Από την παρέμβαση του Μιχάλη Σαμπατακάκη στην ΚΠΕ του ΣΥΝ (25.10.2009)
27/10/2009
Το πρόβλημά μας στην περίοδο πριν τις εκλογές ήταν η διαμάχη για την καρέκλα εντός της πλειοψηφίας, που απαξίωνε το χώρο. Η Ανανεωτική Πτέρυγα για λόγους αρχής, κρατήθηκε μακρυά από μια τέτοια διαμάχη, προστατεύοντας το ήθος αυτής της Αριστεράς. Είναι το ζήτημα που επέμενα στις προηγούμενες συνεδριάσεις της ΚΠΕ: Μάχες για τις ιδέες και την πολιτική και μακρυά από τις μάχες για καρέκλα.
Έτσι έρχομαι στις ιδέες και την πολιτική.
Υπάρχει μια αφανής, συνεκτική της πλειοψηφίας άποψη, που μερικές φορές λέγεται και ευθέως: ότι δηλαδή η απομάκρυνση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ από τις ιδέες της Ανανεωτικής Αριστεράς (που θεωρούνται δεξιές) θα μας δυναμώσει. Αυτή άλλωστε ήταν και η βασική ιδέα, της αλήστου μνήμης αριστερής στροφής.
Τί έλεγε η αριστερή στροφή:
Ο δικομματισμός κατέρρευσε. Στόχος η κυβέρνηση της Αριστεράς.
Τί έγινε πραγματικά:
Η αριστερή στροφή κατέρρευσε και κυβέρνηση έγινε πάλι στο εκκρεμές του δικομματισμού (Να γιατί η αριστερή στροφή ήταν πολύ δεξιά στροφή).
Θριαμβευτική επάνοδος του ΠΑΣΟΚ με υποχώρηση και των δύο κομμάτων της Αριστεράς και μάλιστα χωρίς να τους κάνει καμία επίθεση ο Παπανδρέου, σε αντίθεση με την παλαιά τακτική του Σημίτη. Ταυτόχρονα άνοδος του ΛΑΟΣ.
Και ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά να παρακαλάνε για αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, μην τυχόν και πάμε σε επαναληπτικές εκλογές που θα μας συμπίεζαν. Αλλά αυτό είναι μια αντίληψη για την Αριστερά στην γωνία και προφανώς είναι στρατηγικό αδιέξοδο.
Σχετικά τώρα με το προσεχές μέλλον:
Το πολιτικό ζήτημα των 2-3 επόμενων ετών είναι, το πώς η σχεδόν σίγουρη φθορά του ΠΑΣΟΚ και η διάψευση των προσδοκιών, δεν θα οδηγήσει στην επάνοδο της δεξιάς. Στην επαναβεβαίωση του εκκρεμούς.
Απέναντι σ΄αυτά τα ζητήματα, μία μόνο συγκροτημένη απάντηση έχει δοθεί. Είναι οι ιδέες της Ανανεωτικής Αριστεράς για τη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου και την ανάγκη για μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. (Πιο αριστερά από την Ανανεωτική Αριστερά υπάρχει μόνο «τοίχος»).
Οι πρόσφατες εμπειρίες απέδειξαν ότι κάθε φορά που απομακρυνόμαστε προς το άγνωστο από τις ιδέες της Ανανεωτικής Αριστεράς, έχουμε «πατατράκ». Κάθε φορά που ακολουθούμε μια πορεία κοντά στις ιδέες της Ανανεωτικής Αριστεράς πάμε καλά.
-Εκλογές το 2007 με προφίλ αντιδεξιό που δεν ταύτιζε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, πήγαμε καλά.
-Με υπεροψία απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τον κόσμο του την περίοδο του 18%, πήγαμε κακά.
-Με αριστερισμό το Δεκέμβρη του 2008, «πατατράκ».
-Με αντι-ευρωπαϊσμό στις ευρωεκλογές του 2009, πήγαμε κακά.
-Χωρίς αριστερισμό στις πρόσφατες εκλογές (και συνέβαλε ιδιαίτερα σ΄αυτό ο Αλέξης), πήγαμε σχετικά καλά, επιτρέποντας στον κόσμο μας να μας δώσει ψήφο επιβίωσης και με δεδομένο ότι το πρόβλημα της κυβέρνησης ήταν λυμένο υπέρ του ΠΑΣΟΚ.
Για το αμέσως προσεχές διάστημα:
Να μην ξαναβουλιάξουμε στα Εξάρχεια πλησιάζοντας προς τις 6 Δεκεμβρίου. Χρειάζεται να πάρουμε πολιτική πρωτοβουλία για να μην μετατραπεί η Αθήνα σε πεδίο μάχης.
Και για τον πιο πέρα χρόνο:
Να μην βρεθούμε μακρυά από τον κόσμο που εναπόθεσε τις προσδοκίες του στο ΠΑΣΟΚ. Να μην διευκολύνουμε την στροφή αυτού του κόσμου προς την δεξιά και άρα να μην διευκολύνουμε την επιστροφή της δεξιάς. Μας ενδιαφέρει στρατηγικά η λαϊκή ενότητα.
Αυτά λοιπόν διδάσκουν οι πρόσφατες εμπειρίες και οι ιδέες της Ανανεωτικής Αριστεράς για τη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου και για μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Ας είμαστε κοντά σ΄αυτές τις ιδέες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου