Αναγνώστες

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Ανδρέας Νεφελούδης, 14/12/09

Σταθμός η απόφαση της ανανεωτικής πτέρυγας για την συγκρότηση του χώρου της ανανεωτικής και δημοκρατικής αριστεράς

Οι αποφάσεις του συντονιστικού οργάνου της ανανεωτικής πτέρυγας του ΣΥΝ της περασμένης Κυριακής, αποτελούν σταθμό, κατά την γνώμη μου, για το μέλλον και την πορεία του χώρου της δημοκρατικής και ανανεωτικής αριστεράς.

Ποιες αποφάσεις και γιατί πράγματι είναι πολύ σημαντικές;

1. Η απόφαση για την συμμετοχή στην γραμματεία της πτέρυγας εκπροσώπων της «Πρωτοβουλίας για την ανασυγκρότηση της ανανεωτικής αριστεράς» που είναι παλαιά στελέχη του ΚΚΕ ΕΣ και του ΡΗΓΑ, ανένταχτοι για πολλά χρόνια από την μια και εκπροσώπων της «ΑΡΣΗΣ» από την άλλη, προσδίδουν στο ανανεωτικό εγχείρημα μια άλλη προοπτική. Ο χώρος πλέον αυτός απευθύνεται στον ευρύτερο κοινωνικό Συνασπισμό και τον καλεί να συστρατευτεί για την κοινή πορεία. Το επόμενο βήμα πρέπει να είναι η συμπόρευση, από τώρα, με τους οικολόγους πράσινους (με όσους έστω από αυτούς που ενδιαφέρονται για μια κοινή πορεία στην διαδικασία της ανασυγκρότησης)

2. Η παραπάνω σημαντικότατη εξέλιξη θέτει τους όρους και τις προϋποθέσεις για το μέλλον σε άλλη βάση. Στην βάση δηλαδή, είτε της επαναδιαπραγμάτευσης της ιδρυτικής συμφωνίας του ΣΥΝ με τους συντρόφους του αριστερού ρεύματος και την επαναδημιουργίας ενός ΣΥΝ πραγματικά ανανεωτικού, ριζοσπαστικού και δημοκρατικού, είτε της συγκρότησης του κομματικού φορέα που λείπει από την πολιτική γεωγραφία του τόπου, του φορέα της ανανεωτικής, ευρωπαϊκής, μεταρρυθμιστικής, ριζοσπαστικής και δημοκρατικής αριστεράς. Θεωρώ περιττό να σταθώ στο αυτονόητο, δηλαδή στο να αποδείξω το παραπάνω κενό. Η πολιτική παρουσία του ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο χρόνο το πιστοποιεί απόλυτα, περίτρανο παράδειγμα ήταν η απουσία του αριστερού ευρωπαϊσμού από τις ευρωεκλογές του περασμένου Ιούνη

3. Η απόφαση για μη συμμετοχή σε ότι συγκροτεί ως ενιαίο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ και παραβιάζει κατάφωρα τις αποφάσεις του περασμένου συνεδρίου του ΣΥΝ, θέτει εκ των πραγμάτων τους τίτλους του τέλους για την ενιαία έκφραση του ΣΥΝ μέσω του ΣΥΡΙΖΑ στο συνολικό πολιτικό πλαίσιο της χώρας. Η ανανεωτική πτέρυγα πια και ο ευρύτερος κοινωνικός ΣΥΝ δεν εκπροσωπούνται από το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, από πολιτικές που δεν εκπορεύονται πλέον από τα μόνο δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα του χώρου, αυτά του ΣΥΝ. Από εδώ και στο εξής ο ΣΥΝ θα βαδίζει με δύο ταχύτητες, με μέλη αποκλειστικά του ΣΥΝ και με μέλη που θα διαθέτουν μια ποικιλία καρτών και ταυτοτήτων διαφόρων πολιτικών σχηματισμών.

4. Η ίδια η ανακοίνωση της πτέρυγας για τα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα, μπορεί πράγματι να άργησε, αλλά παρουσιάζει το άλλο, το διαφορετικό στην πολιτική και την φιλοσοφία της τάσης μας σε σχέση με τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις. Επιτέλους ακούστηκε για πρώτη φορά, από καιρό, η φωνή του αριστερού ευρωπαϊσμού για θέσει ένα τέλος σε όλες αυτές τις αντιευρωπαϊκές φωνές σε σχέση με την κρίση και τον ρόλο του ευρώ, δηλαδή του συμφώνου σταθερότητας λέγοντας το αυτονόητο, δηλαδή ότι χωρίς το ευρώ η Ελλάδα σήμερα δεν θα ήξερε κανείς σε πιο χάλι θα βρισκόταν. Ακούστηκε η φωνή της αριστερής λογικής, αυτής που αγανακτεί με την απουσία της πολιτικής από την συμπεριφορά του ΣΥΝ. Διότι μόνο ως απουσία της πολιτικής από την οπτική του ΣΥΝ μπορεί να εκληφθεί η απουσία του από τον διάλογο για το ασφαλιστικό. Θεωρώ και πάλι περιττό να τονίσω το αυτονόητο, δεν συζητάμε μόνο με όσους συμφωνούμε και για ότι συμφωνούμε, θέλουμε να πεισθούμε και να πείσουμε, γι αυτό σε αντιδιαστολή με το νεοσταλινικό μόρφωμα εμείς μιλάμε για δημοκρατία την στιγμή που αυτοί προτάσσουν την βία και την τρομοκρατία των αποκλεισμών. Ακούστηκε τέλος η φωνή της αριστερής, ανανεωτικής και δημιουργικής παρέμβασης στο κρισιμότερο ίσως ζήτημα που επηρεάζει την πολιτική σκηνή της χώρας, την οικονομική κρίση. Υπάρχει, μας αφορά και πρέπει, για να είμαστε σοβαροί, να προτείνουμε λύσεις και προτάσεις αντιμετώπισης. Πρέπει να ακούσουμε άλλες σκέψεις, να πιέσουμε σε δημοκρατικές και φιλολαϊκές λύσεις, να δούμε ότι διαμορφώνεται σιγά –σιγά ένα νέο μπλοκ δυνάμεων στην Ε.Ε. που αμφισβητεί τις πολιτικές που πάνω από την πολιτική είναι η αγορά, και που ενδεχομένως σε αυτές τις πολιτικές προστρέχει και η χώρα μας, όπως τουλάχιστον εκφράστηκε ο Πρωθυπουργός την Παρασκευή. Χρέος της συνεπούς και σοβαρής αριστεράς είναι να πιέσει ώστε αυτή η εξαγγελία να γίνει πράξη, αυτό σημαίνει πολιτική μάχης και όχι απουσίας, αυτό σημαίνει πολιτική με αποτέλεσμα και όχι διαγκωνισμός με τον σταλινισμό.

Κλείνοντας και αυτή την παρέμβαση θα ήθελα να τονίσω μερικά πράγματα που αποδεικνύουν το ιστορικά αναγκαίο των παραπάνω αποφάσεων, όπως και το ιστορικά αναγκαίο της ανασυγκρότησης του χώρου της ανανεωτικής και δημοκρατικής αριστεράς.

Από την δομή και έκταση της κρίσης εκτός των άλλων αναδεικνύεται περίτρανα η αδυναμία όλων των υπαρκτών και κυρίαρχων αριστερών (σε εισαγωγικά ή μη) πλευρών να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Η κρίση έχει βαθύ και δομικό χαρακτήρα, είναι συνάμα και κοινωνική και πολιτισμική και κρίση αξιών, δεν έχει γίνει όμως, δεν κατάφερε η κυρίαρχη αριστερά να την κάνει και πολιτική κρίση, γι αυτό και έχει αποτύχει ως εκφορά πολιτικού λόγου και πολιτικής πρακτικής. Πρέπει να αλλάξει.!!!

Τέλος, πιστεύω απόλυτα ότι πρέπει να τεθούν από την αρχή τα βασικά ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του «δημοκρατικού δρόμου» και να μην αποτελούν πρόσχημα και υλικό για ψάρεμα στα θολά νερά όπως είναι τώρα από τον ΣΥΝ ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να αναδειχθούν σε επίπεδο καθημερινής παρουσίας τα βασικά συστατικά του, η δημοκρατία, η μεταρρύθμιση παντού, ο εκσυγχρονισμός, ο δημοκρατικός μετασχηματισμός της κοινωνίας, ο αριστερός ευρωπαϊσμός, η ανάπτυξη των θεσμών, η αντίθεση στην βία, η πολυφωνία, η συμμετοχή, και να συνδυαστούν με νέα θεωρικά και πολιτικά ρεύματα με πρώτο εκείνο της οικολογίας, της πράσινης ανάπτυξης στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης νέων παραγωγικών προτύπων και αντιμετώπισης των κρίσιμων κοινωνικών φαινομένων, της εργασίας και της απασχόλησης.

Όλα τα παραπάνω δεν μπορεί να τα παρουσιάσει ως πολιτικές του ο ΣΥΝ ο οποίος έχει θέσει ως στρατηγικό του στόχου την δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ των αριστεριστών ως νέο ενιαίο κόμμα. Άρα οι καιροί δεν περιμένουν και εμείς δεν έχουμε άλλη υπομονή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: