Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/06/2009
Με αγωνία οι αριστεροί πολίτες, όσοι ψήφισαν και όσοι δεν ψήφισαν αλλά προσβλέπουν στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ, παρακολουθούν τα διαδραματιζόμενα στην κορυφή του σχήματος. Το 4,7% ήταν ένα κακό αποτέλεσμα, που η μετεκλογική ηγετική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ το επιδεινώνει...
Η χθεσινή προαναγγελία από τον Αλ. Αλαβάνο ότι προτίθεται να παραιτηθεί αιφνιδίασε αρνητικά. Δεν εξηγήθηκε η σκοπιμότητα της κίνησης. Δεν έγινε αντιληπτή η αποτελεσματικότητά της. Υπάρχουν πολιτικές διαφωνίες μεταξύ του Αλ. Αλαβάνου και του Αλ. Τσίπρα; Ποιες; Και σε ποιες διαδικασίες συζητήθηκαν ή θα συζητηθούν;
Και τα δύο ηγετικά πρόσωπα συμφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στρατηγική επιλογή. Ο Αλ. Αλαβάνος, μάλιστα, υπήρξε ο αρχιτέκτονας την αναζωογόνησης του σχήματος το 2004, αμέσως μετά την εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΝ. Επί των ημερών του, η αριστερή - κοινωνική στροφή του κόμματος βοήθησε στην ανασυγκρότηση του χώρου της ριζοσπαστικής - ανανεωτικής αριστεράς και ο ΣΥΡΙΖΑ έζησε τις ευτυχέστερες πολιτικές στιγμές του, με κορυφαίες τη νίκη της "Ανοιχτής Πόλης" στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας και το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του 2007, επιλογές που πιστώθηκαν σε σημαντικό βαθμό στον Αλ. Τσίπρα και τον Αλ. Αλαβάνο αντιστοίχως.
Επιλογή του Αλαβάνου, που επιβραβεύτηκε από το 70% του κόμματος, και την αναπάντεχη ανταπόκριση της κοινωνίας, υπήρξε η ανάδειξη του Τσίπρα στην ηγεσία του κόμματος. Ήταν από τις σπάνιες περιπτώσεις, όπου ένας ηγέτης, στο απόγειο της πολιτικής προσφοράς του, χωρίς να πιεστεί, δρομολόγησε τη διαδοχή του. Τι είναι εκείνο που έκανε τον Αλαβάνο να "μην έχει καταλήξει αν μετάνιωσε για την επιλογή Τσίπρα"; Τέτοια θέματα δεν αντιμετωπίζονται με σιβυλλικές δηλώσεις. Συζητούνται, εξηγούνται, και προλαμβάνονται παρεξηγήσεις μέσα στα συλλογικά όργανα.
Ποια βήματα είναι ώριμα για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ο Αλέκος Αλαβάνος διάλεξε, μετά την αποχώρησή του από την προεδρία του ΣΥΝ, τον ρόλο του "ιδιόμορφου ανένταχτου" στον ΣΥΡΙΖΑ. Ρόλο εγγυητή της ενότητας και της μετεξέλιξης αυτού του συμμαχικού σχήματος, που όμως δεν ευνόησε τη συγκρότηση ενιαίου πολιτικού κέντρου. Στην Πανελλαδική Σύσκεψη ο Αλαβάνος είχε μιλήσει για την "ταυτότητα μέλους" του ΣΥΡΙΖΑ και μόλις προχθές, στην εκδήλωση για την ιστορία της ΕΔΑ, προχώρησε στον παραλληλισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι δεν είναι πλέον εκλογικό σωσίβιο του ΣΥΝ, αλλά ένας ενωτικός χώρος των αριστερών. Σ' αυτόν, επίσης, οφείλεται η συχνή αναφορά στον "κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ", που υποδηλώνει την προοπτική υπέρβασης του ΣΥΡΙΖΑ ως αθροίσματος μικρών ή μεγαλύτερων σχημάτων κορυφής.
Η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ομοσπονδιακό σχήμα δεν είναι στις προτεραιότητες καμιάς από τις συνιστώσες του. Μπορούν όμως να γίνουν βήματα για πιο συλλογική λειτουργία και μεγαλύτερη συνοχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρωτότυπο πείραμα, που η παραπέρα εξέλιξή του δεν μπορεί να γίνει με αντιγραφές άλλων οργανωτικών - πολιτικών μοντέλων. Για να θυμηθούμε τον Τολιάτι, όταν, μετά τη νίκη της ΕΔΑ το 1958, εισηγούνταν τη μετεξέλιξή της σε ενιαίο φορέα της αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια νίκη που θα δημιουργήσει νέα ποιότητα ΣΥΡΙΖικής συνείδησης. Η ισχυρή "συνιστώσα" των ανένταχτων, ωστόσο, ασφυκτιά σε διαδικασίες που εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως χώρο στρατολόγησης και συμφωνιών κορυφής. Συμφωνιών που πραγματοποιούνται συχνά σε αντίθεση με μεγάλο μέρος της βάσης, όπως συνέβη με το ευρωψηφοδέλτιο. Η βιαστική μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ομοσπονδιακό σχήμα εκφράζονται φόβοι ότι θα διευκολύνει φυγόκεντρες τάσεις στον ΣΥΝ.
Προϋπόθεση για την ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σεβασμός της πραγματικότητας και του κανόνα της δημοκρατίας. Κυρίαρχο στοιχείο της πραγματικότητας είναι ότι ο ΣΥΝ δεν αποτελεί απλώς μια συνιστώσα, αλλά την κεντρική συνιστώσα. Χωρίς ΣΥΝ δεν θα υφίστατο και δεν μπορεί να υπάρξει ΣΥΡΙΖΑ. Η μεταφορά των όποιων πολιτικών προβλημάτων από τον ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ περιορίζει τη δυναμική του σχήματος. Το είδαμε και τη βραδιά των εκλογών...
Συνεδρίαση χωρίς τον ΣΥΝ;
Η χθεσινή συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, παρ' ότι ο ΣΥΝ είχε ζητήσει μια ολιγοήμερη αναβολή προκειμένου να συζητήσει και να επιλύσει τα ανοιχτά προβλήματα συνεννόησης που όλοι διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν στο υψηλότατο επίπεδο του ΣΥΝ, δεν θα μπορούσε να έχει άλλη κατάληξη από τη βιαστική δημοσιοποίηση εκκρεμοτήτων και την παράτασή τους. Ποιον ωφελεί αυτή η διαδικασία;
Βρισκόμαστε μπροστά σε εκλογές. Δεν το βλέπουμε; Όλοι προετοιμάζονται. Εμείς πισωγυρίζουμε. Υπάρχει ανάγκη συλλογικής λειτουργίας του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, με καθαρούς ρόλους, στη βάση του συμφωνημένου προγράμματος, χωρίς κινήσεις που παρεξηγούνται ως έλλειψη σεβασμού προς τη δημοκρατική λειτουργία, προς τον ίδιο τον πολίτη της αριστεράς. Χρειάζεται να μην προσωποποιούνται οι υποθέσεις και να μην ανάγονται σε (δήθεν) θέματα αρχών. Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν το κοινωνικό απόθεμα. Οι ευρωεκλογές δεν έκλεισαν το "παιχνίδι", αλλά επιβεβαίωσαν την κοινωνική πίεση να υπάρξουν νέοι πολιτικοί συσχετισμοί. Ακόμη και στην αποχή μπορούμε να ανιχνεύσουμε μια τέτοια τάση.
Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν αξιόλογο στελεχικό δυναμικό, ικανό να παρουσιάσει τις αριστερές προγραμματικές θέσεις που έχουμε επεξεργαστεί. Όλοι χρειάζονται στη μάχη των εκλογών - και όχι μόνον. Αρκεί να καθοριστούν οι διακριτοί ρόλοι μέσα στο κλίμα της συλλογικής προσφοράς. Ο Αλ. Τσίπρας σηματοδοτεί την ανανέωση και την ικανότητα να επικοινωνεί αποτελεσματικά με τους νέους. Ο Αλ. Αλαβάνος διαθέτει την πολιτική εμπειρία, τόσο αναγκαία στη μεταβατική περίοδο που διανύουμε, που μπορεί μάλιστα να σφραγιστεί από πρωτόγνωρες διαδικασίες αναζήτησης κυβερνητικών σχημάτων.
Τώρα συνθέσεις!
Μπορούν, είναι ανάγκη να υπάρξουν συνθέσεις. Το απαιτούν οι χιλιάδες αριστεροί, οι οποίοι δεν αντέχουν να βλέπουν στα δελτία των οκτώ να μετατρέπεται σε σίριαλ η υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ.
Τώρα, πριν είναι αργά, προτού λαβωθεί η ηθική ακεραιότητα του χώρου μέσα από προσωπικές αντιπαραθέσεις, προτού μετατραπεί η δημοκρατική συζήτηση σε άλλοθι, τώρα πρέπει να λυθούν τα όποια προβλήματα και οι εύλογες "αξιώσεις" (αρκεί βεβαίως να περιγραφούν κάποτε...), χωρίς μισόλογα, παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και βιαστικές κινήσεις που τραυματίζουν όλους.
Η χθεσινή προαναγγελία από τον Αλ. Αλαβάνο ότι προτίθεται να παραιτηθεί αιφνιδίασε αρνητικά. Δεν εξηγήθηκε η σκοπιμότητα της κίνησης. Δεν έγινε αντιληπτή η αποτελεσματικότητά της. Υπάρχουν πολιτικές διαφωνίες μεταξύ του Αλ. Αλαβάνου και του Αλ. Τσίπρα; Ποιες; Και σε ποιες διαδικασίες συζητήθηκαν ή θα συζητηθούν;
Και τα δύο ηγετικά πρόσωπα συμφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στρατηγική επιλογή. Ο Αλ. Αλαβάνος, μάλιστα, υπήρξε ο αρχιτέκτονας την αναζωογόνησης του σχήματος το 2004, αμέσως μετά την εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΝ. Επί των ημερών του, η αριστερή - κοινωνική στροφή του κόμματος βοήθησε στην ανασυγκρότηση του χώρου της ριζοσπαστικής - ανανεωτικής αριστεράς και ο ΣΥΡΙΖΑ έζησε τις ευτυχέστερες πολιτικές στιγμές του, με κορυφαίες τη νίκη της "Ανοιχτής Πόλης" στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας και το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του 2007, επιλογές που πιστώθηκαν σε σημαντικό βαθμό στον Αλ. Τσίπρα και τον Αλ. Αλαβάνο αντιστοίχως.
Επιλογή του Αλαβάνου, που επιβραβεύτηκε από το 70% του κόμματος, και την αναπάντεχη ανταπόκριση της κοινωνίας, υπήρξε η ανάδειξη του Τσίπρα στην ηγεσία του κόμματος. Ήταν από τις σπάνιες περιπτώσεις, όπου ένας ηγέτης, στο απόγειο της πολιτικής προσφοράς του, χωρίς να πιεστεί, δρομολόγησε τη διαδοχή του. Τι είναι εκείνο που έκανε τον Αλαβάνο να "μην έχει καταλήξει αν μετάνιωσε για την επιλογή Τσίπρα"; Τέτοια θέματα δεν αντιμετωπίζονται με σιβυλλικές δηλώσεις. Συζητούνται, εξηγούνται, και προλαμβάνονται παρεξηγήσεις μέσα στα συλλογικά όργανα.
Ποια βήματα είναι ώριμα για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ο Αλέκος Αλαβάνος διάλεξε, μετά την αποχώρησή του από την προεδρία του ΣΥΝ, τον ρόλο του "ιδιόμορφου ανένταχτου" στον ΣΥΡΙΖΑ. Ρόλο εγγυητή της ενότητας και της μετεξέλιξης αυτού του συμμαχικού σχήματος, που όμως δεν ευνόησε τη συγκρότηση ενιαίου πολιτικού κέντρου. Στην Πανελλαδική Σύσκεψη ο Αλαβάνος είχε μιλήσει για την "ταυτότητα μέλους" του ΣΥΡΙΖΑ και μόλις προχθές, στην εκδήλωση για την ιστορία της ΕΔΑ, προχώρησε στον παραλληλισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι δεν είναι πλέον εκλογικό σωσίβιο του ΣΥΝ, αλλά ένας ενωτικός χώρος των αριστερών. Σ' αυτόν, επίσης, οφείλεται η συχνή αναφορά στον "κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ", που υποδηλώνει την προοπτική υπέρβασης του ΣΥΡΙΖΑ ως αθροίσματος μικρών ή μεγαλύτερων σχημάτων κορυφής.
Η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ομοσπονδιακό σχήμα δεν είναι στις προτεραιότητες καμιάς από τις συνιστώσες του. Μπορούν όμως να γίνουν βήματα για πιο συλλογική λειτουργία και μεγαλύτερη συνοχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρωτότυπο πείραμα, που η παραπέρα εξέλιξή του δεν μπορεί να γίνει με αντιγραφές άλλων οργανωτικών - πολιτικών μοντέλων. Για να θυμηθούμε τον Τολιάτι, όταν, μετά τη νίκη της ΕΔΑ το 1958, εισηγούνταν τη μετεξέλιξή της σε ενιαίο φορέα της αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια νίκη που θα δημιουργήσει νέα ποιότητα ΣΥΡΙΖικής συνείδησης. Η ισχυρή "συνιστώσα" των ανένταχτων, ωστόσο, ασφυκτιά σε διαδικασίες που εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως χώρο στρατολόγησης και συμφωνιών κορυφής. Συμφωνιών που πραγματοποιούνται συχνά σε αντίθεση με μεγάλο μέρος της βάσης, όπως συνέβη με το ευρωψηφοδέλτιο. Η βιαστική μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ομοσπονδιακό σχήμα εκφράζονται φόβοι ότι θα διευκολύνει φυγόκεντρες τάσεις στον ΣΥΝ.
Προϋπόθεση για την ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σεβασμός της πραγματικότητας και του κανόνα της δημοκρατίας. Κυρίαρχο στοιχείο της πραγματικότητας είναι ότι ο ΣΥΝ δεν αποτελεί απλώς μια συνιστώσα, αλλά την κεντρική συνιστώσα. Χωρίς ΣΥΝ δεν θα υφίστατο και δεν μπορεί να υπάρξει ΣΥΡΙΖΑ. Η μεταφορά των όποιων πολιτικών προβλημάτων από τον ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ περιορίζει τη δυναμική του σχήματος. Το είδαμε και τη βραδιά των εκλογών...
Συνεδρίαση χωρίς τον ΣΥΝ;
Η χθεσινή συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, παρ' ότι ο ΣΥΝ είχε ζητήσει μια ολιγοήμερη αναβολή προκειμένου να συζητήσει και να επιλύσει τα ανοιχτά προβλήματα συνεννόησης που όλοι διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν στο υψηλότατο επίπεδο του ΣΥΝ, δεν θα μπορούσε να έχει άλλη κατάληξη από τη βιαστική δημοσιοποίηση εκκρεμοτήτων και την παράτασή τους. Ποιον ωφελεί αυτή η διαδικασία;
Βρισκόμαστε μπροστά σε εκλογές. Δεν το βλέπουμε; Όλοι προετοιμάζονται. Εμείς πισωγυρίζουμε. Υπάρχει ανάγκη συλλογικής λειτουργίας του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, με καθαρούς ρόλους, στη βάση του συμφωνημένου προγράμματος, χωρίς κινήσεις που παρεξηγούνται ως έλλειψη σεβασμού προς τη δημοκρατική λειτουργία, προς τον ίδιο τον πολίτη της αριστεράς. Χρειάζεται να μην προσωποποιούνται οι υποθέσεις και να μην ανάγονται σε (δήθεν) θέματα αρχών. Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν το κοινωνικό απόθεμα. Οι ευρωεκλογές δεν έκλεισαν το "παιχνίδι", αλλά επιβεβαίωσαν την κοινωνική πίεση να υπάρξουν νέοι πολιτικοί συσχετισμοί. Ακόμη και στην αποχή μπορούμε να ανιχνεύσουμε μια τέτοια τάση.
Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν αξιόλογο στελεχικό δυναμικό, ικανό να παρουσιάσει τις αριστερές προγραμματικές θέσεις που έχουμε επεξεργαστεί. Όλοι χρειάζονται στη μάχη των εκλογών - και όχι μόνον. Αρκεί να καθοριστούν οι διακριτοί ρόλοι μέσα στο κλίμα της συλλογικής προσφοράς. Ο Αλ. Τσίπρας σηματοδοτεί την ανανέωση και την ικανότητα να επικοινωνεί αποτελεσματικά με τους νέους. Ο Αλ. Αλαβάνος διαθέτει την πολιτική εμπειρία, τόσο αναγκαία στη μεταβατική περίοδο που διανύουμε, που μπορεί μάλιστα να σφραγιστεί από πρωτόγνωρες διαδικασίες αναζήτησης κυβερνητικών σχημάτων.
Τώρα συνθέσεις!
Μπορούν, είναι ανάγκη να υπάρξουν συνθέσεις. Το απαιτούν οι χιλιάδες αριστεροί, οι οποίοι δεν αντέχουν να βλέπουν στα δελτία των οκτώ να μετατρέπεται σε σίριαλ η υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ.
Τώρα, πριν είναι αργά, προτού λαβωθεί η ηθική ακεραιότητα του χώρου μέσα από προσωπικές αντιπαραθέσεις, προτού μετατραπεί η δημοκρατική συζήτηση σε άλλοθι, τώρα πρέπει να λυθούν τα όποια προβλήματα και οι εύλογες "αξιώσεις" (αρκεί βεβαίως να περιγραφούν κάποτε...), χωρίς μισόλογα, παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και βιαστικές κινήσεις που τραυματίζουν όλους.
1 σχόλιο:
Ο Συνασπισμός, το τελευταίο χρόνο, ζει και αναπνέει στα καπρίτσια του Αλαβάνου. Όλοι ζούμε το γνωστό χάος που επικρατεί στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Άλλα αποφασίζει το συνέδριο του κόμματος, άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα η κοινοβουλευτική ομάδα.
Ο Αλαβάνος έχει χαθεί! Δεν παρουσιάζεται στα όργανα του κόμματος μας, τα αγνοεί επιδεικτικά, κάνει δηλώσεις που αντί να ξεκαθαρίζουν το τοπίο το κάνουν πιο θολό («Δεν έχω αποφασίσει αν έχω μετανιώσει…»). Ούτε η Πυθία δεν κάνει τέτοιες δηλώσεις. Δεν έφταναν όλα αυτά αλλά εχθές στην γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ όπως και σήμερα στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ εκβιάζει καταθέτοντας την παραίτηση του χωρίς να ενημερώσει κανέναν από το κόμμα, γράφοντας τους όλους στα παλιά του τα παπούτσια...Το ίδιο έκανε και τότε με την εκλογή του Τσίπρα. Κύριε ΑΛΑΒΑΝΕ, δεν ξέρω πως βλέπεις την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, αλλά ελπίζω όχι σαν περιουσιακό σου στοιχείο. Δεν μπορείς να σπέρνεις θολούρα και απογοήτευση στο κόσμο της.
Το καλύτερο που έχεις να κανείς, αν δεν μπορείς να κρατήσεις τα χαλινάρια του κάρου «γιατί άλλοι το τραβάνε» που λέγετε ΣΥΡΙΖΑ, είναι να πας σπίτι σου. Και άσε μας να κλάψουμε εμείς τον πεθαμένο.
Δημοσίευση σχολίου