Γράμμα στο πουθενά

Το νέο σύμβολο του Συριζα



Μου έτυχε κ αυτό.
Χθες βράδυ πήγα στη συνέλευση του Συριζα. Τυχαίνει να είμαι μέλος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ από το 1994. Αρχικά οργανώθηκα στο ΚΝΕ-ΚΚΕ ΤΟ 1973 Το 1984 διαφώνησα και πήγα στο ΚΚΕ ες, μετά στην ΑΚΟΑ, οπού ήμουν και τρεις φορές υποψήφιος βουλευτής στη Χίο. Αργότερα όπως είπα και παρά πάνω, οργανώθηκα στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και υπήρξα από τους πρωτεργάτες στην ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ. Μιας πολιτικής συμμαχίας που έχει σκοπό να γιάνει την μεγάλη και αθεράπευτη αρρώστια της αριστεράς :τη διάσπαση. Μιας συμμαχίας που έχει σκοπό να βάλει τον πολύχρωμο κόσμο της αριστεράς γύρω από ένα τραπέζι και όχι να τον βάψει με ένα χρώμα να τον κάνει μονόχρωμο, γκρίζο όπως τα κόμματα “νέου τύπου” της Σοβιετίας.
Τώρα θα μου πείτε γιατί μας τα λες όλα αυτά;
Γιατί, δυστυχώς, ένιωσα ξένο σώμα για πρώτη φορά στη ζωή μου μέσα στην αριστερά.
Γιατί σύντροφοι που γνωριζόμαστε 37 ολόκληρα χρόνια, άνθρωποι που παλέψαμε μαζί , που μαλώσαμε, που τα ήπιαμε, που χορέψαμε, που τραγουδήσαμε, αλλά και που κυνηγηθήκαμε από την ασφάλεια και το σκληρό κράτος της δεξιάς, μου είπαν όσο γίνεται πιο ξεκάθαρα, ότι από δω και πέρα για να σε συμπεριλάβουμε στη συμμαχία της αριστεράς που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να πάρεις ΚΑΡΤΑ.
Τέτοιο φτύσιμο δεν το έχω ξανανιώσει ταυτόχρονα και τέτοια απογοήτευση.
Προσπαθώ από χθες να καταλάβω τι μου είπαν.
“ΣΥΝΤΟΦΕ ΧΑΡΙΤΟ. ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΖΙ , ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΡΤΑ.”
Αυτό θα το καταλάβαινα να μου το έλεγαν οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ, που συνήθως είναι πιο απόλυτοι, πιο φανατικοί, αλλά και πιο αθώοι.
Όταν όμως στο λένε σύντροφοι που σε γνωρίζουν 54 χρόνια, προερχόμενοι κυρίως από την ΑΚΟΑ, και κάποιους ανένταχτους, αυτό με έκανε έξαλλο. Ένιωθα σαν να με κλέβουν, σαν να μου λεηλατούν τη μέχρι τώρα ζωή μου.
Πρώτη φορά συνεργάζομαι με άλλους συντρόφους, βάζοντάς μου προϋπόθεση να πάρω κάρτα και να υπογράψω αίτηση. Ποιός ξέρει. Μπορεί αργότερα ο Λαβρέντι Μπέρια και η ΚΑ ΓΚΕ ΜΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ να μου ζητήσουν πιστοποιητικό αριστεροσύνης για να μπορώ να μιλώ. Μπορεί αργότερα να δίνουμε εξετάσεις στον ΑΣΕΠ της αριστεράς για να γίνουμε μέλη της συμμαχίας.
Και μέσα σε όλα αυτά η περιβόητη “Αριστερή πλειοψηφία” του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, να βλέπει αμήχανη, άβουλη και διχασμένη διαφωνώντας μόνο στα πρόσωπα (Σωτήρη-Δημήτρη) του συντονιστικού και όχι σε πράγματα ουσίας που αλλάζουν τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και αδρανοποιούν το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ.