Αναγνώστες

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ


Της ΚΟΡΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ακόμα και η πιο ανιαρή εκλογική διαδικασία μπορεί να κρύβει εκπλήξεις: Στη Γερμανία, τρεις εβδομάδες πριν από τις βουλευτικές εκλογές, το μάλλον χλιαρό, πολιτικό σκηνικό, έχει αποκτήσει ενδιαφέρον.
Μόνο που αυτό δεν εστιάζεται στο νικητή.

Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά η Αγκελα Μέρκελ θα στεφθεί και πάλι καγκελάριος, αφού σύμφωνα με τα γκάλοπ, τόσο το κόμμα της, οι Χριστιανοδημοκράτες, όσο και το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών, με το οποίο έχει εξαγγείλει συνεργασία, φέρονται να συγκεντρώνουν τα απαραίτητα ποσοστά που θα τους εξασφαλίσουν την απόλυτη πλειοψηφία.

Την έκπληξη της σεζόν αποτελεί «Η Αριστερά» του Οσκαρ Λαφοντέν, η οποία ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα μετά τα πολύ καλά ποσοστά που συγκέντρωσε στις τοπικές εκλογές που έγιναν σε τρία κρατίδια.


ΓΕΡΜΑΝΙΑ. Παρά το ριζοσπαστικό του πρόγραμμα το «Die Linke» σάρωσε σε τρία κρατίδια, ενώ τα γκάλοπ τού δίνουν πανεθνικά 10% και το ζήτημα της συνεργασίας με «SPD» και Πράσινους ανοίγει
Κάποιοι προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τη νίκη της: στη Σαξονία και τη Θουριγγία της πάλαι ποτέ Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, είπαν, λειτουργούν ακόμα τα παλιά κομμουνιστικά αντανακλαστικά. Οσο για το κρατίδιο του Σαρ, στη Δυτική Γερμανία, αποτελεί φέουδο του Λαφοντέν.

Ομως, κανένα γκάλοπ δεν δίνει στην «Αριστερά» κάτω από 10% σε εθνικό επίπεδο ενόψει των βουλευτικών. Ακολουθεί κατά πόδας τους Πράσινους, δείχνει να καθιερώνεται ως υπολογίσιμη πολιτική δύναμη και προβληματίζει τόσο τη δεξιά όσο και τους Σοσιαλδημοκράτες του SPD που θεωρούσαν εαυτούς εκφραστές της αριστεράς -με μια πολύ ευρύτερη και «ελεύθερη» ερμηνεία του όρου.

Η Μέρκελ δείχνει να κατάλαβε καλύτερα το μήνυμα της περασμένης Κυριακής: «Το θέμα της κοινωνικής δικαιοσύνης», είπε, «παίζει σημαντικό ρόλο για τον κόσμο».

Αυτό το θέμα, που αποτελούσε τον άξονα της σοσιαλδημοκρατίας, το SPD το ξέχασε σταδιακά στο όνομα του «ρεαλισμού». Τόση μετάλλαξη δεν την άντεξε ο Οσκαρ Λαφοντέν. Αντάλλαξε τη σιγουριά του SPD και του υπουργικού θώκου (διατέλεσε για ένα χρόνο υπουργός Οικονομικών στην πρώτη τετραετία του Γκέρχαρντ Σρέντερ) για να συνταχθεί με τους «πεφωτισμένους ρεφορμιστές» από την πρώην Ανατολική Γερμανία. Από εκείνες τις δυνάμεις προέκυψε η πολιτική δύναμη γνωστή ως «Η Αριστερά» (Die Linke).

Ανήκει σε εκείνη την κατηγορία που ορισμένοι αποκαλούν «ουτοπική αριστερά»: Ζητάει την επιστροφή των γερμανών στρατιωτών από το Αφγανιστάν, τη διάλυση του ΝΑΤΟ, καλύτερους μισθούς και συντάξεις, μεγαλύτερα επιδόματα για τις οικογένειες και τους ανέργους, περισσότερες θέσεις εργασίας και άλλα τέτοια «εξωπραγματικά». Να, όμως, που όλο και περισσότεροι Γερμανοί ψηφίζουν με «ουτοπικά» αντί για «ρεαλιστικά» κριτήρια.

Ισως φταίει το γεγονός ότι η Γερμανία τώρα καταλαβαίνει τι εστί οικονομική κρίση: το ποσοστό ανεργίας τού 8,4% είναι το υψηλότερο στη μεταπολεμική ιστορία της και σε ορισμένες περιοχές της Ανατολικής Γερμανίας είναι διπλάσιο. Σύμφωνα με τελευταία έρευνα, το ένα στα έξι παιδιά ζει σε συνθήκες φτώχειας. Είκοσι χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, ο ένας στους έξι Ανατολικογερμανούς το νοσταλγεί...

Μετά τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής, κάποιοι υπεραισιόδοξοι μιλούν για το ενδεχόμενο μιας κυβερνητικής συνεργασίας ανάμεσα στους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και την Αριστερά, σε περίπτωση που η Μέρκελ και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες δεν συγκεντρώσουν τελικά τα ποσοστά που τους δίνουν τα γκάλοπ.

Κάτι τέτοιο, όμως, φαντάζει πολύ μακρινό. Ο Λαφοντέν απαιτεί από το SPD να ξαναγίνει σοσιαλδημοκρατικό. Οι δε σοσιαλδημοκράτες αρνούνται να απλώσουν το χέρι στους πρώην κομμουνιστές.

«Η συνεργασία Κόκκινων - Κόκκινων δεν αποτελεί σχέδιο, αλλά μακρινή προοπτική», σχολιάζει η αριστερή εφημερίδα «Tageszeitung», τονίζοντας ότι το πείραμα πρέπει πρώτα να δοκιμαστεί σε επίπεδο κρατιδίων.

«Μετά την άνοδο της "Αριστεράς", το SPD είναι αναγκασμένο όσο ποτέ να αναθεωρήσει ορισμένες από τις θέσεις του», γράφει η κεντροαριστερή «Sueddeutsche Zeitung».

Η γερμανική περίπτωση ίσως θα έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού για την ευρύτερη ευρωπαϊκή αριστερά. Ασχέτως αν αυτή τη στιγμή, η πρωτιά στις εκλογές της 27ης Σεπτεμβρίου μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Ή σχεδόν...

2 σχόλια:

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Επιστρέφει. Αλλά στην Γερμανία.
Εδώ είναι ελλάντα...
Έχουνε 11 αρχηγούς σ' ένα κόμμα 3%..

Α χιωτης είπε...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΚΑ