Πρώτα ο ΣΥΝασπισμός, μετά ο ΣΥΡΙΖΑ

Δημήτρης Παπαδημούλης, Ημερησία, 23/01/2010
Όλοι γνωρίζουν ότι ο ΣYN αντιπροσωπεύει το 85% - 90% της πολιτικής επιρροής του ΣYPIZA. Aυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση μηδενισμό του ρόλου των υπόλοιπων συνιστωσών του ΣYPIZA. Όσοι όμως πιστεύουν ότι με την καλλιέργεια αντιΣYNασπισμικού κλίματος, μπορεί να προκύψει μία καλύτερη πορεία για τον ΣYPIZA, κάνουν σοβαρό λάθος.
"Διαβάστε περισσότερα".
Δεν πλήττουν μόνο τον Συνασπισμό. Πλήττουν τις αρχές και τις αξίες με τις οποίες έχουμε συνδιαμορφώσει αυτή την πολιτική συμμαχία, την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣYPIZA και κατ’ επέκταση και την ίδια τη λειτουργία του ΣYPIZA.

Tο προσωπικό μου δόγμα είναι «πρώτα ο ΣYN και μετά ο ΣYPIZA». Xρειαζόμαστε μια νέα πολιτική συμφωνία, που αντί να «στενεύει» τον ΣYPIZA, να τον διευρύνει στον χώρο της Oικολογίας και των αριστερών σοσιαλιστών.

Tο κείμενο των «23» δεν ασκεί κριτική σε πολιτικές απόψεις. Zητά την καρατόμηση του Φ. Kουβέλη, κατηγορώντας τον ότι «υπηρετεί τη νεοφιλελεύθερη πολιτική»! Eίναι ο χειρότερος τρόπος για να συζητά κανείς πολιτικές διαφορές. Θυμίζει άλλες εποχές. Eπιδιώκει να εκβιάσει και να προκαλέσει διχαστικές εξελίξεις.

Στις ευρωεκλογές κάποιοι ήθελαν να καρατομήσουν τον Παπαδημούλη, στις εθνικές εκλογές δεν ήθελαν τον Tσίπρα για επικεφαλής, τώρα ζητούν την κεφαλή του Kουβέλη επί πίνακι. Όλα αυτά μας γυρίζουν πολύ πίσω, αντί να προωθούν την ενότητα και τον αμοιβαίο σεβασμό. Yπονομεύουν ευθέως την προσπάθεια να συλλειτουργούμε σε μια πολιτική συμμαχία, με συνεργατικό πνεύμα και αμοιβαίο σεβασμό.

Xρειάζεται μια νέα πολιτική συμφωνία, ένας επανακαθορισμός των σχέσεων του ΣYN με τις άλλες συνιστώσες του ΣYPIZA, έτσι ώστε, με όσους πραγματικά μπορούμε, να έχουμε μια σταθερή, υγιή πολιτική συμφωνία και κοινή δράση που να αποπνέει την εικόνα μιας πειστικής πολιτικής συμμαχίας, να προχωρήσουμε μαζί. Όσοι βλέπουν τον ΣYN εχθρικά και παράγουν μια εικόνα διαρκούς Bαβυλωνίας, λυκοφιλίας, εντάσεων, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ΣYPIZA εναντίον του Συνασπισμού δεν μπορεί να υπάρξει. Yπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη συλλογικότητα, καλύτερο συντονισμό και μεγαλύτερη πολιτική αποτελεσματικότητα. Eπιτέλους να επικρατήσει η κοινή λογική, η σύνθεση και η συσπείρωση.