότητα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ απέχει αρκετά από τα παραπάνω. Είναι προφανές επίσης, ότι η απουσία του σοσιαλιστικού ρεύματος ιδεών (και ανθρώπων) από τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί σημαντικότατο έλλειμμα.Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συγκροτηθεί σε αξιόπιστη εναλλακτική λύση, ως εκλογική συμμαχία, εντός της οποίας όμως, πρέπει με σοβαρότητα να γίνει διάγνωση συμφωνιών και διαφωνιών - και, όχι ως ενιαίος πολιτικός φορέας. Έχει διαφανεί από την μέχρι τώρα λειτουργία μας, ότι ένας κύκλος των συμμάχων, που τον συναποτελούν, μπορεί να συγκλίνει και να λειτουργήσει σε κοινό πλαίσιο, με βάση την στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου για τον σοσιαλισμό με μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές (ΣΥΝ, ΑΚΟΑ, ΚΕΔΑ, ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ), ενώ ένας άλλος κύκλος συμμάχων σαφώς αποκλίνει από το πλαίσιο αυτό (ΚΟΕ, ΡΟΖΑ, ΔΕΑ κ.λ.π.). Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, η πραγματικότητα αυτή θα υπονομεύει βαθύτατα την καθημερινότητα, άρα και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, φτάνοντάς τον κάποιες φορές σε κατάσταση αυτοακύρωσης. Φοβάμαι, πως αυτό θα συμβεί στις επόμενες ευρωεκλογές : η φιλοευρωπαϊκή και ταυτόχρονα αντευρωπαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα μπορεί να αποδώσει οφέλη.Ωστόσο, δεδομένων των διαφορών, των διαφορετικοτήτων και της συγκυρίας, συνεχίζουμε. Η κοινωνία είναι αυτή που δικαιώνει ή όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου